10de editie van het BE Film Festival!

Jaja, geloof het of niet, maar het is dit jaar al voor de tiende keer dat in de Bozar en Cinematek het BE Film Festival plaatsvindt, een festival dat terugblikt op het Belgische filmjaar dat geweest is en vooruitkijkt naar het jaar dat zal komen.  Waarom u er misschien nog maar zelden van gehoord hebt?  Omdat de focus eerlijk gezegd een beetje meer op de Franstalige Belgische cinema ligt.  Wat zeker – we herhalen : zeker – niet wil zeggen dat de Vlaamse film er wordt verwaarloosd.  Integendeel.  Het BE Film Festival is net zo interessant omdat nergens elders  de Vlaamse en Franstalige film mekaar zo intens treffen. En dit jaar is het niet anders.

Je ziet het ook als je de lijst van namen er op naslaat van de gasten die er de voorbije tien jaar de revue zijn gepasseerd : Bouli Lanners, Wim Willaert, Natacha Régnier, Jaco Van Dormael, Koen De Graeve, Marion Hänsel, Fien Troch, François Damiens, Benoît Mariage, Jan Verheyen, Joachim Lafosse, Michaël R. Roskam, Fabrizio Rongione en vele anderen, zijn er hun films komen voorstellen. Die Fabrizio Rongione, die de hoofdrol speelt in ‘Deux jours, une nuit’ van de gebroeders Dardenne, is dit jaar trouwens de peter van het festival.

‘Melody’ mag openen

Maar dat het accent toch voornamelijk op de Franstalige Belgische cinema ligt, merk je bijvoorbeeld aan het feit dat er uitsluitend Franstalige kortfilms getoond worden, en dat 3 van de 4 avant-premières Franstalig zijn.  Goed opletten trouwens, want een enkele film is niet ondertiteld en een paar hebben alleen Engelstalige ondertitels.

In ieder geval, een kans voor ons, Vlamingen, om kennis te maken met de Belgische film die aan de andere kant van de taalgrens gemaakt wordt.  ‘Melody’ bijvoorbeeld is de film die het festival mag openen. Een prent die ook geselecteerd is voor het internationaal Filmfestival van Rotterdam in januari. Maar op 26 december al in de Bozar, in aanwezigheid van actrice Lucie Debay en regisseur Bernard Bellefroid.  Een film over een actueel thema bovendien, het draagmoederschap. Over een vrouw die zich engageert als draagmoeder van andermans baby, omdat ze het geld kan gebruiken om een eigen kapsalon te beginnen.

Gust Van den Berghe stelt zijn ‘Lucifer’ voor 

De Vlaamse filmmaker die zijn nieuwe film in avant-première voorstelt, Gust Van den Berghe, komt er trouwens zijn Spaanstalige ‘Lucifer’ voorstellen. Jawel, hij zal er persoonlijk bij zijn merkwaardige, ronde film voor.  Een film die al tal van prestigieuze buitenlandse films getoond werd en op het Film Fest Gent zijn Belgische première beleefde.

Jonas Govaerts en Bas Devos zijn er ook bij

Vlaamse films als ‘Welp’, ‘Labyrinthus’, ‘Marina’, ‘Flying Home’, ‘Violet’ en Vlaams-Amerikaans als ‘The Drop’ en ‘The Loft’ worden er nog eens getoond voor wie nog niet de kans gehad heeft ze op groot scherm te zien. En Jonas Govaerts, de regisseur van ‘Welp’ en Bas Devos (‘Violet’) zullen erbij zijn om hun films van de nodige commentaar te voorzien. Evelien Bosmans komt ‘Marina’ voorstellen en Michael Roskam is er persoonlijk bij wanneer ‘The Drop’ wordt getoond.

Aan Franstalige kant mag Fabrice Du Welz nog eens zijn ‘Alleluia’ tonen, is er nog een vertoning van ‘Henri’ van Yolande Moreau, van ‘La Marche’ van Nabil Ben Yadir, van ‘L’Etrange couleur des larmes de ton corps’ van Hélène Cattet en Bruno Forzani en van ‘Les Rayures du Zèbre’ van Benoit Mariage, waarbij Tom Audenaert de visie zal bijwonen.  Want Tom zat wel degelijk in die film als tegenspeler van Benoit Poelvoorde. Ook Emilie Dequenne is nog eens te bewonderen in ‘Pas son genre’ van Lucas Belvaux. En Marion Hänsel, ook ooit een ingeburgerde naam in Vlaanderen, komt haar film ‘La Tendresse’ nog eens tonen, een prent die hier bij ons veel te weinig gedaan heeft en die naast goeie kritieken nochtans een cast met Olivier Gourmet en Sergi Lopez kon voorleggen. ‘Tokyo Fiancée’, een bewerking van ‘Ni d’Eve, ni d’Adam’ van Amélie Nothomb door Stefan Liberski, gaan we hier wellicht ook nooit te zien krijgen. Dus daar kan het wel met Nederlandstalige ondertitels.  Maar er zijn nog Franstalige films. Vele waarvan we hier nooit gehoord hebben en die we hier wellicht niet te zien zullen krijgen. Titels als ‘Quand je serai dictateur’ of ‘Post Partum’. Dus een uitgelezen kans om te zien wat er aan de andere kant van het land leeft en draait.

Meer info op de site van het festival