Cinevox Le cinéma vu par les belges
Het gaat goed met de Vlaamse film, krijgen we keer op keer te horen. En dat is natuurlijk ook zo. Nooit zijn er meer Vlaamse films gemaakt, nooit wonnen onze films meer prijzen en er gaan massa’s mensen kijken naar die films van ons. Of naar een deel ervan. Het deel dat het geluk heeft om getoond te worden. Een deel van de films krijgt nauwelijks kansen in de bioscoop. Jammer. Maar de weinige kansen die we krijgen, moeten we grijpen. Daarom zeggen we het u nu al : mis ’82 Dagen in April’ niet. Nog zo’n film die dreigt verdrongen te worden door het buitenlandse geweld. Net zoals ook ‘Kid’, ‘I’m the Same, I’m an Other’ en ‘Drift’. Allemaal films die prijzen winnen, die vertoond worden op prestigieuze buitenlandse festivals en die door de kenners als ‘goed’, ‘uitstekend’ en ‘subliem’ worden bestempeld.
De film van Bart Van Den Bempt is in première gegaan op het Filmfestival van Gent, werd daar zeer gesmaakt door tal van filmliefhebbers, heeft ook een paar keer in het buitenland gedraaid, maar knokt nu voor een kans in de Vlaamse bioscopen. De film draait nu, vanaf eind januari in enkele zalen. Je zult ze in de gaten moeten houden. Anders wordt het weer zo’n film die je ‘net gemist’ hebt. Het zou zonde zijn. Het is een film die nog eens tijd durft te nemen. Ironisch dat we net daar dan geen tijd voor zouden maken. Het gaat over een koppel van middelbare leeftijd dat een zoon heeft verloren in Turkije. Als ze zijn spullen ter plekke gaan ophalen, besluiten ze om zijn trektocht over te doen.
We hadden het eerder met Bart en zijn acteurs over de film. Die interviews kan je via de linken onderaan nog bekijken. Maar nu stelden we Bart onze nieuwjaarsvraagjes. Hier zijn z’n antwoorden :
1) Er zijn in 2013 vrij veel Vlaamse films uitgekomen. Welke vond u persoonlijk de beste?
Ik heb dit jaar eigenlijk vooral naar mijn eigen film gekeken – niet zozeer uit eigendunk, dan wel omdat dat nu eenmaal van me verwacht werd – maar los daarvan vond ik de korte film ‘Wolfsmelk’ uitermate geslaagd.
2) Wie is voor u de Vlaamse filmfiguur van het jaar?
Christian De Schutter en de zijnen, flyerend around the world… Maar ook de monterende medemens – immers, terwijl cameralui gewoontegetrouw de kloekste deernes van de crew binnentrekken en regisseurs al eens een applausje mogen ontvangen achteraf, vertoeven zij in een chronisch en afgrondelijk sociaal isolement – terwijl hun bijdrage meer dan wezenlijk is. So hail Dieter Diependaele en zijn collegae!
3) Waar hoopt u in 2014 op filmvlak mee bezig te kunnen zijn?
Vanaf 22 januari 2014 is ie eindelijk in de Vlaamse en Brusselse zalen: ’82 dagen in april’, dus dat kunnen we afvinken. Verder is er een nieuw ding in mijn leven. Het heet ‘Het Meisje met de Blauwe Schaduw’ en het is een eerder Perzische aangelegenheid. 2014 zal grotendeels daarover gaan…
4) Welke zijn de Belgische en eventueel internationale films waar u naar uitkijkt?
De nieuwe stuff van Vincent Bal die op komst is, alsook het debuut van Jan Van Dyck.
5) Is er een Vlaamse filmmaker, acteur, actrice, D.O.P., setdesigner, of iemand anders uit de branche, die we speciaal in de gaten moeten houden?
De Brusselse cult-figuur Sergio Bigones die naar verluidt eindelijk bezig is met zijn eigen film-project. Kan verrassend worden, zal controversieel zijn…
6) Wie breekt er nationaal en internationaal door?
Hopelijk iedereen en wellicht weer niemand… maar dat is allemaal niet zo erg.
ZIE OOK :
Bart Van den Bempt over ’82 Dagen in April’
Karen Van Parijs over ’82 Dagen in April’
