‘Borgman’ met Perceval en Bijvoet : veel bijval in Cannes

Geen Belgische film in de officiële competitie in Cannes, maar wel een Nederlandse waar verschillende Belgen in aantreden: ‘Borgman’ van Alex van Warmerdam. Twee van hen mochten erbij zijn op de photocall en tijdens de persconferentie : Jan Bijvoet (‘Van Vlees en Bloed’) en Jeroen Perceval (‘Rundskop’). Met die laatste hadden wij voor zijn vertrek naar Cannes al een gesprek. ’s Avonds op de rode loper was ook een andere landgenoot, Tom Dewispelaere (‘Van Vlees en Bloed’), erbij. Cannes was onder de indruk. Er volgde een staande ovatie. En de toonaangevende vakbladen The Hollywood Reporter en Variety en vooral Screen International spaarden hun lof niet. Jan Bijvoet speelt het titelpersonage, een mysterieuze man die duivelse plannen heeft, terwijl Jeroen Perceval dan weer de man is bij wie hij aanbelt. De vrouw des huizes is de Nederlandse Hadewych Minis. Van Warmerdam speelt zelf ook mee, net zoals zijn echtgenote, Annet Malherbe. Gène Bervoets is een tuinier die al snel door Camiel Borgman en zijn trawanten uit de weg wordt geruimd. Eén van die trawanten is Tom Dewispelaere.

De film opent met een spannende klopjacht, waarin een priester samen met andere gelovigen het gemunt hebben op Borgman en zijn bende, die zich verschuilen in een ondergronds kamp in het bos. Het is niet meteen duidelijk wat die mannen misdaan hebben : zijn ze vampieren, zwervers of is het een gevaarlijke sekte. Dat de man die de troepen aanvoert, een rare is, dat vindt ook de arrogante tv-producer bij wie hij aanbelt. Hij vindt die Borgman zo’n engerd, dat hij hem terstond een pak slaag verkoopt. Zeer tegen de zin van zijn echtgenote. Maar dat is pas het begin van de ellende die de kijker in deze duivelse en kwaadaardige komedie geserveerd krijgt.

Belgen zijn niet duivels

 

Elders op de site hoor je Jeroen Perceval vertellen over hoe het was om te werken met Alex van Warmerdam. Jan Bijvoet zei het dan weer als volgt op de persconferentie : “Ik hou van wat ongezegd blijft, maar wat je kunt voelen. Als je precies weet wat je moet overbrengen, dan doe je je best om dat over te brengen. Maar dat is niet genoeg om iets bijzonders te bereiken.” Dat uitgerekend het duivelse personage uit de film een Belg is, is puur toeval, zo verzekerde van Warmerdam nog. ‘Ik probeer juist zo weinig mogelijk betekenis in mijn films te leggen. Ik begin met een idee en dan zie ik wel waar ik uitkom. Ik wilde in ‘Borgman’ het kwaad een alledaags gezicht geven. De duivel is geen zombie, maar iemand die je in de supermarkt kan tegenkomen.”

Enthousiaste persreacties

De internationale persreacties zijn in ieder geval heel lovend. Variety spreekt van een ‘sluwe, kwaadaardige en hilarische thriller die wellicht één van de meest gedurfde selecties van de competitie van dit jaar zal blijken te zijn.’ Er worden vergelijkingen met het werk van Michael Haneke gemaakt, maar ook de namen van Roy Andersson en David Lynch zijn niet van de lucht. The Hollywood Reporter spreekt van ‘een fascinerend en origineel werk dat absoluut een internationaal publiek verdient.’

The Guardian dat de film met drie sterren bedenkt, bedeelt Jan Bijvoet Messias-achtige kwaliteiten toe. Screen International is ook vol lof, geeft de film vier sterren en spreekt van ‘een satire van Bunuel op de bourgeoisie, gemengd met het ongemakkelijke gevoel van Haneke en de absurdistische humor van Roy Andersson.’ Jan Bijvoet wordt vergeleken met Christopher Waltz : ‘Hij straalt eenzelfde zelfvertrouwen uit en heeft diezelfde fluwelen stem. We kijken met een zekere bewondering toe hoe hij elke situatie naar zijn hand zet en worden zo eigenlijk ook allemaal één van zijn volgelingen. Hij lijkt geen moeite te hebben om het kwaad aan de oppervlakte te brengen dat onderhuids ligt te slapen in de brave burgers van suburbia. Aan het andere eind van het zelfcontrole-spectrum is Jeroen Perceval al even indrukwekkend als de echtgenoot met het humeur dat maar een aaitje over de nekharen nodig heeft om te ontvlammen.” ’s Avonds mochten ook Tom Dewispelaere en de Belgische co-producers Eurydice Gysel en haar echtgenoot/zakenpartner Koen Mortier de rode loper betreden. Geert Paredis, de art-director van de film, verantwoordelijk voor het indrukwekkende huis dat speciaal voor de film werd gebouwd, was er ook bij. De film kreeg in de grote zaal van het festivalpaleis een minutenlange staande ovatie van de 3000 aanwezigen. Eerder tijdens het festival van Cannes was Johan Leysen te zien in ‘Jeune et Jolie’ van François Ozon en Olivier Gourmet was dan weer van de partij op de première van ‘Grand Central’, waarin hij een ploegbaas speelde in een kerncentrale.

 

Zie ook : – de trailer van de film – gesprek met Jeroen Perceval

 

Alle foto’s op deze pagina zijn van Jean-Pierre Malherbe. Ook de volgende :