Cinevox Le cinéma vu par les belges
Zaterdagavond 15 september werden in het Casino Kursaal van Oostende de Ensors uitgereikt. Dat zijn de Vlaamse prijzen die nu dus een nieuwe naam hebben. De voorzitter van de jury was voor de tweede keer Bart De Pauw en hij was degene die de prijs voor de Beste Film mocht overhandigen aan wat hij zijn persoonlijke favoriet noemde : ‘Tot Altijd’ van Nic Balthazar. Niet dat de film met alle grote prijzen aan de haal ging. De jury speelde het diplomatisch en verdeelde de grootste brokken. Nicolas Provost kreeg de prijs voor de beste regie voor zijn werk in ‘The Invader’ en ‘Hasta La Vista’ zag zijn verhaal bekroond, waardoor Pierre De Clercq de prijs voor het beste scenario mocht ophalen. Misschien toch een kleine ontgoocheling voor ‘Hasta La Vista’. Uitzonderlijk populair bij het publiek en al even gevierd in het festivalcircuit. Bovendien een Vlaamse film die het ook in het buitenland aan de kassa doet. De ontgoocheling bij de makers van ‘Hasta La Vista’ was klein. Want uiteindelijk spelen ze mee voor grotere prijzen. Ze zijn nog in de running voor de publieksprijs van de European Film Awards (waarvoor u ook nog kunt stemmen, via deze link). ‘Groenten uit Balen’ ging met 3 van de 4 acteursprijzen aan de haal. Waarmee meteen de pijn verzacht werd voor het feit dat regisseur Frank Van Mechelen en Stany Crets niet waren genomineerd.
Er waren geen uitgesproken winnaars op de uitreiking van de Ensors, maar ‘The Invader’ sleepte met vier Ensors het grootste aantal prijzen in de wacht. ‘Tot Altijd’ won de prijs voor Beste Film en kreeg in totaal drie prijzen. De prijs voor ‘Beste Actrice’ in een hoofdrol ging haast vanzelfsprekend naar Evelien Bosmans, de straffe jongedame uit ‘Groenten uit Balen’. De prijs van ‘Beste Acteur’ ging naar enigszins verrassend naar Geert Van Rampelberg voor zijn uitmuntende vertolking in ‘Tot Altijd’. Verrassend omdat zijn maat en tegenspeler Koen De Graeve ook genomineerd was en hij zo’n opzichtige krachttoer had geleverd door 20 kg af te vallen, dat naast zijn indrukwekkende acteerprestatie eigenlijk ook zijn serieuze dieet opzien baarde.
De prijs voor Beste Debuut ging naar Tom Audenaert, die in ‘Hasta La Vista’ op onnavolgbare wijze de rol van de blinde Jozef speelde. De openingsfilm van FFO 11 nam twee Ensors mee naar huis en eigenlijk was dat te weinig voor een film die in het voorbije jaar de prijzen opstapelde en ook nu nog in de running is voor de European Film Award en de publieksprijs voor de European Film Awards.
Tijdens de show vielen er weinig hoogtepunten te beleven. Heel veel mensen mochten even het podium betreden om hun zegje te doen. Alle juryleden, wat sponsors en de winnaars. Weinig dankwoordjes sprongen eruit. Hoewel. De acteurs van ‘Groenten uit Balen’ vonden geen woorden genoeg om hun regisseur te eren. Frank Van Mechelen leek zo bijna de meest gevierde man van het festijn, ook al was hij niet genomineerd. Evelien Bosmans bedankte ook nog haar mama en papa, maar dan wel die uit de film, Stany en Tiny.
Opvallend was ook dat het eerste dankwoordje dat werd uitgesproken, in het Frans werd gesproken.
En wel door Nathalie Leborgne, die instond voor de kostuums van ‘The Invader’. Ook in het Frans sprak Joachim Lafosse. Hij won de prijs voor de beste Vlaams-Waalse coproductie. Hij probeerde eerst nog zijn Nederlandstalige echtgenote mee het podium op te slepen en deed het uiteindelijk maar alleen. Op een aandoenlijke, grappige manier die eindelijk wat animo in de zaal bracht. Zeer, zeer, zeer goeie film, ‘A Perdre La Raison’, al moet het ons even van het hart dat het Nederlands van Joachim Lafosse toch echt wel zeer abominabel is. Geen woord kwam eruit dat op Nederlands leek. Misschien moet hij wel eens een talenpakket in zijn co-productie zien op te nemen. Maar dat staat allemaal los van zijn filmtalent, want dat heeft de man in overvloed. En die prijs was dus dik verdiend.
Ook grappig was Nicolas Provost. Hij mocht de prijs in ontvangst nemen uit handen van Michael Roskam, nadat Hans Herbots ons nog even had herinnerd aan het compliment van een Amerikaans recensent die schreef dat ‘The Invader’ leek op een film van Mike Leigh die een Antonioni had gemaakt.
Nicolas opende met een dankwoordje : ‘Ik wil de prijs opdragen aan mijn ouders die altijd zeiden dat ik een boef ging worden…’ Dat bleek een grapje te zijn. Eigenlijk wou hij vooral Issaka Sawadogo bedanken, een acteur waar hij ten zeerste van onder de indruk was. En ook als mens wist hij alleen maar goeds over hem te vertellen. Ook monteur Nico Leunen mocht in de pluimen delen. ‘Ik raad iedereen aan om met Nico te werken. Je hebt een beste vriend en een psycholoog. Zelfs als je geen film hebt, laat hem dan iets monteren. Je zult er geen spijt van hebben.’
Minister Joke Schauvliege beklom ook even het podium om de Prijs van de Vlaamse Gemeenschap voor Film 2011-2012 ter waarde van 12.500 € uit te reiken aan regisseur, scenarist en producent en intendant van het VAF : Pierre Drouot. Drouot werd door de jury geprezen voor zijn onschatbare rol in de vernieuwing en de internationale uitstraling van de Vlaamse film, onder meer ‘als bezielende intendant van het Vlaams Audiovisueel Fonds (VAF)’. Roel Van Bambost had een mooi laudatio ter zijner ere geschreven en Drouot pakte op zijn beurt uit met een lijst van bedankjes. Vooral zijn dankwoordje aan zijn levenspartner was een aandoenlijke oprechtheid.
Ook oprecht : het dankwoordje van Nic Balthazar. Hij schreeuwde het uit van blijheid. Zei dat hij de liefde voelde in de zaal. Een zaal gevuld met liefde. Even leek hij in de modderige meligheid terecht te komen waar Sally Field zich jaren geleden tijdens de Oscars onsterfelijk belachelijk mee maakte, maar bij het dansen op het fijne koord bleek Nic een volleerd evenwichtskunstenaar en kantelde hij iedere keer weer naar de juiste kant. Gewoon een dolblije man die zijn vreugde niet verborg. Niets mis mee, maar mannen en emoties, het blijft even wennen.
Dit zijn de winnaars in de diverse categorieën :
De Prijs voor Beste Film: ‘Tot Altijd’
“Tot Altijd” is gebaseerd op het echte verhaal van Mario Verstraete, de jonge politicus met MS die vocht voor de Belgische euthanasiewetgeving die hij uiteindelijk als eerste zou gebruiken.
De Prijs voor Beste Regisseur: Nicolas Provost. (‘The Invader’)
Provost maakte met zijn kortfilms al naam in het kunstcircuit. Met zijn intrigerende debuut ‘The Invader’ sleept hij de Prijs voor Beste Regisseur in de wacht. De dag voordien won hij ook al The Industry Award.
De Prijs voor Beste Scenario: Pierre De Clercq, scenarist van ‘Hasta La Vista’.
Pierre De Clercq, scenarist van ‘Hasta La Vista’, openingsfilm van FFO 11. De film werd geregisseerd door Geoffrey Enthoven.
De Prijs voor Beste Acteur in een Hoofdrol: Geert Van Rampelberg, hoofdrolspeler uit ‘Tot Altijd’.
In ‘Tot Altijd’ speelt hij aan de zijde van Koen De Graeve de rol van een dokter die zijn beste vriend begeleidt in zijn strijd tegen multiple-sclerose.
De Prijs voor Beste Actrice in een Hoofdrol: Evelien Bosmans uit ‘Groenten uit Balen’
De 22-jarige jongedame uit Mol die de hoofdrol van Germaine vertolkte in ‘Groenten uit Balen’.
De Prijs voor Beste Acteur in een Bijrol: Lucas Van den Eynde uit ‘Groenten uit Balen’.
De Prijs voor Beste Actrice in een Bijrol: Tiny Bertels uit ‘Groenten uit Balen’.
De Prijs voor Beste Debuut: Tom Audenaert in ‘Hasta La Vista’.
De Prijs voor beste D.O.P.: Frank Van den Eeden voor zijn werk in ‘The Invader’
De Prijs voor de Beste Muziek: Evgueni en Sacha Galperine, voor de filmmuziek in ‘The Invader’.
De Prijs voor Beste Montage: Philippe Ravoet, ‘Tot Altijd’.
De Prijs voor de Beste Kostuums: Nathalie Leborgne, ‘The Invader’.
De Prijs voor Beste Art Direction: Hubert Pouille, ‘Swooni’.
De Prijs voor Beste Coproductie: ‘A Perdre La Raison’ van Joachim Lafosse
