Tegenwoordig zien we wel vaker van die documentaires, die door een fictiefilm te overtreffen zijn.  Het leven van Jorge Lübbert is er één dat voorbestemd lijkt om door  Michael Mann, Darren Aronofsky of Steven Spielberg verfilmd te worden.  Maar mocht er ooit een Hollywood-film van komen, intenser en aangrijpender dan de documentaire die de Leuvense zoon Andrés Lübbert over zijn Chileense vader maakte kan die nooit worden. De documentaire speelt dinsdag 7 maart tijdens Doc Poppies in verschillende bioscopen en gaat daarna op toer.  Een aanrader voor al wie een vader heeft of voor alle vaders die een zoon hebben. Een crimi, een thriller, een odyssee en een lange liefdesbetuiging.

 

Klik hier om de trailer te bekijken

 

‘Wie is mijn vader?’ Andrés vroeg het zich al langer af. Sinds hij begon te snappen dat er verschillende stukjes ontbraken in de puzzel die zijn vader voor hem had uitgelegd. Jorge is een Chileen die na een vlucht voor het Pinochet-regime eerst in Oost-Berlijn terechtgekomen was en enkele jaren later in Leuven. Jorge was gevlucht voor het gevaar.  Maar hier werd hij cameraman en ging hij voortdurend het gevaar opzoeken. Hij trok van het ene oorlogsgebied naar het andere. Maar in Chili kwam hij niet meer. Zijn zoon wel. Die ging op zoek. En kwam erachter dat zijn vader niet was wie hij pretendeerde te zijn.

Andrés was bang voor wat hij zou vinden. Bang dat zijn vader duistere redenen had waarom zijn verleden niet gekend mocht zijn. Uiteindelijk ging hij met zijn vader terug naar Chili, naar de plekken van zijn Chileens onvoltooid verleden. En zo werd de zoektocht van twee een onvergetelijke reis waarin ze misschien wel meer vonden dan ze zochten.

EEN INDRINGENDE ZOEKTOCHT NAAR ANTWOORDEN

Dit is wat Andres over zijn zoektocht en film te zeggen heeft in het persdossier :

“‘El color del camaleon’ is een intiem verhaal. Het verhaal van een man op zoek naar innerlijke rust. Het verhaal van een zoon en zijn indringende zoektocht naar antwoorden. Het verhaal van een vader en zijn zoon en hun gebrek aan dialoog. Een intrigerend en universeel verhaal over de duistere kant van het mens-zijn.”

“Jorge is mijn vader. Hij is nooit in staat geweest over zijn verleden te praten. Hij is 60 jaar ondertussen en een gerespecteerd oorlogscameraman, aanwezig in bijna alle conflictgebieden ter wereld. Hij kan als geen ander zijn kalmte bewaren in extreme situaties. Zijn gesloten persoonlijkheid domineerde mijn leven en leidde tot een vreemde en afstandelijke relatie.”

WIE IS MIJN VADER? WAAROM IS HIJ WIE HIJ IS?

“Waarom is mijn vader wie hij is? Van jongs af aan, had ik het gevoel dat mijn vader anders was dan die van mijn klasgenoten. Als een puber, realiseerde ik me dat mijn vader leed aan slapeloosheid, drugsverslavingen en zelfs soms zelfmoordneigingen had. Ik kon zijn zelfdestructieve gedrag, noch zijn ambigue relatie met zijn familie en zijn geboorteland niet begrijpen. Hij was een wrak. Dat moet de donkerste periode zijn geweest in zijn poging een grip te krijgen op zijn verleden. Deze gebeurtenissen en ervaringen hebben mij gemotiveerd om mij te verdiepen in wat er precies gebeurd was met hem in Chili.”

“Er was een soort romantisch beeld over mijn vader: het typische revolutionaire verhaal van iemand in ballingschap. Het echte verhaal is rauw en donker. Ik begrijp nu dat mijn vader een “aannemelijk” verhaal vertelde, iets wat mensen hier zouden begrijpen en accepteren. Een verhaal dat hem ook zou kunnen beschermen tegen wantrouwen of veroordeling. Hij kon mensen niet zomaar zijn ware verhaal vertellen. Het was te intiem, te moeilijk om te begrijpen voor buitenstaanders. Hij heeft ook nooit de woorden gehad om het te vertellen … je moest het meegemaakt hebben om het te begrijpen. Maar ik ben zijn zoon en ik had het moeilijk met zijn stilte. Ik had een dialoog met mijn vader nodig. Ik wilde mijn plaats vinden in onze vader-zoon relatie.”

‘A CLOCKWORK ORANGE’ IN HET ECHT

“Pas recent aanvaardde hij mijn vragen en zijn we samen de confrontatie aangaan met de geesten van het verleden.”

“We keren terug naar de plaatsen waarvan hij dacht ze nooit meer te bezoeken. We ontdekken het STASI-dossier over mijn vader en proberen te achterhalen waarom ze dachten dat hij een Chileense spion was die infiltreerde in het voormalige Oost-Berlijn. In Santiago wordt mijn vader geconfronteerd met plaatsen waar hij nog steeds de dood kan ruiken en plassen bloed ziet liggen. Hij herinnert zich de plaats waar hij gemarteld en gebrainwasht werd, hoe hij zich op het randje van de waanzin bevond. We ontdekken dat de ‘A Clockwork Orange’-martelmethode niet alleen in fictie voorkomt. Ik volg tevens in zijn voetstappen als oorlogscameraman door samen met hem naar Palestina te gaan, waar hij de harde consequenties van de oorlog aanschouwde, misschien wel om zijn eigen verleden te minimaliseren. Zal deze lange reis mijn vaders verleden onthullen en ons dichter bij elkaar brengen?”

Gebaseerd op een intrigerend en persoonlijk verhaal, ontrafelt ‘El color del camaleon’  een onbekende passage uit het Pinochet-regime. Er werden toen vele gesofisticeerde manipulatietechnieken ontwikkeld die de dag van vandaag nog steeds wereldwijd in gebruik zijn. Een ambigu stukje 20ste eeuwse geschiedenis dat vele onverwerkte trauma’s heeft nagelaten.

 

VERTONINGEN DIE U NIET MAG MISSEN

 

De film is Spaans, Duits en Nederlands gesproken;

El Color del Camaleón is een productie een Off World (BE)
in coproductie met Blume Producciones (CL), Mollywood (BE)
in coproductie met VRT-Canvas en RTBF
met de steun van Het Vlaams Audiovisueel Fonds (VAF | Film), le Centre du Cinéma de la Fédération Wallonie-Bruxelles, het Media Programma van de Europese Unie en de Tax Shelter van De Belgische Federale Overheid

Op 7 maart is ‘El color del camaleon’ in het kader van DocPoppies te zien in de Cartoon’s (uitverkocht) in Antwerpen, in de Lumière in Brugge, in cinema Aventure in Brussel, in CC Zwaneberg in Heist-op-den-Berg, in de Budascoop in Kortrijk en in de Roxy in Koersel.  Vader en zoon Lübbert zullen dinsdag aanwezig zijn bij de vertoning in Brussel.  En wellicht zijn ze er ook bij op Docville in Leuven en het Millenium Festival in Brussel.  Volgende week gaat de film ook in Mexico in première. En later dit jaar opent de film ook in 24 zalen en 20 steden in Chili.