En de Magritte’s gaan naar… volk van bij ons

‘Rundskop’ en ‘Les Géants’ grote winnaars

Zoals overal in België ook sneeuw in Brussel.  Maar gelukkig was er van de chaos op de weg, zoals we die vrijdag gekend hebben, geen sprake op zaterdagavond.  Dus ook geen vertragingen voor de 2de editie van ‘Les Magritte du Cinéma’.  De temperatuur mocht dan buiten ijselijk zijn, binnen was de sfeer des te warmer.
Was dat de reden waarom iedereen zo opgewekt leek om de trappen van het Brusselse Square Meeting Center af te dalen?  Het kan ook zijn dat de mensen simpelweg naar binnen wilden, weg uit de koude, naar de warmte toe.  Hoewel, na de eerste uitreiking vorig jaar was al duidelijk voor iedereen die met beeld en klank bezig is in het Franstalige landsgedeelte, dat daarbinnen een feestje plaatsvond dat je niet wou missen.   Elio Di Rupo, Prins Laurent en zijn Claire hebben er ook alle belang bij om goed in beeld te komen en waren op de afspraak.  Want  Slechts wie tot zijn of haar eigen spijt verhinderd was, was er niet bij.  Zoals The Bony King of Nowhere, wel genomineerd, maar op tournee in Duitsland, zoals u hier eerder kon lezen. Maar voor de rest wel nog een heleboel Vlamingen, want ‘Rundskop’ was met 9 nominaties één van de favorieten van de uitreiking, ‘Beyond the Steppes’ van Vanja d’Alcantara maakte een kans op de prijs voor de beste film en in de categorie ‘Beste Co-Productie’ waren naast ‘Rundskop’ ook ’22 mei’, ‘Pulsar’, ‘Smoorverliefd’ en ‘Hasta La Vista’ genomineerd.

Om 8 uur stipt kon het feest beginnen.  Goeie hoop.  Daar begon het mee.  Met Les Meilleurs Espoirs.  Bij de mannen was die voor ‘Le Gamin’ uit ‘Le Gamin au Velo’, Thomas Doret, bij de vrouwen voor Erika Sainte, de jongedame uit ‘Elle Ne Pleure Pas, Elle Chante’, de film waarin Marijke Pinoy haar moeder speelt.

Natuurlijk werden ook de technische prestaties niet uit het oog verloren. Dat werd meteen duidelijk gemaakt met de twee Magritte’s die vervolgens werden uitgereikt. Die voor de mooiste beelden, voor ‘Les Géants’, waar Jean-Paul De Zaeytijd de D.O.P. was en de Prijs voor de Beste Montage voor het werk dat Alain Dessauvage verrichtte in ‘Rundskop’.  Een dik verdiende bekroning, want zoals we hier al eerder meldden, was Alain ook al de man aan de knopjes bij films als ‘Adem’, ‘Frits & Freddy’ en ‘Aanrijding in Moscou’.  Momenteel is hij de nieuwe Vlaamse film ‘Offline’ aan het monteren. Toen Alain het podium op mocht, werd meteen duidelijk hoeveel sympathie de film ‘Rundskop’ bij de aanwezigen genoot.  Ook Alain genoot.

Nadat een ere-Magritte werd uitgereikt aan de verrukkelijke Nathalie Baye, mocht Michaël Roskam vervolgens zelf het podium op, om er de prijs in ontvangst te nemen voor het beste scenario.  De concurrentie in die categorie had niet zwaarder kunnen zijn : de gebroeders Dardenne, Bouli Lanners en Philippe Blasband.  Michaël Roskam mag het feestvieren dan stilaan als een klus zien, toch zag je dat ook hij met volle teugen genoot.

Beste geluid?  Meteen goed voor een eerste Magritte voor ‘La Fée’.  En een uitbundig applaus.  Misschien applaudisseerde een deel van het publiek voor zichzelf.  Want tot dusver moest inderdaad gezegd worden dat de leden van de Académie André Delvaux de prijzen heel verstandig verdeeld hadden.  Voor de beste muziek ook een wijze keuze.  En meteen een Vlaamse nederlaag… en een Vlaamse winst.  Raf Keunen, componist van ‘Rundskop’, zou een verdiende winnaar geweest zijn, maar Bram Vanparys a.k.a. The Bony King of Nowhere was dat niet minder.

Beste Acteur in een Bijrol?  Een Magritte voor Jérémie Renier, niet voor zijn rol in ‘Le Gamin au Vélo’, maar wel voor ‘Potiche’.  De acteur die groot geworden is met de Dardenne’s is in Frankrijk intussen een ster, en die status zal onvermijdelijk nog groeien nu hij binnenkort te zien zal zijn als Claude François in ‘Cloco’.

Nadat ‘Rundskop’ en ‘Les Géants’ al twee Magritte’s in de wacht hadden gesleept, kwam ‘La Fée’ op gelijke hoogte, toen ook de Prijs voor de Beste Kostuums naar de film van Dominique Abel en Fiona Gordon ging.  De Prijs voor het Beste Decor ging naar ‘Quartier Lointain’.  Claire Dubien was de gelukkige laureate.

De Magritte voor de Beste Vrouwelijke Bijrol was voor Gwen Berrou.  En dus voor ‘Les Géants’.  De drie jongens uit de film zaten te glunderen in het publiek.
Meteen het moment voor Yolande Moreau.  Niet om een prijs in ontvangst te nemen, maar om de Prijs voor de Beste Regie uit te reiken.  Geen Michael Roskam in deze categorie omdat hier alleen regisseurs in aanmerking kwamen van producties die voor het grootste deel door de Franstalige gemeenschap gefinancierd waren.  Niet dat het daarom minder spannend was.  Bouli Lanners won uiteindelijk het pleit van de gebroeders Dardenne.

De Magritte voor de Beste Kortfilm was voor ‘Dimanches’ van Valéry Rosier, die eerder tijdens ‘La Semaine de La Critique’ op het Festival van Cannes ‘Le Prix Découverte Kodak’ won. ‘LoveMeatender’, naar het schijnt een potentiële appendix voor ‘Rundskop’ kreeg de Prijs voor de Beste Documentaire.

Jonathan Zaccaï, vorig jaar nog winnaar van een Magritte voor zijn rol in ‘Elève Libre’ en dit jaar opnieuw genomineerd voor zijn rol in ‘Quartier Lointain’ mocht de prijs uitreiken voor de Beste Actrice.  Niet aan Cécile De France, ook niet aan Isabelle De Hertogh, wel aan Lubna Azabal, voor haar inderdaad indrukwekkende prestatie in ‘Incendies’.

Geen verrassing bij de uitreiking voor de Beste Belgische Co-Productie.  ‘Hasta La Vista’ zou zonder de Oscarnominatie voor ‘Rundskop’ misschien nog wel een kans gemaakt hebben, nu was er geen discussie mogelijk.  “Ce prix est très important. C’est la preuve que pour faire un film belge, il faut… Des Belges”, zei Michaël Roskam in zijn beste Frans.  “Deze prijs is heel belangrijk.  Hij is er het bewijs van dat je om een Belgische film te maken Belgen nodig hebt.”

De prijs voor de Beste Buitenlandse coproductie was voor de film van de Belgische scenarist Philippe Blasband : ‘Les Emotifs Anonymes’.  Dus ook een beetje een prijs voor Benoit Poelvoorde.  Zou het de enige zijn?  Dat zouden we meteen weten wanneer Anne Coesens de Prijs voor de Beste Acteur kwam bekendmaken.  Poelvoorde was kansloos tegen het grote geweld uit Vlaanderen.  De prijs voor Matthias Schoenaerts was meteen de vierde trofee voor ‘Rundskop’.

En dan, 1u45 na het begin van de ceremonie was het tijd voor de bekendmaking van de Beste Film van het jaar.  Gelukkig voor de concurrentie mocht ‘Rundskop’ opnieuw niet meedingen naar deze prijs.  Maar ‘Beyond the Steppes’ was wel één van de kanshebbers.  Het waren de Franse regisseur Bertrand Tavernier en zijn Belgische actrice uit ‘l’Appât’, Marie Gillain, die mochten bekendmaken wie met deze trofee naar huis mocht. Het werd opnieuw Bouli Lanners.  Meteen zijn vijfde prijs van de avond.  Net genoeg om de grote winnaar van de avond te zijn.  Samen natuurlijk met onze jongens van ‘Rundskop’.  Geslaagd feest daar in Brussel.

Check Also

Luc Vrydaghs over ‘Thank God For The Gift’!

In zijn documentairefilm ‘Thank God For The Gift’ gunt Luc Vrydaghs ons via een geweldige …