GRID : GEREED VOOR DE TOEKOMST

Eigenlijk moet je gewoon kijken op naar de showreel op hun site om te zien hoe straf de mensen van Grid wel zijn.  Vooral de rubriek ‘Visual effects with Info’ toont je waartoe ze technisch allemaal in staat zijn – en dat is waanzinnig veel – maar er zijn ook rubrieken als ‘Set Supervision’, die je bewijzen dat ze eigenlijk over werkelijk alle facetten van het filmproces kunnen meepraten.  Het zijn de mensen die voor al de o’s en ah’s in de cinema zorgen.  Die constant verwondering produceren, vaak met technische middelen die ons verstand te boven gaan.

 

U kunt Grid kennen van hun werk in de films ‘De Helaasheid der Dingen’, ‘Turquaze’, ‘Noordzee, Texas’, ‘Code 37’ – de serie zowel als de film die nu wordt afgewerkt –, de vele Studio 100-producties, de film en de serie ‘Windkracht 10’, de series ‘Kaatje’ en ‘Katarakt’ , ‘Vermist’, ‘Aspe’ en ‘Flikken’, maar ook van een Amerikaanse film als  ‘Ghostrider’ met Nicolas Cage, of van de zenderverpakking van VT4, de aanlooptrailer van het Filmfestival van Gent, de commercials met de tornado van Duvel, de aap die telt van Telenet en de zingende boulet en de erwtjes die ‘J’Aime La Vie’ zingen van ‘Proximus’.  Nog niet genoeg? Bekijk ‘The Human Ball’, de commercial van Artsen Zonder Grenzen.  Geef toe, straffe mannen.

 

Wij hadden een gesprek met zaakvoerder JAN GOOSSEN en CHARLOTTE DE MEY, verantwoordelijke voor sales en marketing bij de firma uit Gentbrugge.

 

CHARLOTTE: “Grid bestaat sinds een vijftiental jaar.  Wij werken zowel voor fictie als reclame.  Wij doen de klassieke postproductie, zoals montage en grading , zowel online en offline, maar wij zijn vooral gespecialiseerd in visual effects en we doen meer en meer animatie.  Al gaat het dan vooral om buitenlandse producties. Vorig jaar hebben we ook een deal gemaakt met het Filmfestival van Gent, waardoor we daar nu voor drie jaar structurele partner zijn.”

 

WAT IS GRID?

 

CHARLOTTE :  Wij zijn een post-productiehuis en we werken zowel voor reclame, corporate, tv en film.  We hebben een ploeg van vaste mensen, waarbij een heleboel generalisten die de meest courante zaken afhandelen, en die vullen we aan met specialisten, in functie van de projecten die we binnenhalen.

 

JAN: “Er zijn in totaal 25 vaste mensen, en daarnaast een twintigtal freelancers die op projectbasis worden ingeschakeld. Een groot deel van hen zijn ex-medewerkers van Grid die op een bepaald moment op eigen benen wilden staan. Mensen hier krijgen zeker de kans om hun vleugels te strekken. Een belangrijke value voor Grid is ‘PRIDE IN CRAFTMANSHIP’. Ik denk dat dat heel veel zegt over de manier waarop wij als bedrijf willen opereren.  Wij zien Grid niet als een facilitair bedrijf.”

 

CHARLOTTE : “Juist, wij trachten eigenlijk altijd met onze klanten, de producenten, samen aan producties te werken. We proberen creatief mee te denken met de mensen die onze hulp inschakelen.”

 

JAN: “En daarbij schakelen we onze vaste medewerkers in, maar ook de vele freelancers die ons iets meer kunnen bieden. Het pakket techniek dat hier staat is een instrument, een hulpmiddel.  We zijn heel vaak, heel gepassioneerd bezig met de technologie, niet alleen omdat we die technologie zo geweldig vinden, maar ook omdat we ons zo graag ten dienste stellen van de creatie.”

 

WAT KAN GRID DAT ANDEREN NIET KUNNEN?

CHARLOTTE: “Eigenlijk doen we hier niets anders dan onze concurrenten, ALLEEN IS DE MANIER WAAROP WE HET DOEN VERSCHILLEND.  We geloven in interactie, in samenwerking. Ik denk dat daar het verschil gemaakt wordt.  Wij vormen iedere keer een ploeg.  We hebben klanten met wie we al tien jaar samenwerken.”

 

JAN: “Natuurlijk kunnen we niet beweren dat we hier even innovatief te werk gaan als het wereldbefaamde WETA uit Nieuw-Zeeland, je weet wel, het bedrijf dat ‘The Lord of the Rings’ er zo indrukwekkend heeft laten uitzien.  Dat is een gigantische firma die er prat op gaat altijd de eerste te zijn. Ze zijn de concurrentie altijd een paar stappen voor.  Dat wil niet zeggen dat wij niet aan innovatie doen. Uiteraard doen we aan innovatie.  We willen altijd een brug verder. Maar ik denk dat je in België nog altijd bescheiden moet zijn over wat je kunt verwezenlijken.  De échte innovators zitten waarschijnlijk verspreid over de hele wereld op hun zolderkamertjes of die werken voor grote mastodonten zoals Sony of Pixar.  We gaan misschien nooit met de grootste vernieuwingen komen aanzetten, maar WE ZIJN WEL EEN BEDRIJF DAT HEEL DICHT BIJ DE INNOVATIES STAAT en we blijven van alle nieuwigheden op de hoogte om onze klanten te kunnen dienen. WE STELLEN ONS ALTIJD EERST DE VRAAG : ‘WAT HEEFT MIJN KLANT EIGENLIJK NODIG?’ Wil hij onder water filmen, dan hebben wij wel wat ideetjes om in ‘dry for wet’ te gaan.  We gaan altijd op het scherp van de snee van de bestaande technologie op zoek naar hoe we de klant het beste van het beste kunnen aanbieden.  Onze innovatie ligt meer in de toegevoegde waarde die we kunnen bieden, meer dan in het technologische aspect.  We zijn workflow-bouwers.  Eigenlijk configureren we wat we hebben om meer workflow aan te kunnen.”

 

WE REGELEN DE WORKFLOW

JAN: “Er is hier net een filmploeg langs geweest die wilde op Alexa draaien in raw en die mensen wilden weten of dat dit voor hen de juiste keuze was.  Goed, daar gaan wij dan over nadenken.  Drie jaar geleden kwamen Dirk en Ruben Impens van Menuet Films informeren over de mogelijkheden om met de Red camera te draaien.  Ze waren de eersten die in België een volledige film op Red wilden draaien, ‘De Helaasheid der Dingen’.  Ze hadden zelf heel wat vraagtekens bij de mogelijkheden en we hebben toen samen met het volledige technische team de workflow in mekaar gestoken: wat kunnen we doen, op welke manier?  Wat zijn de mogelijkheden om welk soort van problemen te vermijden?  Ondertussen hebben we honderden draaidagen aan Red-opnamen verwerkt  :  ‘De Helaasheid der Dingen’, ‘Turquaze’, ‘Code 37’, alle laatste films van Studio 100, ‘De Monstertrilogie’,… Iedere keer had de producent vragen bij hoe het werk zou verlopen als ze voor opnamen met een dergelijk systeem zouden kiezen.”

 

VOOR IEDER PROBLEEM EEN WORKSHOP

CHARLOTTE : “Meestal bouwen we rond elk van die opdrachten een workshop.  We hebben er zo één rond de Red, één rond stereoscopische producties en rond tal van andere thema’s.  Jan kan het allemaal heel goed uitleggen en na zo’n workshop, zit iedereen qua kennisniveau op hetzelfde niveau en weten we allemaal waarover we praten.”

JAN: “Na die workshop praten we allemaal dezelfde taal. En dat is belangrijk, want er moeten in dat proces beslissingen genomen worden waarvan wij vinden dat we er niets over te zeggen hebben.  Als ze een knoop doorhakken, weten ze wat ze krijgen voor hun geld.”

CHARLOTTE : “De producent heeft niet altijd voldoende technisch inzicht om de film te budgetteren. Maar als wij hier vooraf alles zorgvuldig gaan berekenen – gaan kijken welke belichting je nodig hebt, als je met dit of dat type camera draait en dergelijke – dan weet die man ook veel beter waar hij aan toe is.”

EEN VERWITTIGDE PRODUCENT IS ER 2 WAARD

JAN : “We denken mee.  We proberen de technische termen te vertalen naar menselijke taal.  Wij vinden het ook onze taak om de producent te waarschuwen voor alle mogelijke technische valkuilen. Als een regisseur kiest voor een bepaalde manier van draaien, kan dat gevolgen hebben voor de montage of voor de manier waarop zijn film in de bioscopen moet getoond worden. We gaan dus mee op zoek naar alle mogelijke parameters die de producer moeten toelaten om de juiste beslissingen te nemen.   We geven advies, maar de beslissing ligt bij de producer.  Een DOP komt hier soms enkele dagen testdraaien, of hij komt zijn gedraaide testbeelden even bewerken om te zien wat het effect zal zijn. “

 

CHARLOTTE: “Voor de visual effects worden we eigenlijk altijd op voorhand geconsulteerd.  We hebben heel veel ervaring op dat vlak.  We hebben een heel goed basisteam dat we moeiteloos kunnen aanvullen met de mensen die nodig zijn om specialiteiten uit te proberen.

 

DE AMERIKANEN HEBBEN FORTUINEN NODIG OM TE DOEN WAT WIJ MET KLEINGELD DOEN

JAN : “Ons probleem is dat onze kijkers verwend zijn door de Amerikaanse films, waarin the  sky the limit is.  De kijker staat er ook niet bij stil wat visual effects zijn en wat niet.  Als er bepaalde effecten nodig zijn, is het voor ons de uitdaging om op een betaalbare manier te doen in Vlaanderen wat men in Amerika met gigantische budgetten doet, zonder dat je daarbij door de mand valt. We werken voor Studio 100. Er is geen enkel bedrijf in de Benelux dat zoveel high-value visual effects in zijn films brengt.  Zij zijn altijd op zoek naar een juiste balans tussen betaalbaarheid en effect.  Ik ga niet zeggen dat Studio 100 onze leerschool is geweest, maar we hebben dankzij onze samenwerking wel heel veel ervaring opgedaan.  Alles wat zij in het Nederlandstalige landsgedeelte produceren, daar doen wij de effecten voor. En ook voor de Duitse Anubis-reeks hebben we de hele postproductie gedaan.

 

ANIMATIE

JAN: Op vlak van animatie is het eigenlijk allemaal een beetje begonnen met ‘Les Triplettes de Belleville’ waar we het 3D-gedeelte van de film gedaan hebben.  Dat stond toen onder supervisie van het Belgische Vivi Film en Walking The Dog.  Maar de uitvoering van de shots is bij Grid gebeurd. Een paar jaar geleden hebben we samen met Vivi Film op ‘Hareport’ gewerkt, een animatiereeks van Jan Bultheel, die aanvankelijk zijn productie niet van de grond kreeg, tot hij een financier in Parijs vond en de reeks heeft kunnen opstarten. Vivi Film is toen als co-producent opgetreden. Meer recent hebben we nu net de 3D-animatiefilm ‘Santa’s Magic Crystal’ gedaan, een co-productie met Epidem Zot , een bedrijf uit Finland en vier Belgische partners, die in december in de bioscopen moet komen.   Skyline is de producent voor Vlaanderen en Arraneo is de producent voor Wallonië.”

 

DE TAALSTRIJD

JAN : “We zien nu, voor alle producties die op til staan, dat het enorm belangrijk is dat er een betere wisselwerking tussen de gewesten komt.  De manier waarop de verschillende gewesten aan subsidiëring of financiering doen of de manier waarop ze steunmaatregelen voorzien, verschilt enorm.  Dat zorgt voor een groot spanningsveld.  Soms is er een bedrijf in Wallonië of in Vlaanderen dat bepaalde taken beter doet dan de concurrentie, maar de job niet krijgt, omdat er in een ander geweest voor dit onderdeel meer steunmaatregelen zijn.”

“MISSCHIEN MOETEN WE ALLEMAAL ZONNEPANELEN GAAN MAKEN.  Of windturbines. Maar de passie drijft ons en daardoor kiezen we bij momenten voor projecten waar je als logisch rationeel denkende mens zou denken : waar ben je nu mee bezig?”

 

DE BRAINDRAIN

JAN: “En dan is er nog een constante uitstroom van Vlaams talent.  We hebben echt te maken met een BRAINDRAIN vanuit Vlaanderen naar de hele wereld, en vooral naar de States,. Onze mensen die bezig zijn met visual effects en animatie, met beeldvorming tout court, zijn internationaal gegeerd. Pas op, misschien worden alle landen daarmee geconfronteerd. Misschien importeert Amerika wel passie, kennis en intelligentie uit alle landen.  Wat een Vlaming heel sterk maakt, en een Waal ook wel geloof ik , is dat we heel sterk zijn in talen. Gedurende wel 1000 jaar zijn we de oorlogsput van Europa geweest.  Alle landen zijn hier al wel eens gepasseerd. We spreken allemaal wel een beetje Italiaans en Spaans en Duits en Engels en Frans.  Dat maakt dat wij een apart ras zijn. Je zou echt eens moeten kijken hoeveel Vlamingen er in Amerika op de payroll staan en daar een meerwaarde betekenen voor de audiovisuele sector.  Niet noodzakelijk op het hoogste echelon.  De buitenwereld merkt daar weinig of niets van. Vanuit Grid zijn er mensen vertrokken naar Digital Domain en naar Pixar.  En spreek om het even welk Belgisch bedrijf uit de sector aan dat talent heeft gekweekt, en ze gaan je allemaal het verhaal vertellen van de braindrain naar de States of naar Frankrijk of Duitsland.”

DE HOOGDAGEN VOORBIJ

JAN : “Alles evolueert heel snel in onze sector en daardoor is ook de hele sector zoekende.  De crisis heeft niet alleen het werkvolume naar beneden gebracht, maar het is niet duidelijk welke richting we uitgaan.”

CHARLOTTE : “Iedereen is veel inspanningen aan het doen om overal bij betrokken te zijn en aan alles te kunnen meewerken, waardoor er schakels tussenuit vallen.  Productiemaatschappijen trachten nu bijvoorbeeld zelf de montage te doen.”

JAN : “Door de mediamix die er nu bestaat is de geijkte manier die vroeger in publiciteit  bestond om een boodschap naar de klant te brengen, veranderd. De budgetten die de grote firma’s tegenwoordig besteden aan de internetsector, moeten ergens vandaan komen.”

CHARLOTTE : “Vroeger was tv het basismedium van de grote merken. Nu werken merken nog met ideeën, maar die zijn zodanig versplinterd dat alle budgetten gehalveerd zijn. En dus werkt iedereen met kruimels.  Dikwijls ligt de grote hoop van de kruimels dan nog online, omdat de sociale netwerken zo sterk geworden zijn. De kwaliteit die nodig is voor een online visuele productie ligt stukken lager dan de kwaliteit die nodig is voor de film of de tv. Niet alleen zijn de productiebudgetten lager, er zijn ook minder volwaardige producties.”

JAN : “Met het gevolg dat allen die de markt ooit anders gekend hebben, allemaal aan het zoeken zijn. Wij ook. Aan de ene kant worden wij als publiek waanzinnig verwend door de Amerikaanse blockbusters in de cinema en de dure series die je op tv ziet, anderzijds verwachten wij ook van onze leveranciers ter plekke high quality maar moet dat gebeuren met budgetten die eigenlijk bestemd zijn voor de streaming media, zoals gsm’s. Wat is nu de kwaliteitsstandaard?”

CHARLOTTE : “Ja, dat verwachtingspatroon. Nu maak je iets voor een gsm-schermpje en ze vragen je of ze het ook in de cinema kunnen tonen.”

JAN : “Aan de ene kant werken we naar de verhoogde normen van Telenet, high-definition op uw digi-box, aan de andere kant zijn vimeo en youtube, in lage resolutie de norm.  Er wordt veel meer content gegeneerd, ALLE KLEINE SPELERS WILLEN MEER CONTENT, MEER VOLUME.”

 

TALENT KENT GEEN GRENZEN MEER

JAN : “Er zijn verschillende scholen in België die zeer goed zijn.  Er is echt veel talent. En je merkt ook dat we tegenwoordig te maken krijgen me een generatie die opgegroeid is met hoogtechnologische apparatuur, zoals een Playstation 3.  Je merkt dat die mensen een andere manier van aanvoelen, reageren en denken hebben.  Hun reflexen zijn anders. Tegelijkertijd werken we ook heel hard aan ons talent, met eigen opleidingen en cursussen.  En we trekken af en toe talent uit het buitenland aan. Als je specialisten zoekt, moet je bereid zijn om ook over de grenzen te kijken. Dankzij het internet is het niet meer zo moeilijk om een shot door te sturen naar Brazilië, waar ze met hun kennis en mensen het nodige doen, en dan komt dat shot in afgewerkte versie weer binnen.  Omgekeerd doen wij hetzelfde. Wij werken ook offertes af voor Russische productiehuizen en andere.  Maar ook daar hebben we zware concurrentie.  Je mag de Chinezen, de Koreanen en de Aziatische markt in zijn geheel niet mag onderschatten.”

 

SAMEN STERK : Vlamingen en Walen

JAN : “De Engelsen hebben heel goed ingespeeld op de evoluties in de internationale animatiemarkt. Zij hebben een industrie uitgebouwd met de juiste subsidies en financieringsmechanismen, waar de Amerikanen graag passeren.   Ze hebben daar echt met verschillende studio’s samen iets opgebouwd.  Dat missen we nog een beetje in België.  WE MOETEN SAMEN GROOT LEREN DENKEN, in plaats van allemaal op onze eigen hoek kruidenier te spelen.  We kunnen allemaal zitten verkondigen dat we willen samenwerken wanneer we samen aan tafel zitten, maar als we tegelijkertijd alles doen wat we kunnen om mekaar orders af te nemen om de gaten in onze agenda’s te vullen, dan wordt het heel moeilijk hé.”