Iedereen wilde Lukas Dhont in Cannes

Binnen minder dan een week gaat aan de Côte d’Azur het 71ste Filmfestival van Cannes van start. In aanloop naar dat topevenement keren we even terug naar de persconferentie die enkele weken geleden op het VAF werd gehouden toen  het Festival van Cannes net bekend had gemaakt dat ‘Girl’ van Lukas Dhont deel uitmaakt van de Officiële Selectie van ’s werelds belangrijkste filmsfestival. Op die persconferentie zagen we de doorgaans heel koele producer Dirk Impens in de armen vallen van Lukas Dhont. Een emotioneel moment. ‘Het talent dat die jongen heeft, het is niet normaal’, sprak hij. Dirk Impens kent de waarde van zo’n festivalselectie. De laatste keer dat een Vlaamse film deel uitmaakte van de officiële selectie, dateert al van 29 jaar terug.  Toen Hugo Claus met ‘Het Sacrament’ geselecteerd was. Een emotionele Impens, omdat hij met die selectie zijn carrière heel mooi kan afronden. Vorig jaar verraste Impens nog met het heel onverwachte nieuws dat hij zijn productiemaatschappij Menuet Films opdoekte. ‘Girl’ werd bijgevolg de allerlaatste film op zijn cv.  Na ‘Manneke Pis’ en ‘De helaasheid der dingen’ zijn derde film in Cannes. Die twee vorige zaten weliswaar in nevensecties. ”Girl’ is een film waar internationaal grote belangstelling voor bestaat’, zo vertelde Impens op de persconferentie. In Cannes bleken de verschillende secties er alvast voor te vechten.

Lukas Dhont vatte ‘Girl’ samen als een film over een meisje dat geboren is in het lichaam van een jongen. En ze wil ballerina worden. Ze komt dus terecht in een arena waar de omgang met het lichaam heel belangrijk is. En dat is één van de redenen waarom het verhaal volgens Dhont heel universeel is: de reflectie over het eigen lichaam. Dhont beklemtoont ook dat hij een toegankelijke film heeft trachten te maken. Een film die het transgender thema overstijgt. Impens trad hem daarin bij: “Het is even goed een verhaal over volharding, over het het gevecht dat je moet voeren om je goed te voelen in je vel. Letterlijk. Het gaat dus niet alleen over identiteit genderwise, maar ook mensen die geconfronteerd worden met bodyshaming, die zich niet goed voelen omdat ze dik zijn, omdat ze niet in het lichaam zitten dat de maatschappij voorspiegelt.”

Lukas vertelt dat hij opkijkt naar zijn eigen hoofdpersonage : “Een jong meisje van 15 dat echt gaat voor haar meest waarachtige versie van zichzelf. Ik heb veel transgenders ontmoet, en altijd valt hun moed en hun vastberadenheid me op. Ik vind het enorm bewonderenswaardig dat mensen van 15 kunnen zeggen dat ze niet zijn wie ze lijken en zo hard durven te gaan voor hun ware identiteit.  Voor mij gaat mijn film over een heroïsch personage, over een meisje van wie ik vind dat ze op het grote scherm moet getoond worden.” Ode ook aan hoofdrolspeler Victor Polster,  een jongen van vijftien, gevonden tijdens een danscasting met Sidi Larbi Cherkaoui, die ook de choreografie van de film deed. ‘We hadden al heel veel jongens en meisjes gezien voor de rol.  Maar toen bij die casting Victor binnenkwam, keek iedereen meteen in zijn richting en wisten we dat hij de persoon was die we zochten. Het was dat androgyne. Voor de rol van de vader hebben we Arieh Worthalter, een acteur die bekender is Wallonië.  Het klikte van meet af aan heel goed tussen Victor en hij. Ze passen gewoon bij elkaar. De vader is een heel belangrijke rol in de film, want het verhaal gaat evenzeer over de vader-kind relatie. We hebben hier te maken met een ouder die volledig mee is in de keuzes van de identiteit van zijn kind. De hem steunt.”

Dirk Impens dit keer niet in zijn blootje

Het zal de eerste keer zijn in 29 jaar dat een Vlaamse film in de officiële competitie getoond wordt in Cannes.  Ook distributeur Lumière is daar heel blij mee. Want het is moeilijk om als onafhankelijke distributeur nog waardevolle titels te pakken te krijgen met marktpotentieel, legde Alexander Vandeputte van Lumière achteraf  uit, toen er bubbels aan te pas kwamen.  Geen toeval dat de befaamde filmverdeler zijn distributie-activiteiten terugschroeft en meer concentreert op exploitatie.  ‘We gaan niet naakt deze keer,’ lachte Dirk Impens.  Verwijzend naar de stunt met de ploeg van ‘De helaasheid der dingen’. Toen de hele bende, zoals in de film, naakt op een fiets over de Croisette wielde, haalden de beelden de wereldpers.

Met dank aan

Voor Dirk Impens wordt het een ontroerend moment. Zijn laatste festival als producer van een succesvol productiehuis. Hij blijft nog altijd vaag over wat hij in de toekomst wil gaan doen. ‘Ik wil twee mensen bedanken,’ zei hij op de persconferentie.  ‘De eerste is Christian De Schutter.’ De Schutter is bij het VAF al jaren verantwoordelijk voor Flanders Image, het team dat de Vlaamse film in het buitenland moet promoten. ‘Wanneer we een film produceren, dan schetsen we vooraf een soort prospect productioneel parcours,’ legde Impens uit. ‘We stellen ons de vraag: hoe gaan we deze film verkopen? En daar heeft Christian een belangrijke rol in gespeeld. Dat het voor ‘Girl’ zo goed gelopen is, is voor een groot deel te wijten aan het initiatief CONNeXT, dat hij heeft opgezet in Gent.’ Niet minder dan 254 geaccrediteerden uit binnen- en buitenland kregen vorig jaar in oktober drie dagen lang de kans om er kennis te maken met onze Vlaamse filmproductie en, voor het eerst, ook met onze tv-series. Het was de tweede keer dat het evenement er plaatsvond. En Impens is er heel enthousiast over. ‘Daar hebben we voor het eerst ‘Girl’ aan de internationale filmwereld voorgesteld. We toonden een fragment van acht minuten aan salesagents, distributeurs en festivalprogrammatoren. En die voorstelling heeft opgebracht. We wonnen er met het  project de work-in-progress-prijs.  Ook Frederic Boyer zat in de zaal. Die lang voor de Quainzaine heeft gewerkt. Hij is nu ook aan de slag voor het festival van New York. En voor het Europees Festival van Les Arcs.  Daar mochten we opnieuw die acht minuten tonen, en wonnen we opnieuw een prijs. En toen is er een bidding war onztaan tussen salesagent en distributeurs. Zo hebben we de weg gevonden naar Cannes. Want ik zeg het, zelf een goeie film moet zijn weg vinden. En zonder Christian De Schutter was het parcours naar Cannes een stuk moeilijker geweest. Daarnaast wil ik ook uitdrukkelijk Pierre Drouot bedanken. De directeur-intendant van het VAF onder wiens bewind deze film tot stand kwam. En tot stand kon komen. Hij heeft een heel belangrijke rol gespeeld in dat vlotte parcours van ‘Girl’.  Erwin Provoost bedank ik niet. Ik nodig hem uit om te genieten van het moois dat door zijn voorganger tot stand is gekomen en ik hoop dat dit hem bij zijn beleid kan inspireren.’

Als twee honden vechten om een been,…

Begin dit jaar tipte Screen International de film nog als “hottest project from the Benelux in 2018”. Dat had natuurlijk te maken met de buzz die CONNeXT en Les Arcs hadden teweeggebracht. Gevolg was dat Dirk Impens op 15 maart al kreeg te horen dat 2 secties van Cannes de film zouden bekijken: de Quinzaine des Réalisateurs én de Semaine de la Critique. Het begin van vier lange, bange weken. Want even goed zeiden ze natuurlijk beide ‘neen’.  En toen op de haverklap ook nog de Officiële Selectie interesse toonde, werd het helemaal spannend. Want dat was natuurlijk het allerhoogste.  Maar zolang die geen zekerheid gaf, moest er vooral voor gezorgd worden dat de twee geïnteresseerde nevensecties niet afhaakten en mocht geen van beide toegezegd worden. Het werd dus een lang partijtje pokeren. Dat helemaal spannend gehouden werd door het selectiecomité van het festival.  Pas in de nacht van 11 op 12 april, om 2 uur ’s nachts, de dag van de bekendmaking, kreeg Impens bevestiging van het feit dat ‘Girl’ in wereldpremière zal worden vertoond in het Un Certain Regard-programma, een onderdeel van de Officiële Selectie dat gedurfde films en jong talent in de schijnwerpers plaatst. Eind goed al goed. ‘Ik ben blij dat het achter de rug is en dat ik terug kan slapen,’ zei Impens.  Maar zolang de film niet af is, is het de vraag of Impens veel zal slapen.

Hopelijk is de film op tijd af

Want het kan nog spannend worden.  Op de persconferentie van het VAF kon alleen in de affiche getoond worden. En de Belgische journalisten krijgen voor het festival van Cannes zelfs niet in het grootste geheim een fragment van de film te zien. Simpelweg omdat de film niet af is.  Of misschien intussen wel.  De selectieheren in Cannes kregen een versie te zien die nog afwerking behoefde. ‘Je zult de film pas kunnen zien in Cannes,’ zei Impens. ‘Tenminste, dat hopen we, dat hij af geraakt tegen dan.’ Tot slot vertelde Impens nog dat hij in het verleden nog wel debuutfilms had geproduceerd en dat je zelfden zulke jonge debutanten aantreft aan Lukas Dhont. ‘Je hebt de juiste tools nodig om een langspeelfilm te kunnen draaien. En het gebeurt zelden dat je regisseurs van die leeftijd tegenkomt die al over die tools beschikken.  Het talent dat die jongen heeft, dat is niet normaal. Niet normaal.’

Zie ook : 

Lukas Dhont en Dirk Impens in het bioscoopjournaal

Lukas Dhont met zijn ‘Girl’ naar Cannes