IKL : Ruth Mellaerts en Boris Kuijpers over ‘The Day The Dogs Disappeared’

Hij had al eens een kortfilm geregisseerd, ‘Hinterland’, maar voor haar was ‘The Allegory of the Jam Jar’ haar allereerste regie.  En prompt wonnen ze alles wat er te winnen viel op het Kortfilmfestival van Leuven : de prijs van de jury, de publieksprijs, de Humo Award en dan nog een eervolle vermelding van de persjury bovenop. Benieuwd of ze dat huzarenstukje nog eens kunnen overdoen. Hun film gaat in wereldpremière bij de opening van het festival.  Wanneer het festival wil uitpakken.  Dat wil iets zeggen. En Boris en Ruth wilden ook iets zeggen. Tenminste, ze schreven iets.  Als antwoord op de vragen die wij hen voorlegden.

1)    Waarom heb je deze kortfilm gemaakt?  Wat wilde je vertellen?

Toen in november 2015 enkele dagen lang een lockdown werd afgekondigd van de stad waarin we wonen, vonden we dit zeer bevreemdend. Niemand wist precies in welke mate er een concrete dreiging was, maar al snel betrapten we onszelf erop mee te gaan in adviezen om binnen te blijven, of niet te dicht in de buurt van je ramen te komen. Plots was Brussel een belegerde stad en liep elke bewoner potentieel gevaar. In de maanden daarna kwamen er steeds meer veiligheidsmaatregelen. We merkten hoe de procedures om onze veiligheid te garanderen, onze angst en wantrouwen net deden groeien. We waren op dat moment aan het nadenken over een nieuwe kortfilm. Hoewel we aanvankelijk aarzelden om een thema te behandelen dat op dat moment zo dichtbij leek, besloten we dit uiteindelijk toch te doen. We wilden angst in haar verschillende facetten tonen, dit gevoel verder onderzoeken en ontleden.

2)    Wat is de synopsis/pitch van je film?

Wanneer de Franse Bulldog van de familie Haese verdwijnt, probeert Anna haar gezin te beschermen tegen een onbestemde dreiging. Terwijl de procedures van Nationale Veiligheid in werking treden, sijpelt de angst langzaam binnen. Wat vroeger vertrouwd was, wordt gaandeweg vreemd.

3)  Waarom moeten mensen je film zien?

Tegenover zo’n groot en ernstig thema, wilden we een spannend verhaal zetten waarvan de toon de kijker toelaat om af en toe afstand te nemen en de absurditeit van de situatie in te zien. We wilden een entertainende thriller maken, maar ook vragen stellen waarop geen eenduidig antwoord kan gegeven worden.
4)    Hoe heb je cast en crew gevonden?
We hebben eerst gezocht naar ons hoofdpersonage. Voor Anna wilden we een actrice die tegelijkertijd warm en koel kon zijn, iemand met een blik waarin je al wat sluimerende angst of onrust kan lezen. We kwamen al snel uit bij Leen Diependaele, die we een paar keer hadden zien spelen in theater en perfect vonden voor de rol. Leen heeft drie jonge dochters en eentje daarvan speelt ook in de film haar dochter. Dit was voor ons een zeer fijne manier van werken. Lou Ottoy stond voor de eerste keer op een filmset, maar dat was er allerminst aan te merken. Voor de andere rollen konden we werken met heel fijne acteurs zoals Nico Sturm, Peter De Graef en Boris Van Severen. We zijn blij dat ze nadat ze het scenario hadden gelezen, allemaal hebben toegezegd. Qua crew hebben we geprobeerd om zoveel mogelijk samen te werken met mensen die we van onze vorige kortfilm kenden. Zo was het bijvoorbeeld opnieuw een groot plezier om met Robrecht Heyvaert te kunnen draaien. 

5)    Hoe ben je erin geslaagd jouw film te financieren?

We kregen subsidies van het VAF. Daarnaast zorgde ons productiehuis HAMLET ervoor dat we een deel konden financieren met tax-shelter. En we konden rekenen op de goodwill van een heleboel sponsors, crewleden en acteurs.

6)    Waar heb je gedraaid?

Bijna de hele film speelt zich af in het huis waar het gezin Haese woont. We wilden dat deze locatie tegelijkertijd iets futuristisch én iets retro uitstraalde. Daardoor weet je als kijker niet precies waar of wanneer het verhaal zich exact afspeelt. Bovendien had het huis een symbolische functie in de film. We wilden de vraag stellen wat er gebeurt wanneer een plaats die zo veilig en vertrouwd is, plots vreemd wordt. Na een lange zoektocht kwamen we uit bij een huis in De Pinte.

7)    Wat betekent voor jou de selectie voor het IKL en is er eerder een film van jou voor het festival geselecteerd?

Twee jaar geleden stonden we met ‘Allegory of the Jam Jar’ op dit festival. De film won toen enkele prijzen. Het was een ontzettend spannende en fijne week. We hoopten dan ook dat we er deze editie weer bij zouden kunnen zijn. Leuven is een enorm tof festival en het is qua kortfilm dé plaats waar je met je film wil staan in België.  

8) Wat is voor jou het droomparcours voor je film?  Waar wil je hem nog vertoond zien?

We gaan hier in Leuven in première en zijn uiteraard zeer benieuwd naar het parcours dat de film hierna kan afleggen. We hopen dat nog enkele andere mooie festivals de film selecteren. 

10) Is er een site of een facebookpagina gewijd aan je film en/of je werk?

 Op onze facebookpagina The Day the Dogs Disappeared vind je alle updates over de film, net als op onze website thedaythedogsdisappeared.com

Zie ook : 

Check Also

DOCVILLE viert 20e editie met ScienceVille, speeddates en Sundance winnaars!

Vanavond start DOCVILLE 2024 met een feesteditie om u tegen te zeggen. Openen gebeurt met …