‘Lena’ : de beste Nederlandse film in jaren

Onlangs ging  op het Filmfestival van Gent in de Theaterzaal van de Vooruit de film ‘Lena’ van Christophe Van Rompaey in première.  De wereldpremière van de film vond eerder plaats op het Festival van Toronto.  En ook op het Festival van Warshau werd de Nederlandse film van de Belgische regisseur eerder al enthousiast ontvangen.

Niet helemaal toeval dat de film eerder al in Polen werd vertoond, want de film vertelt het verhaal van een Nederlands meisje uit Rotterdam, dat van Poolse komaf is. Ze woont met haar moeder in een rommelig en klein flatje in de woonblokken aldaar.  Hun leven is er even grauw als het decor waar ze deel van uitmaken.  Lena is mollig en wordt door de jongens hooguit gezien als seksspeeltje.  Geen van hen denkt eraan een relatie met haar te beginnen.  En haar moeder doet ook niet echt haar best om haar leven op te fleuren.  Ze hangt hele dagen aan de lijn met de Poolse thuisbasis en noemt haar dochter ‘een nijlpaard’.  Zelf is Danka mager en mooi, maar haar aantrekkelijkheid helpt haar alleen om af en toe een man in huis te halen van wie ze hooguit een beurt krijgt.  Als de vlag in de bloempot bij de deur zit, dan weet Lena dat haar moeder een man over de vloer heeft en dat ze zich maar best ergens elders kan bezighouden.

Lena doet overdag stage in een kinderdagverblijf.  Ze doet dat goed.  Na de werkuren is haar enige vertier de les line-dancing.  Maar een jongen heeft ze niet.  En daar verlangt ze naar.  En opeens komt hij als het ware uit de lucht gevallen.  Een geschenk uit de hemel?  Nee, zou te mooi zijn om waar te zijn.  En het leven van Lena is zeker geen sprookje.

Christophe Van Rompaey waagde zich eerder aan een sociaal drama met ‘Aanrijding in Moscou’, een film waarmee hij internationaal flink wat prijzen won en ook in eigen land heel veel bijval genoot.  Met ‘Lena’ bewijst hij dat het eerste succes geen toevalstreffer was.  Van Rompaey weet waarmee hij bezig is.  Vertelt hij hier een aangrijpend verhaal (gebaseerd op een scenario van Mieke de Jong) dat donkerder is dan dat van zijn eerste film, hij loodst de kijker er moeiteloos doorheen.  Weet ten eerste zeer sterke vertolkingen af te dwingen van zijn acteurs en vindt sobere middelen om het zware verhaal verteerbaar te maken.  Je ziet dat hier een man met visie aan het werk is.  Precies wat de Nederlandse film kan gebruiken.  ‘Lena’ is dan ook ontegensprekelijk de beste Nederlandse film die we hier in lange tijd te zien kregen. Als je de film ergens moet situeren, zijn we geneigd hem halverwege tussen Loach en Dardenne te plaatsen.  Maar met hier en daar een vleugje verbeelding, lichtheid en humor, dat we wellicht stilaan als deel van de stijl Van Rompaey mogen typeren.  We hadden gevreesd dat Van Rompaey hier Ruben Impens zou missen, de D.O.P van zijn vorige film, maar Menno Westendorp voelde duidelijk ook goed aan waar de Belgische regisseur naartoe wou.

‘Lena’ is een Nederlandse film, laat dat duidelijk zijn.  Met wat Belgische inbreng.  Co-producent is ‘A Private View’, de firma van Jean-Claude Van Rijckeghem en Dries Phlypo die eerder ‘Aanrijding in Moscou’ produceerde.  We horen hier en daar een flard van de muziek van Daan op de beelden en ook nog wat Amatorski.  De montage gebeurde door Nico Leunen.  Maar de acteurs zijn bijna allemaal Nederlanders.  Emma Levie is zonder meer schitterend als Lena en ook Niel Gomperts, die haar vriendje Daan speelt, is compleet geloofwaardig in zijn rol.  Jeroen Willems speelt als de vader van Daan een zeer moeilijke rol.  De man is redelijk labiel en een verkeerde interpretatie van zijn karakter had de film om zeep kunnen helpen.  Niet zo.  Willems bevestigt zijn reputatie en schittert.  Net als Agata Buzek, de Poolse actrice die de moeder van Lena speelt.  Zij is de dochter van de huidige Poolse president van het Europese parlement Jerzy Buzek.  In Polen is zij wereldberoemd.  En net als Matthias Schoenaerts was ze eerder één van de shooting stars op het Festival van Berlijn.  Blijkbaar weten die Duitsers waar ze mee bezig zijn.

Wij hadden eerder al een interview met Christophe Van Rompaey voor de film af was en dat kunt u hier nog eens bekijken, door op de items te klikken :

– Waarom heeft het zolang geduurd eer we zijn volgende film te zien kregen?

– Is ‘Lena’ een Nederlandse film?

– Is ‘Lena’ een commerciële film?

– Hoe was het om te werken in Nederland?

En hier ziet u de trailer van de film :

Trailer ‘Lena’

 

‘Lena’ komt eind november in de Belgische zalen en wordt verdeeld door Benelux Film Distributors.

 

 

 

 

 

Check Also

Luc Vrydaghs over ‘Thank God For The Gift’!

In zijn documentairefilm ‘Thank God For The Gift’ gunt Luc Vrydaghs ons via een geweldige …