Met ‘Moroccan Gigolos’ serveert Ismaël Saidi een Brusselse komedie vol hoop

Laat het duidelijk zijn, het is niet nodig om de persoonlijke achtergrond van Ismaël Saidi te kennen om van zijn eerste Belgische langspeelfilm ‘Moroccan Gigolos’ te kunnen genieten.  Zijn toegankelijke komedie over 3 Brusselse jongemannen van verschillende origine (un black, un blanc et un beur), die tevergeefs naar werk zoeken en dan maar beslissen om samen een snackbar te beginnen zal zelfs de zuurste zuurpruimen bij momenten aan het schuddebuiken krijgen.  De jongens gaan zich prostitueren om aan een startkapitaal te komen.  Allemaal de schuld van Tine Embrechts, de dame die veel te veel geld wil voor de ruimte waar ze hun eettent willen vestigen.  Maar… als je het verhaal van scenarist-regisseur Ismaël Saidi kent – geboren in Sint-Joost-ten-Node en woonachtig in Schaarbeek – dan krijgt zijn film nog een extra-dimensie.  Hij vertelt het zelf.

 

Ismaël Saidi is 15 jaar bij de Brusselse politie werkzaam geweest.  Hij begon er op zijn 19de, maar voelde al vlug dat hij een zekere basis miste, een fond.  En daarom ging hij na of tussen de werkuren gaan studeren. Eerst behaalde hij een graduaat in de public relations, later kwam daar ook nog een master in de sociale wetenschappen bij. Ismaël had toen al wel de neiging om te schrijven, maar aan de universiteit ontmoette hij een filmmaker die hem vroeg of hij geen script wou schrijven. En zo ging de bal aan het rollen.  Hij begon zelf scenario’s te schrijven voor kortfilms die hij zelf ging verfilmen en toen één van die kortfilms geselecteerd werd voor het Festival van Venetië, was hij helemaal gelanceerd.  Hij werd gevraagd om een televisiefilm te gaan draaien in Marokko.  En uiteindelijk werd die tv-film de pilootaflevering van een 30-delige serie, ‘Rhimou’, die op haar hoogtepunt  17 miljoen kijkers aan het kleine scherm gekluisterd hield.

Saidi kreeg vervolgens de kans om langspeelfilm voor het grote scherm te regisseren, ‘Ahmed Guessous’, een historisch drama gebaseerd op alweer een eigen script.  Ondanks het feit dat ook die film een succes bleek, wou hij terug naar België, waar hij zijn roots en zijn gezin had.  Tussendoor schreef hij nog even een toneelstuk dat hij ook zelf regisseerde, maar hij wou hier vooral ook een film draaien.  Een komedie liefst.  Bleek niet zo simpel.  En zonder steun uit het Canadese Quebec zou ‘Moroccan Gigolos’ wellicht nooit gedraaid zijn.  Canada… En Vlaanderen.  Bart Van Langendonck van Savage Film (‘Rundskop’) zorgde voor enige Vlaamse inbreng.  Via hem vond Saidi ook de Vlaamse actrice die hij nodig had, Tine Embrechts.  Maar zoals gezegd, de film is er.  En hij straalt ongelooflijk veel energie uit en enorm veel hoop. Het is het verhaal van jonge mensen die overal kansen zien en nooit opgeven. Ze blijven proberen.  Een bij momenten misschien wat naïef, maar vooral zeer inspirerend en grappig verhaal.

 

Wij hadden een gesprek met Ismaël Saidi in een koffiehuis in Borgerhout, de MokkaKapot.  In het Nederlands. Dat bespaart ons ondertitels.  Hij leerde zijn Nederlands op straat, bij de Brusselse politie.  Als we hem bezig horen, kunnen we alleen maar hopen dat Elio Di Rupo ook wat meer de straat op trekt.

 

–       Ismaël Saidi houdt van boefjes en sympathieke losers

–       Ismaël Saidi vertelt toch een beetje een autobiografisch verhaal

–       Ismaël Saidi heeft van zijn gigolo’s rolmodellen gemaakt

–       Ismaël Saidi was vroeger een flik

–       Ismaël Saidi wil zijn publiek vooral aan het lachen brengen

–       Ismaël Saidi wil zijn stem laten horen

–       Ismaël Saidi heeft het vak al doende geleerd

–       Ismaël Saidi heeft door zijn afkomst een bredere kijk op het leven

–       Ismaël Saidi durft

 

Zie ook :

Een gesprek met Tine Embrechts

Check Also

Luc Vrydaghs over ‘Thank God For The Gift’!

In zijn documentairefilm ‘Thank God For The Gift’ gunt Luc Vrydaghs ons via een geweldige …