Cinevox Le cinéma vu par les belges
Een eigenzinnig filmmaker en selfmade man. Misschien is het ene niet los te koppelen van het andere. Als je je eigen gang moet gaan, kan je op de duur misschien niet anders meer dan je eigen gang gaan. Op die manier heeft Kristof Hoornaert in het recente verleden enkele zeer opmerkelijke kortfilms gedraaid. En heeft hij een eigen aanhang gecreëerd. Genoeg om een nieuwe kortfilm te draaien en meer zelfs, ook een langspeelfilm. Lees zijn antwoorden op onze nieuwjaarsvragen, en u zult het zelf zien, ook als u het niet wilt geloven.
1) Was 2014 een goed filmjaar voor u en voor de Belgische film en waarom of waarom niet?
Voor mij was het alvast een goed jaar. Kheb eindelijk een nieuwe kortfilm ‘Empire’, met Ina Geerts en Kris Cuppens, kunnen maken met de broodnodige middelen die daarvoor nodig waren. Daar ben ik de commissieleden van het VAF zeer dankbaar voor. Ik ben eigenlijk het hele jaar door met dit project bezig geweest, khad weinig tijd voor iets anders. Het was op verschillende vlakken een uitdaging om deze film te realiseren, maar het is uiteindelijk gelukt en het resultaat staat er. Nu zien wat hij doet in 2015…
2) Wat zijn uw plannen voor 2015 ?
Hoofdzakelijk bezig zijn met de voorbereidingen van mijn eerste langspeelfilm ‘Resurrection’, een productie van Fobic Films. Een film die vooral de cinematografische beeldtaal zal gebruiken om alles uit te drukken ipv het verfilmen van een verhaal. Een project waar ik ondertussen ook al meer dan 10 jaar mee bezig ben… maar de gedrevenheid en het vuur om dit project te realiseren is er nog steeds…
3) Wie waren voor u de figuren van het jaar op filmvlak (Vlaanderen, België…)?
Mijn goede vriend Bernard De Rycke die een hersentumor heeft. Hij kwam naar mij toe en vertelde me dat hij een kortfilm wou maken en dat hij daarvoor niet veel tijd heeft, redelijk letterlijk dan, want zijn tijd is beperkt. Een kortfilm maken was één van de dingen die hij nog wou doen voor hij stierf. Ik kwam af met een idee die ik jaren geleden had en zei dat hij het wou doen. Nog geen paar weken later was hij al aan het filmen. Je moet het maar doen. De gedrevenheid om iets te maken en het ook effectief doen. Geen tijd te verliezen. Middelen of geen middelen, just do it ! Het resultaat van die gedrevenheid is zijn kortfilm “In a landscape” geworden.
Mijn Oekraïnse vriend en filmmaker Myroslav Slaboshpytskiy die ik al ken sinds de Berlinale 2009 (we zaten samen in de Berlinale Shorts competitie) en van wie ik zijn kortfilm ‘Nuclear Waste’ heb mogen monteren (Zilveren Luipaard – Locarno 2012). Na jarenlang te hebben rondgedwaald om aan geld te geraken heeft hij dan toch zijn eerste langspeelfilmproject ‘The Tribe’ kunnen maken. En meteen was dit een schot in de roos: na alle belangrijke prijzen te hebben weggekaapt in La Semaine de la Critique in Cannes ging zijn zegetocht verder en won hij daarna bijna alles wat er te winnen viel. Heel straf. Het was altijd zijn droom om een film te maken met doven in gebarentaal en zonder ondertitels: een fysieke film die je in de rol van getuige duwt en dit gefilmd in heel erg lange shots. Een bijna onmogelijke opdracht om zo’n project verkocht te krijgen aan producenten en geldschieters, maar na jaren doorzetten is het hem dan toch gelukt.
4) Wie worden voor u de figuren van volgend jaar?
Sahim Omar Kalifa, Kevin Meul,…
5) Het contract van Pierre Drouot, directeur-intendant van het VAF, loopt in 2015 ten einde. Hij zal dan 72 zijn. Drouot is sinds 2005 de grote baas van het VAF. De opvolgingskwestie zal niet simpel zijn. Wie moet hem volgens u opvolgen?
Iemand met een hart voor arthouse..
Zie ook :
Anderen die onze nieuwjaarsvraagjes al beantwoordden
