De spots op Vanja d’Alcantara

Cinevox weet al lang dat Vanja d’Alcantara een dame is die we in de gaten moeten houden. Deze perfect tweetalige, jonge gravin die aan het RITS studeerde, draaide tot nu toe twee langspelers.  En dat zijn ook de films die het filmplatform van DE Studio in Antwerpen ‘Because we are visual’, deze en volgende week presenteert.  Dat filmplatform is een initiatief van regisseur Simon Patoor en Line Pillet waarmee ze recente Belgische films die te weinig aandacht kregen even in de spots willen zetten.  Deze en ook volgende week richten ze die spots op Vanja d’Alcantara.

‘Beyond the Steppes’ (2010)

‘Beyond the Steppes’ is het speelfilmdebuut van regisseuse Vanja d’Alcantara.  Ze schreef zelf het scenario en liet zich daarbij vooral inspireren door gebeurtenissen uit het leven van haar grootmoeder die haar echtgenoot zag afgevoerd worden naar Siberië.

Het verhaal begint in 1939, waar de jonge  Poolse legerofficier Roman (Borys Szyc) en zijn echtgenote Nina (Agnieszka Grochowska) in bed verliefd aan het stoeien, terwijl hun baby onschuldig toekijkt.  Een laatste moment van zorgeloosheid.  Want vijandige troepen rukken op : aan de ene kant de Russen, aan de andere de Nazi’s.  Roman moet in actie gaan schieten en laat vrouw en kind achter.  Nina wordt kort daarna gevangen genomen en afgevoerd naar een staatsboerderij in Kazachstan.  Wanneer haar baby ziek wordt, en ze dringend medicijnen nodig heeft, krijgt ze de toestemming om zonder haar kind hulp te gaan zoeken.  Wat volgt is het relaas van haar zoektocht.  De fotografie is van Ruben Impens, met wie Vanja, die aan het RITS studeerde, al eerder een kortfilm draaide.

‘Granitsa’ (2006)

Granitsa is de eerste kortfilm van Vanja d’Alcantara. Een lange Russische trein dendert door het verlaten Siberische landschap. Twee reizigers, een man en een vrouw (Natali Broods), brengen een paar dagen en nachten door in dezelfde treincoupé. Hoewel ze elkaars taal niet spreken, groeit een zekere wederzijdse aantrekkingskracht. Het ritme van de treinreis; het doden van de tijd, lezen, en naar buiten kijken, wordt op een lome, poëtische manier in beeld gebracht. D’Alcantara legt de focus op blikken en desolate besneeuwde landschappen.

 

‘Kokore’ (2016)

Volgende week wordt dan ‘Kokore’ of ‘Le coeur régulier’ getoond.  De film die ze in Japan draaide, opnieuw met Ruben Impens achter de camera.
‘Kokore’ is de tweede langspeelfilm van Vanja d’Alcantara. Het verhaal is gebaseerd op de Franse roman ‘Le Coeur Regulier’ van Olivier Adam. Het hoofdpersonage Alice komt maar moeilijk in het reine met de dood van haar broer. Ze vertrekt naar Japan, waar haar broer een tweede leven trachtte op te bouwen. Ze komt terecht in een herberg voor verloren zielen. De uitbater is een voormalig politieagent die mensen ervan wil weerhouden zich van de naburige klif in Tōjinbō te werpen. DOP Ruben Impens zorgt voor de fotografie en hult de Japanse rotskusten in een palet van grijsblauw en diepgroen.

Dit is de trailer van de film :

Uitzonderlijk op dinsdag     3/04 20:00: ‘Beyond The Steppes’ & ‘Granitsa’
Uitzonderlijk op woensdag 4/04 20:00: ‘Beyond The Steppes’ & ‘Granitsa’

Maandag   9/04 20:00: ‘Kokore’
Dinsdag  10/04 20:00: ‘Kokore’

Zie ook :

Gesprek met Vanja bij de release van ‘Kokore’

Vanja d’Alcantara toen ze bijna een Magritte won