‘The Broken Circle Breakdown’ is uit in Amerika en de Amerikanen zullen het geweten hebben

De film is uit in Amerika en de release gaat zeker niet onopvallend voorbij.  The New York Times maakte een lijstje van 4 filmvertolkingen die er tijdens de herfstseizoen vakantie uitspringen in de bioscoop en één daarvan komt van onze Veerle Baetens. Wij hebben het haar altijd gezegd : Veerle, je bent rijp voor de internationale markt. Zelf lachte ze altijd om die beweringen. Maar we zijn blij dat het nu eens een ander zegt.   Trouwens de lof voor haar tegenspeler, Johan Heldenbergh, is niet minder.  We hoeven het niet te vertalen en het klinkt ook zo geweldig in het Engels : ‘Their chemistry ranges from passionate physicality and aching tenderness, to dumbstruck grief an reckless cruelty.’ 

Ook Filmmaker Magazine is vol lof voor de film die er omschreven wordt als ‘balls-to-the-wall emotion from start to finish’ met ook daar alleen maar wierook voor de hoofdactrice : featuring a shatteringly effective turn by Veerle Baetens, who won best actress at Tribeca while her director Van Groeningen and her co-star Johan Heldenbergh picked up best screenplay for their adaptation of Heldenbergh’s play of the same name, the movie’s rousing musical numbers, editorial fluidity and colorful visuals form a dynamic and lasting impression. Editor Nico Leunen deserves as much credit as the cast — he spins this story as if it’s ‘The Sweet Hereafter’ on crystal meth, interweaving a decade’s worth of arguments, medical consultations and concerts into a densely packed narrative. Ook in Engeland is de film uit en daar vallen nog een heleboel positieve recensies aan toe te voegen…  Het was daar dat we deze quote raapten : I have not been this emotionally affected by a film since Lars Von Trier’s ‘Dancer in the Dark’, but where that film is angry, manipulative, and often recklessly dishonest in its melodrama (which I also love) for the purpose of provocation, Felix Van Groeningen’s ‘Broken Circle Breakdown’ is earnest, warm, and utterly human – but no less calculated. 

De film krijgt wel meer goeie recensies, maar het zijn niet allemaal superlatieven. Village Voice bijvoorbeeld vindt dat ‘the ache at its center feels real’, maar heeft moeite met de ‘movie’s excesses’, en dan meer bepaald met bepaalde verhaallijnen waarin George Bush, het stamcelonderzoek en de symbolische vogel aan bod komen. The New York Times spreekt van een touching lovestory, maar heeft moeite met de manier waarop Van Groeningen heden en verleden verknipt om zo te suggereren dat het verdriet van het koppel speciaal omdat ook hun geluk uitzonderlijk was.  En zo werkt de realiteit niet, meent recensente Manohla Dargis.

“A film that will stick with you long after the credit rolls,” zegt de AV Club, de bekende internetsite.  New York Post spreekt van “Ecstatic viewing… This year’s ONCE”.  ‘Once’ was die kleine Ierse film die ook een heel verhaal vertelde aan de hand van de muziek en uiteindelijk met de Oscar voor de beste filmsong aan de haal ging.  Zou ook niet mis zijn natuurlijk.  Het hoeft niet per se de Oscar voor de Beste Buitenlandse film te zijn.  indieWIRE is ook fan van ‘The Broken Circle Breakdown’.  Dat moeten de selectieheren van de Independent Spirit Awards toch ook lezen?  Je weet wel, de Oscars voor de alternatieve film, door echte cinefielen hoger ingeschat nog dan de Oscars.  Maar goed, wat zegt indieWIRE?  Wel, dit : “The film is impeccably performed and imbued with intelligence…the closing minutes mark the strongest instance of a climactic music sequence since ‘All That Jazz.'”

Zie ook :

De link naar het artikel in de New York Times over Veerle Baetens

Veerle Baetens over het buitenland

En verder :

Alles wat eerder op Cinevox over ‘The Broken Circle Breakdown’ verschenen is