Filmmakers nemen eigenlijk altijd waanzinnige risico’s. Ze besteden enorm veel tijd en gigantisch veel geld aan verhalen waarvan eigenlijk niemand met zekerheid weet of de mensen ze zullen willen horen. Maar Vincent Bal is natuurlijk al een beetje een routinier. We konden hem niet zenuwachtig maken door te stellen dat hij toch wel heel ver zijn nek uitstak door acteurs te laten zingen in een film waarin tegelijk Vlaams en Frans gesproken werd. Als hij al wat nerveus klonk, dan was het omdat er de dag van het interview nog enorm veel op korte tijd moest ingeblikt worden.
– Neemt u deze keer niet erg veel risico’s?
– Wordt dit een typische Bal-film?
En intussen is de film af en blijkt hij inderdaad dat hij heel goed weet waarmee hij bezig is. Wie zijn werk kent, weet dat eigenlijk ook wel. Zijn twee bekendste langspeelfilms, ‘Minoes’ en ‘Nono het Zigzagkind’ zijn zonder meer pareltjes en werden in het ene geval beloond met massaal kassasucces en uitbundige kritieken, in het andere geval met tal van prestigieuze prijzen, alweer wervelende recensies en internationale verdeling.
Zie ook :
gesprek met Amaryllis Uitterlinden
‘Nono het Zigzagkind’ beste jeugdfilm van Europa