Er zijn van die boeken, platen, films die je in een geschenkverpakking zou willen draaien om cadeau te geven aan iedereen die je graag ziet.  En zelfs aan de anderen ook, omdat je ervan overtuigd bent dat iedereen er beter van wordt. Nee, vrees niet, onze redacteur heeft niet het volledige oeuvre van Phil Bosmans ingeslikt, de pater van de Bond Zonder Naam die graag met stichtende spreuken uitpakte, maar soms passeert er iets aan je zicht dat  slagen erin je even het gevoel te geven dat het toch nog goed komt met het menselijke soort. En dan moet je het uitschreeuwen. Wel, zo’n film is ‘King of the Belgians’.  Een film over een loser die zo laag zakt dat hij merkt dat hij alleen nog omhoog kan.  Het voordeel van een dieptepunt : de hemel lijkt plots een stuk groter.

Niemand wou de film en daarom willen we hem nog iets meer

Eigenlijk is de film een mirakel. Niets meer, niets minder.  Toen Peter Brosens en Jessica Woodworth aankondigden dat ze een komedie gingen maken, lachte de halve filmwereld zich een breuk, en lag in een deuk.  En eigenlijk was die halve filmwereld wel te volgen : zat er vaak wel een absurde toon in de films van het Belgisch-Amerikaans koppel, de kunstzinnige en heel gestileerde aanpak van hun oeuvre, straalt ook een grote sérieux uit.  Om kunst valt er zelden te lachen. Zelfs kak in zakjes wordt in het kunstwereldje serieus genomen.  En mensen uit dat milieu gingen dus een komedie maken!  De Kampioenen bestelden nog een dagschotel toen ze het hoorden, en bulderden verder om grappen waarbij je de grijzen hersencellen toch even moest uitschakelen om er de klucht van in te zien.

Doe jezelf een plezier en ga dit zien

De financiering ging moeilijk, ook al waren Brosens en Woodworth in de kringen van de betere film intussen zulke gevestigde waarden dat hun schoenen niet sleten. Zoveel rode lopers deden ze aan. Mochten ze de positieve kritieken laten inbinden voor de films die ze in het verleden maakten, heeft zelfs de in aanbouw zijnde nieuwe bibliotheek van Gent — de stad waar ze sinds enkele jaren wonen — geen rekken genoeg om de boeken vol wierook te plaatsen.  En toch… En toch… En toch…  Toch vonden ze geen enkele distributeur toen ze hun film eindelijk gemaakt kregen. Als je de film gezien hebt, kan je daar maar één ding op zeggen : On-be-grij-pe-lijk!

Doe vrienden en kennissen een plezier, en trakteer ze op een ticket

Onze redacteur werd in een vroeg stadium uitgenodigd om de film te zien, wellicht ook omdat de makers zich na de weigering van verschillende distributeurs begonnen af te vragen of er misschien iets grondig fout was met hun film.  Die ene vertoning, we zullen het nooit vergeten, daagden de makers zelf op, en ook hun hoofdrolspeler was er : Peter Van den Begin. De koning zelve. En ook Titus De Voogdt daagde op. Zijn kleermaker in de film.

Waar is de deur?  Dat dachten we toen de film begon.  Dat we zeker wisten hoe we zo snel mogelijk de zaal konden verlaten. Want je moet het je voorstellen : je zit daar uitsluitend tussen mensen die een bijdrage hebben geleverd tot de film die je ziet.  Als je hun film  maar niets vindt, dan wil je die makers niet meteen de harde waarheid onder de neus wrijven. Gelukkig dus dat de film goed was.  Eigenlijk heeft hij je van bij het begin  bij het nekvel. Wat een heerlijke prent.  We waren blij dat aan het eind van de visie de makers erbij waren, dat we ze oprecht konden feliciteren.

Peter Van den Begin is altijd goed, maar zelden was hij beter

En we zijn niet de enigen. Toen het bootje te water ging, de film het festivalcircuit inging, begon meteen de triomftocht.  En o zo terecht. Peter Van den Begin is één van die zeldzame acteurs die vrijwel altijd goed is, maar zelden was hij beter dan in ‘King of the Belgians’.  De Koning der Belgen heet dit keer niet Filip maar wel Nicolas III. Van den Begin maakt van de Koning der Belgen een aandoenlijke houten hark die net als Pinokkio heel hard verlangt om mens te zijn.

Zie ook :

– de trailer van de film

– Peter Van den Begin over de opnamen

– Peter Brosens, Peter Van den Begin en Titus De Voogdt op de set van de film

– Van den Begin en De Voogdt in een ongewone Brosens & Woodworth