Welke Belgische Film mag naar de Oscars?

Welke Belgische film mag ons land vertegenwoordigen bij de uitreiking van de Oscars?  Dat is de vraag die een speciale commissie volgende week vrijdag moet beantwoorden.  Die commissie is zoals elk jaar samengesteld uit 5 Nederlandstalige en 5 Franstalige Belgen uit de filmsector.  Het zijn de ministers van Cultuur van beide gemeenschappen die hun gezanten de verantwoordelijkheid geven om 5 mensen aan te duiden die zich over de Belgische inzending moeten uitspreken.  Weinig producenten kennen het nominatiesysteem in België.  En dat is vreemd, want er hangt veel van af.

 

Toch is het systeem heel transparant, zo garandeert ons Luc Piette, de man die in Vlaanderen al jarenlang de Nederlandstalige leden van de commissie aanduidt.  Een man die bijna een vaste stek heeft in zijn ploeg is Roel Van Bambost.  ‘Als ik gevraagd word, en mijn agenda laat het toe, dan ben ik erbij,’ bevestigt ons de voormalige filmman van de VRT vanuit Deauville waar hij het festival bijwoont.  Luc Piette heeft Roel er graag bij.  ‘Hij weet waarover hij praat, hij heeft doorgaans alle films al op voorhand gezien en hij is vlot tweetalig en kan goed met mensen omgaan.’  Kwaliteiten die kunnen tellen.  Roel is in het verleden al vaak voorzitter geweest van de Belgische Oscarcommisie, en ook dit jaar mag hij er de scepter zwaaien.  “De voorzittersfunctie is een alternerende rol,” legt hij uit.  “Het ene jaar wordt de commissie voorgezeten door een Franstalige, het volgende jaar door een Nederlandstalige Belg.”  De impact van die functie is groot.  Want als de stemmen gelijk zijn, heeft de voorzitter dubbel stemrecht en is hij met andere woorden degene die de knoop doorhakt. Roel is dit jaar voor de vierde keer in zijn carrière voorzitter.  Producenten kunnen hem dus maar beter te vriend houden.

EEN WATERDICHT SYSTEEM?

Dat elk jureringsysteem zijn mankementen vertoont, is onvermijdelijk.  Dries Phlypo bijvoorbeeld, die vorig jaar nog de Oscarceremonie mocht bijwonen toen zijn kortfilm ‘Nawéwé’ genomineerd was, heeft het gevoel dat het alternerend systeem gewild of ongewild communautair gekleurd is.  Eerst zag hij ‘Eldorado’ van Bouli Lanners verkozen worden boven ‘Aanrijding in Moscou’ en toen hij vorig jaar hoopte op een nominatie voor ‘Adem’, was het ‘Illégal’ dat onze kleuren mocht verdedigen.  Niet toevallig was de juryvoorzitter vorig jaar Franstalig.  “Heeft er niets te maken,” zo ontkent Luc Piette met klem alle mogelijke verdachtmakingen.  “Net als ieder jaar zit ik als secretaris bij de besprekingen, om de goeie gang van zaken in de gaten te houden, en ik kan je bevestigen dat er vorig jaar heel eerlijk en heel open over de inzending is gediscussieerd en dat de film die we toen hebben ingezonden overtuigend het pleit heeft gewonnen.”

ALS TWEE HONDEN VECHTEN…

Toch bestaat ook dit jaar de vrees dat het communautaire aspect van de besprekingen de kansen van de Vlaamse films zouden kunnen nekken.  Want als alle Franstaligen zich achter ‘Le Gamin Au Vélo’ gaan scharen en de Vlamingen verdelen hun stemmen tussen ‘Hasta La Vista’ en Rundskop’, dan zijn het Dardennes die ons land voor de vierde keer mogen vertegenwoordigen.  De vorige drie keren sleepten ze geen nominatie in de wacht.  Voor de concurrenten een argument om hun film niet naar Hollywood te sturen.  Ook al is de film intussen uit in Amerika en zijn er wereldwijd al meer dan 600.000. tickets verkocht.  Het is duidelijk dat ‘Le Gamin Au Vélo’ de meeste toegankelijke film is van Luc en Jean-Pierre Dardenne.

Er zijn dit jaar 18 films die meedingen naar het nominatieticket.  Dat zijn niet alle films die zoals het Oscarreglement het voorschrift minstens één week hebben gedraaid in een commerciële zaal in ons land in de periode na 1 oktober 2010 en 30 september 2011.

18 GEGADIGDEN VOOR 1 TICKETJE

“Er zijn ook producenten die vinden dat hun film geen kans maakt om een nominatie voor de Oscars in de wacht te slepen en zich bijgevolg op voorhand al terugtrekken.  Wie kans wil maken op het ticket om ons land te vertegenwoordigen bij de uitreiking van de Academy Awards, moet zich eerst en vooral kandidaat stellen.”  18 kandidaten dus dit jaar, maar in iedereen weet dat het in feite gaat tussen 3 films : De twee grote favorieten zijn ‘Rundskop’ en ‘Le Gamin Au Vélo’, nu is er op de haverklap nog een heel gretige en ambitieuze kandidaat bij gekomen : ‘Hasta La Vista’.  Na de drie prijzen die de film wegkaapte in Montreal voelt producent Mariano Vanhoof zich heel sterk.  “Het is duidelijk dat ‘Hasta La Vista’ het soort film is dat men in Hollywood graag ziet.  Niet toevallig kregen we in Montreal de prijs van de jury, maar ook die van het publiek.  En daar bovenop nog eens de Prijs van de Oecumenische Jury.  Wat erop wijst dat we een taboe-onderwerp hebben weten aan te kaarten zonder te choqueren.  Precies wat de leden van de Academy Awards graag zien, zo krijgen we ook te horen van de Amerikaanse distributeurs die interesse laten blijken om onze film te verdelen.”

 

SEX VOOR IEDEREEN, OOK VOOR BRAD PITT

Dat het internationaal goed gaat met ‘Hasta La Vista’ mag ook blijken uit de overrompelende interesse voor de film op het Festival van Toronto.  Daar zijn er twee screenings gepland die nu al helemaal volzet zijn.  Salesagent Films Boutique wil liever dat geïnteresseerde verdelers de film op groot scherm zien.  Maar sommige gegadigden worden er uitzonderingen gemaakt. Brad Pitt kreeg een screener toen hij er om vroeg en er waren nog 4 andere Hollywoodsterren die de film wilden zien. Blijkbaar zit Hollywood al te broeden op een mogelijke Amerikaanse remake.

 

TÊTE DE BOEUF : MET DE VLAAMSE VEDETTE VAN DE FRANSE CINEMA

Maar het valt niet te ontkennen dat ‘Rundskop’ over minstens evenveel argumenten beschikt om de leden van de commissie te overtuigen.  Prijzen in het buitenland bij de vleet, een massa toeschouwers in België (intussen meer dan 450.000., en wellicht verdringt de film daarmee binnenkort ‘Frits & Freddy’ van de koppositie als kaskraker van het afgelopen filmjaar), en succes aan beide kanten van de taalgrens.  Kranten als Le Soir besteedden op de één hun cultuurbladzijden een volle pagina aan de film.  ‘Tête de Boeuf’ behoeft dus geen voorstelling meer in Franstalig België.  En nu bekend geraakte dat Matthias Schoenaerts de hoofdrol gaat spelen in de film van de Franse regisseur Jacques Audiard, aan de zijde van Marillon Cotillard, is het duidelijk dat de film over een ster beschikt die niet hoeft onder te doen voor de lichtsterkte en de spierkracht van een ster als Cécile De France die in ‘Le Gamin Au Vélo’ de hoofdrol speelt.

 

‘AU REVOIR’ of ‘HASTA LA VISTA’

Dat het spannend wordt de komende dagen moge duidelijk wezen.  België beseft dat het goed gaat met de Belgische film en het zou mooi zijn mocht ons land 10 jaar na ‘Iedereen Beroemd’ nog eens een nominatie in de wacht slepen.  Als morgenavond op het Festival van Oostende de film ‘Rundskop’ de concurrenten helemaal oppeuzelt, zal de commissie voor de nominatie van de Belgische inzending voor de Oscars wellicht al over sterke argumenten moeten beschikken om de film van Michael Roskam te negeren.  Producent Mariano Vanhoof is intussen druk bezig met die argumenten te verzamelen.  Hij laat ons vanuit Toronto weten dat zijn film op 30 september al opent in Canada – 2 weken na de Belgische release!!! – en dat een grote Franse distributeur in maart de film ‘Hasta La Vista’ op 150 kopieën in Frankrijk uitbrengt.  Producent Bart Van Langendonck pronkt dan weer met de waslijst indrukwekkende Amerikaanse festivals die staan aan te schuiven om ‘Bullhead’ – zo heet de film daar – te mogen vertonen.  Het is duidelijk, de teerling is nog niet geworpen.

 

DE BELGISCHE NOMINATIES UIT HET VERLEDEN

En waarom wordt er tegenwoordig zo’n belang gehecht aan de titel van ‘Belgische inzending’?  Simpelweg, we beginnen een industrie te krijgen. Onze films beginnen op te brengen in het buitenland.  Iedere troef kan helpen om de verkoop in den vreemde nog wat aan te zwengelen.  Het feit dat een film wordt ingezonden, betekent nog lang niet dat hij wordt genomineerd.  Hij staat daarmee zelfs nog niet op de long-list van een tien films die in januari bekend worden gemaakt.  Vorig jaar waren er 65 landen die een film instuurden om mee te dingen naar de Academy Award van ‘Beste Buitenlandse Film’. Sinds 1970 zijn er slechts vijf Belgische films geweest die een nominatie versierden.  In 1970 was dat  ‘Paix sur les Champs’ van Jacques Boigelot,  in 1988 was het de beurt aan ‘Le Maître de Musique’ van Gérard Corbiau, in ’92 ‘Daens’ van Stijn Coninx, in ’94 ‘Farinelli’, alweer van Corbiau en in 2000 ‘Iedereen Beroemd’ van Dominique Deruddere. Nooit won een Belgische langspeelfilm een Oscar.  Maar alle gezonde ambitie begint met dromen.

 

Check Also

Luc Vrydaghs over ‘Thank God For The Gift’!

In zijn documentairefilm ‘Thank God For The Gift’ gunt Luc Vrydaghs ons via een geweldige …