20 redenen waarom u ‘Offline’ moet zien

De film ‘Offline’ draait nu in de bioscopen.  Even in het kort nog : verhaal speelt zich af in minder bekende wijken van Gent.  Daar maken we kennis met een man die net uit de gevangenis is ontslagen.  In een gelijklopende verhaallijn is er een meisje dat mannen opgeilt voor de camera van haar computer om zo een cent bij te verdienen om haar studies te bekostigen.  Een nogal grauw gegeven, maar beide figuren maken een pak momenten mee, die u niet alleen diep zullen ontroeren, maar ook aan het lachen zullen brengen. Wacht niet om te gaan kijken.  Want tegenwoordig komen er zoveel films uit dat films niet al te lang meer op het programma blijven staan. ‘Offline’ is een film die wij graag zouden zien presteren.  En we zouden graag zien dat u de film graag zou zien.  Mochten de vele positieve reacties van recensenten en bezoekers u nog niet hebben kunnen overtuigen zijn hier nog een 20-tal redenen waarom we vinden dat u zichzelf deze prachtige film van Peter Monsaert mag ontzeggen.

1)   Wim Willaert is zo verpletterend sterk als Rudy dat de Ensor voor de beste mannelijke hoofdrol nu al voor hem lijkt te zijn, al is er natuurlijk geweldige concurrentie van Johan Heldenbergh in ‘The Broken Circle Breakdown’.

 

2)   Dit is echt nog een onafhankelijke film : het gaat echt om het verhaal en er werden hier geen compromissen gesloten om zakelijke redenen.  Een verhaal dat gesprokkeld is bij echte mensen.  Eigenlijk was het aanvankelijk een sociaal-artistiek project van Victoria Deluxe. Mensen vertelden hun verhalen en Peter Monsaert stapelde alle verhalen op tot één verhaal.  De waarheid en niets dan de waarheid.

 

 

3)   Dit is een debuutfilm zonder de typische beginnersfouten : nergens overdaad, nergens een woord of een beeld te veel dat schaadt, nergens een uitglijder of een minder moment…

 

4)   Anemone Valcke krijgt echt de kans om te laten zien wat ze in haar mars heeft en ze grijpt die kans met beide handen.  Liet ze tot nu toe enkele keren zien in bijrollen dat ze haar personages perfect aanvoelt, dan toont ze dat ze niet alleen in de korte spurt uit de voeten kan, maar ook in de langere nummers aan de top hoort.

 

5)   De authenticiteit druipt ervan af : mensen spreken in spreektaal.  Dit zijn dialogen die uit gesprekken geraapt zijn en niet andersom.  En dat Wim Willaert af en toe eens een woord West-Vlaams gebruikt maakt het geheel alleen maar geloofwaardiger.  ‘Hent’ is tenslotte de hoofdstad van West-Vlaanderen.

 

6)   Klein maar fijn : de kleinheid van de film laat zich voelen in de setting : de huisjes waar gedraaid is, zijn geen huisjes die in de studio zijn nagebouwd.

 

7)   De montage is van Alain Dessauvage en je voelt dat : Alain is wel vaker verbonden aan projecten van de debuutregisseurs.  Hij is een man die ervoor gaat en die diep gaat.  Al van bij de eerste voetstappen die het personage zet, voel je dat die monteur hier de ruimte heeft gekregen om te spelen.  Maar nergens misbruikt hij die kans. Ook hier werd geopteerd voor menselijkheid.

 

8)   Spelen.  Dat is ook wat Ruben Impens heeft gedaan.  Je voelt dat het ook zijn ding is.  Er zit een stijl in de beelden die over de hele lijn doorgetrokken is.  De film heeft een rauwe en toch warme look.  Ruben mocht zijn ding doen, zolang hij de film maar trouw bleef, dat voel je.

 

9)   Ontdekkingen van jaren : Margriet Bruggeman, de vrouw die Denise speelt, de oudere vrouw die altijd klaar staat voor Rudy, is een pure revelatie.  Schijnt een bekende Gentse comedienne te zijn, maar het is duidelijk dat ook de camera van haar houdt.

10)                  De locaties zijn schitterend.  Die rijhuisjes in de Muide, het appartementsblok daar in de buurt, het truckersrestaurant, alles klopt.

11)                  Triggerfinger op de pols.  We krijgen hier Triggerfinger in alle soorten en gewichten.  Anders dan anders, maar altijd goed.  En de muziek is juist gebruikt.  Peter Monsaert heeft ook hier durven te doseren.

12)                  De juiste job : de Rudy van Wim Willaert is werkzoekend.  Hij vindt een job en dat blijkt dan een macjobje waarvoor hij met een grappig reclamewagentje moet rondrijden.  Het beeld alleen al is hilarisch.

 

 

13)                  Multicultureel verantwoord : geen excuustruus in de gedaante van de obligate moslima die ook even door het beeld mag passeren.  Neen, wel een Marokkaans gezin dat dezelfde moeite heeft als de Vlaamse gezinnen uit de buurt om het dagelijkse leven aan te kunnen.  Mourade Zeguendi en Souad Boukhatern zetten mensen van vlees en bloed neer.

14)                  Geen goedkope exploitatie : het verhaal van een meisje dat via het internet een cent bijverdient door mannen op te geilen, het klinkt heel cliché en je denkt meteen dat hiermee meteen wat beeldmateriaal gegarandeerd is die oude rukkers tot de grootste fans zullen maken, maar neen.  Ook die klip wordt mooi omzeild.

 

 

15)                  De film is grappig.  De toon van de film mag dan voornamelijk dramatisch zijn, ‘Offline’ is echt ook wel een grappige film.  Daar zit Wim Willaert natuurlijk voor veel tussen – de man heeft een kop, een mimiek, een taal en een stem om er humor mee te produceren – maar het verhaal zit gewoon vol grappige situaties die heel spontaan overkomen.  Niet van die obligate lichte situatietjes die louter dienen om het verhaal beter verteerbaar te maken. Neen, het gaat hier om omstandigheden die samenlopen in lachwekkende situaties.  Met als gevolg de betere visuele humor die voor een eeuwigheid op uw netvlies gebrand blijft.

 

16)                  Robrecht Van den Thoren is niet gaan zweven na ‘Hasta La Vista’.  Bereid om hier heel overtuigend het liefje van Vicky te spelen.  Met heel weinig scènes doet hij heel veel. De man is een blijver.

17)                  De film zit vol moeilijke vrouwenrollen die misschien niet meteen opvallen.  Dat is omdat ze zo goed gebracht zijn.  Patricia Goemaere mag gerust haar aandeel opeisen in de staande ovaties die de film nu al kreeg en nog zal krijgen.  Liesa Naert is zeer doeltreffend als arbeidsconsulente en Katelijne Damen speelt een zeer moeilijke rol, die van een dame die afgewimpeld wordt door een loser.  Ze komt er als winnaar uit.

18)                  Het scenario van Peter Monsaert, Dominique Willaert en Tom Dupont is zeer mooi en zeer goed gedoseerd.  Hoewel dit helemaal geen groot verhaal is, zit het vol verrassende wendingen en mooie accenten die ervoor zorgen dat wie de film 4 weken geleden zag op het Filmfestival van Gent moeiteloos het hele verhaal kan navertellen.

 

19)                  Dit is een productie van Lunanime, een productiehuis dat al een grote faam had op vlak van animatie, maar intussen ook als kwaliteitslabel kan dienen als het op fictiefilm aankomt.  Jaren geleden mocht Dorothée Van den Berghe debuteren met ‘Meisje’ bij dit productiehuis, waar Annemie Degryse, Jan De Clercq en Alexander Vandeputte de scepter zwaaien, ook ‘Beyond the Steppes’ van Vanja D’Alcantara was niet minder dan een voltreffer.

 

20)                  Als u later wilt kunnen zeggen dat u de film gezien hebt die de filmcarrières van Peter Monsaert, Wim Willaert en Anemone Valcke gelanceerd heeft, dan kunt u zich niet veroorloven om ‘Offline’ te missen.

Bekijk ook :

Wauw! Een gesprek met Wim en Anemone

We waren eerder op de set en nog voor ze begonnen te draaien, hadden we al een lang gesprek met de regisseur.  Die eerdere opnamen zijn hier uiteraard ook nog te bekijken.

Offline sluit de competitie af

Wim en Anemone weten waarom

* Offline in ‘Het Witte Doek’

interviews op de set

Peter Monsaert : gesprek voor de opnamen

Triggerfinger maakte de muziek

 

Check Also

Luc Vrydaghs over ‘Thank God For The Gift’!

In zijn documentairefilm ‘Thank God For The Gift’ gunt Luc Vrydaghs ons via een geweldige …