IKL – Pieter Coudyzer over ‘Beast!’

Pieter Coudyzer is regisseur van animatiefilms, beeldend kunstenaar en sinds 2015 met ‘Woekeraar’ ook stripauteur. Coudyzer is een oudstudent van het KASK. Zijn beelden zijn allemaal donkere schilderijen die het stuk voor stuk verdienen om ingekaderd te worden. Dat was al het geval in zijn vorige, ‘De Wake’, dat is niet anders in ‘Beast!’, een film die ook al geselecteerd was voor het prestigieuze festival van Annecy.  Blij dat ook Coudyzer even tijd wou maken om naar aanleiding van de vertoningen van ‘Beast!’ in Leuven onze vragenlijst in te vullen.

 

Waarom hebt u deze kortfilm gemaakt? Wat wilde u vertellen?

Ik maak niet noodzakelijkerwijs kortfilms om iets te vertellen. Voor mij is het belangrijker een bepaalde gevoeligheid in een film te leggen. Teveel films hebben een te duidelijke politieke agenda of zijn vertegenwoordigers van een politiek standpunt. Dat kan, natuurlijk, maar het mag nooit de hoofdzaak zijn. In principe zou je het ‘statement’ moeten kunnen wegsnijden zonder dat de film als een kaartenhuis ineenstort. Een film moet gestut worden door artistieke pijlers, niet door politieke.

De vraag die ik me dus stel is niet ‘wat wil ik met deze film vertellen?’, maar ‘hoe voelt het om naar deze film te kijken?’ En gevoelens zijn moeilijk in woorden uit te drukken.

Wat is de synopsis/pitch van uw film?

Het leven van een dronken, havenloze man wordt tijdelijk verlicht door het ontstaan van een heel onverwachte vriendschap.

Animatie is een brede term voor tal van soorten film. Wat hebt u vormelijk trachten te doen?

Ik hecht enorm veel belang aan de sfeer. Het is voor mij essentieel dat de gepresenteerde wereld geloofwaardig is. Die wereld moet groter zijn dan wat op het doek wordt geprojecteerd. Ze moet zich uitstrekken buiten de grenzen van het filmkader. Die geloofwaardigheid kan bereikt worden door bepaalde esthetische ingrepen: hoe ziet mijn beeld eruit? Waar plaats ik de camera? Hoelang blijft een shot aangehouden?
Ook het ritme is belangrijk. In de meeste korte animatiefilms is niet alleen de grafiek, maar ook het ritme geabstraheerd. Dat wil zeggen dat personages vaak een puur symbolische functie hebben. Ze worden bijvoorbeeld niet verliefd in vijf scènes, maar in vijf seconden. Een hartje verschijnt boven het hoofd van een figuurtje en we weten: die is verliefd. Het is een typische aanpak van korte animatiefilms waar ik eerlijk gezegd een rothekel aan heb.
Neen, mijn benadering van het ritme ligt dichter bij dat van de meeste live-actionfilms. Ik volg mijn hoofdpersonage, kijk over zijn schouder mee. Ik leef een tijdje met hem mee, zeg maar.
Een geloofwaardige wereld, een intense sfeer, en een zo natuurlijk mogelijk ritme. Dat zijn mijn belangrijkste vormelijke pijlers.

Hoe bent u er in geslaagd uw film te financieren? (u mag eventueel uw budget vermelden, maar dat hoeft uiteraard niet)
De film kwam tot stand met steun van het VAF.

Animatie is een heel arbeidsintensief genre. Hebt u uw film alleen gemaakt? Met een ploeg?

Ik heb me beziggehouden met de grafiek, de achtergronden en de personages. Animatrice Maya Gouby heeft die personages vervolgens geanimeerd. Daarnaast is er ook nog een heel postproductieteam, natuurlijk, zoals Senjan Jansen (sounddesign), Ewin Ryckaert (montage), Ruben De Gheselle (Muziek), etc… En ook de producenten, Geert Van Goethem en Linda Sterckx, hebben een niet te onderschatten aandeel in de totstandkoming van het eindproduct. Animatiefilm is monnikenarbeid met vele monniken.

 

Als u met een stemmencast werkt… Hoe hebt u gecast? En waren de stemacteurs makkelijk te vinden?

Na het lezen van het scenario had producent Geert Van Goethem het idee om Marc ‘Moon’ Van Overmeir te contacteren, een acteur die hij persoonlijk kende en die onder andere te zien was in Mount Olympus van Jan Fabre. Bij onze eerste ontmoeting wist ik dat hij het juiste stemgeluid had om het hoofdpersonage uit Beast! te vertolken. De casting verliep dus zeer vlot.

Wat betekent voor u de selectie voor het IKL?

Het is één van de belangrijkste kortfilmfestivals in België, dus het is een eer om er met een film uit te pakken.

Is er eerder een film van u geselecteerd voor het festival in Leuven?
Jazeker. Mijn eindwerk Moodswing, lang lang geleden. Mijn vorige professionele kortfilm De Wake was ook geselecteerd en enkele jaren geleden ook een film die ik in eigen beheer heb gemaakt, getiteld Psalom.

Waarom moeten mensen uw film zien?
Omdat ik een heel eenvoudig en gekend verhaal op een poëtische en persoonlijke manier benader en omdat niet alle animatiefilms ‘om te lachen’ zijn.

 

Wat is voor u het droomparcours voor uw film? Waar wilt u hem nog vertoond zien?

Hoe meer festivalselecties, hoe beter, natuurlijk. Het is al moeilijk genoeg om een korte film aan de man te krijgen. Ik ben dus tevreden met iedere festivalselectie.

Is het maken van een kortfilm een stap in de richting van het langere werk? Of wat is uw uiteindelijke ambitie?

Het maken van een langspeler is zeker een ambitie, en ik ben reeds bezig aan een eerste versie van een langspeelfilm scenario. Het is een historische film met een boeiend en tragisch hoofdpersonage. In animatie blijft het maken van een langspeler natuurlijk een heel moeilijk proces, vooral wanneer je op de één of andere manier wilt breken met de conventies van het genre. Ik heb niet de minste ambitie om een zoveelste Pixar – of Disneykloon de wereld in te sturen. Als ik een langspeler maak, dan moet het een volstrekt unieke film worden, voor een volwassen publiek, en ik geloof dat ik het materiaal heb daarvoor. Nu is het zaak anderen daarvan te overtuigen.
Ik ben trouwens ook bezig aan een nieuwe kortfilm, een nieuw stripalbum, en enkele kleinere projecten in eigen beheer, dus aan werk ontbreekt het me niet. In de artistieke wereld moet je nu eenmaal knokken voor iedere centimeter.

Hebt u een site? Een facebookpagina? Zo ja, welke? Kan je ons ook een link van een trailer sturen?

Link teaser: https://vimeo.com/161927331