Acteur Iwein Segers stelt zijn eerste kortfilm voor

Een opvallende nieuwkomer in de Vlaamse Competitie op het Internationaal Kortfilmfestival Leuven: Iwein Segers, die we vooral kennen als acteur en comedian, besteeg samen met Niels Snoek voor het eerst de regisseursstoel. ‘Operatie Kazuifel’ heet zijn kortfilm, waarin een loopje wordt genomen met de Vlaamse Militanten Orde.

Comedy, acteren, zingen, schrijven en nu dus regisseren, het behoort allemaal tot de werkervaringen van Iwein Segers. Het voordeel: je kan hem een multitalent noemen, want voor elk nieuw experiment wist hij wel een schare fans te vinden. Het nadeel: de vraag ‘waar komt hij nu mee af’ ligt klaar op de tongen van critici, of gewoon al zij die het niet hebben op bekende koppen die zich aan een andere stiel wagen.

Maar de regisseursdroom van Segers was meer dan een onbezonnen zijproject, zo verzekert hij ons wanneer we hem op deze grijze herfstdag opbellen. “Als acteur geraak je al snel verzeild in projecten die je wel wil doen, maar waarin je niet helemaal tot uiting komt. Ik had niet het gevoel dat ik het beter kon, maar wel dat ik eens echt mijn eigen zin wou doen.”

Enter ‘Operatie Kazuifel’, een kortfilm waarin de regisseur inzoomt op de Vlaamse Militanten Orde. Deze Vlaams-Nationalistische vereniging was sinds de Tweede Wereldoorlog tot diep in de jaren ’80 actief bij allerhande clandestiene operaties. De meest absurde: de opgraving van de stoffelijke resten van ex-collaborateur en schrijver Cyriel Verschaeve in Oostenrijk, met het doel hem weer op Vlaamse grond te begraven.

“Zijn nieuwe graf is gelegen op een steenworp van mijn woonplaats, dus ik kende het verhaal al langer”, vertelt Segers over het scenario, dat hij zowel als de regie samen met Niels Snoek schreef. “Ik wist al wel veel over die Vlaamse Beweging, door familie en uit persoonlijke interesse. Sommige van hun wapenfeiten zijn zo geschift, je zou het zelf zo gek niet kunnen bedenken. Sowieso genereren alle vormen van extremisime heel wat humor, omdat ze het zo serieus menen met zichzelf.”

 

Net zoals in zijn sketches koos Segers dus opnieuw voor een zwarte humor in zijn kortfilm, die zich vooral manifesteert in de personages. Erik Petterson (Jeroen Lenaerts) werpt zich op als een leiderfiguur, maar worstelt tegelijk met een alcoholprobleem én een sluimerende onzekerheid. Zijn kompanen bestaan uit een nogal knullige krachtpatser (Rik Willems), een racistische bullebak met jeugdtrauma’s (Jelle De Beule) en een mislukte creatieveling die de operatie op film vereeuwigt (Iwein Segers zelf). “Het werk van de Coen Brothers wordt omschreven als somber en absurd. Als men dat over mijn werk zou zeggen, zou ik het een fantastisch compliment vinden. Er gaan al zoveel kortfilms over pure drama, ziektes of scheidingen. Daar wou ik tegen ingaan.”

Maar meer dan lachsalvo’s, brengt de film volgens Segers ook een zekere politieke boodschap. “Ik wou  tonen hoe weinig die groeperingen eigenlijk voorstellen. Uiteindelijk zijn ze niet meer dan een bende onnozelaars, die geloven in een Vlaanderen dat niet bestaat. Als je zoiets op een podium wil brengen, wordt dat al snel billenkletsen. In film kon ik op een subtielere manier met die tragiek spelen. Daarom dat het medium me erg aanspreekt om in verder te gaan. Al is het grote nadeel dat je voor een film wel een pak geld nodig hebt.”

 

Dat geld vond Segers bij het VAF, maar productionele ondersteuning vinden voor een kortfilm bleek een moeilijkere missie. Segers richtte dus zijn eigen productiehuis op om zijn film te verdelen, ‘Van de makers van’.  Ook op de set deed hij allerlei ingrepen om de productiekost zo laag mogelijk te houden. “Zelfs al kregen we geen projectsteun, zouden we de film nog steeds gemaakt hebben. Daarom kozen we er voor om een van de personages zogezegd de operatie te laten filmen, zoals bij onze inspiratiebron ‘The Office’. Dan kon ik eventueel zelf filmen met een gehuurde camera, want het hoeft er niet professioneel uit te zien.”

“In totaal hebben we trouwens maar 3,5 dagen gedraaid, voor een film van meer dan twintig minuten. Ik ben erin geslaagd om een heel efficiënte set op poten te zetten, want ik wist goed wat ik wou. We hadden bijna een jaar aan het scenario en dossier gewerkt, en dankzij mijn eigen ervaring als acteur wist ik goed wat voor aanwijzigingen de acteurs nodig hadden.”

Tot die acteurs behoort zoals vermeld ook Jelle De Beule, net als Segers in de eerste plaats bekend als gedurfde grapjurk. In de film vervelt hij tot rasechte acteur, zonder dat daar karikaturen of snedige oneliners bij aan te pas komen. “Via via vernam ik dat Jelle zich al langer ook als acteur wil profileren, zo kwam hij bij ons terecht. En effectief: hij kan veel meer dan de grapjas uithangen”, geeft Segers nog mee.

Zelf is Segers intussen al begonnen aan een nieuw project, dat zowel een kort- als langspeelfilm zou kunnen worden. Maar vaststaat dat we hem nog vaker het label ‘regisseur’ zullen mogen opspelden. “Er komt zeker nog een kortfilm, want ik vind het een prachtig ding. Je kan heel veel of heel weinig doen. Soms zie je lange films die nergens over gaan. Dat kan heel mooi zijn, maar doe het dan in twintig minuten. Dan is iedereen blij (lacht).

‘Operatie Kazuifel’ van Iwein Segers zelf ontdekken op het Kortfilmfestival Leuven? Doe mee aan onze wedstrijd!

Er zijn drie vertoningen gepland op het Internationaal Kortfilmfestival Leuven, verder zijn er nog vertoningen in Aalst en Kortrijk.