Bernard De Rycke over sterfelijkheid en over zijn begrafenis

Toen Bernard De Rycke zijn eerste kortfilm ‘In a Landscape’ draaide, was het ‘goedaardige’ gezwel waarmee hij al jaren in zijn hersenen rondliep kwaadaardig geworden en wist hij dat hij niet meer lang te leven had.  Het zou zijn eerste en laatste kortfilm worden.  Maar er kwam een tweede met ‘Endurance’ en zelfs een derde. Eind mei vorig jaar nam hij die derde kortfilm op met de steun van vrienden en collega’s, waaronder twee regisseurs, Piet Sonck en Wouter Bouvijn, die er hielpen voor zorgen dat ‘Koffie’ wel degelijk zou afgewerkt worden.  De dokters hadden hem toen nog slechts enkele weken gegeven en hij ging ervan uit dat ‘Koffie’ pas na zijn dood te zien zou zijn. Maar hij heeft zijn film nog kunnen zien en heeft nog kunnen meemaken hoe hij weer op het Filmfestival van Leuven draaide. Bernard heeft het na de opnamen van ‘Koffie’ nog meer dan een jaar uitgehouden. Hoe dat laatste jaar verlopen is, kan je nog altijd nalezen op zijn blog Brainstormbernard die zijn vrouw Machteld Van Vlaenderen trouw voor hem bijhield.  Bernard komt ook nog terug in de documentaire ‘Touching Infinity’ die Griet Teck aan het draaien is, over levens waarvan het einde in zicht is. Dat we allemaal moeten gaan, wist Bernard beter dan wie ook.  Hij had vorig jaar al zijn begrafenis tot in de puntjes voorbereid, zo zei hij.  En hij raadde ons aan om dat ook te doen.  Omdat we ook zullen sterven, herinnerde hij er ons aan.

Zie ook : 

• Bernard De Rycke over ‘In a Landscape’
• Bernard De Rycke over ‘Endurance’
• Bernard De Rycke over ‘Koffie’