De perfecte Halloweenavond: horrorfilm ‘Memento Mori’

Zowel de producer als regisseur zijn van opleiding econoom, maar voor een degelijke financiering blijkt dat geen garantie: ‘Memento Mori’ is een absolute no-budgetfilm. Maar dan wel eentje met straffe cast, provocatief plot en explosieve beeldtaal. Met Halloween gaat het experiment in première in Studio Skoop.

Producer Piet Sonck is een selfmade-man die na een economische scholing zelf kortfilms begon te maken, en met ‘Superette Anna’ zijn eerste langspeler inblikte. Regisseur Michael Vermaercke is een jongere versie van Piet Sonck: ook een econoom, en ook al enkele kortfilms op zijn kerfstok. Sonck liet Vermaercke’s droom in vervulling gaan, en Vermaercke maakte er een nachtmerrie van. Want ‘Memento Mori’ is onverdunde horror. De kans is groot dat u alleen bij die info al afhaakt, want horror heeft niet bepaald een goede reputatie. Lowbudget horror al helemaal niet: doorzichtige trucs, fake bloed en al even gruwelijk acteerwerk, we kennen het allemaal uit  B-films van de jaren ’60. Zelfs wie geen arthouse-snob is, fronst al snel de wenkbrauwen bij de genrefilms waar ook ‘Memento Mori’ toe behoort. Toch nodigen we u vriendelijk uit om ook de volgende alinea’s een kans te geven.

Het is namelijk zo dat horror al een aantal jaren in de lift zit, met vijfsterrenfilms als ‘Get Out’, ‘A Quiet Place’ of ‘Hereditary’ als paradepaardjes van die nieuwe golf. Hippe termen als  ‘post-horror’ of ‘arthouse horror’ proberen de hausse te vatten, en daar is wel degelijk iets van aan: anders dan de voor de hand liggende schrikeffecten of bloedvergieten à la ‘Saw’, opteert het nieuw legertje horrorregisseurs voor meer sfeer, complexere thema’s en een inventieve beeldtaal. Ook in Vlaanderen werd het horrorgenre de laatste jaren lustig van onder het stof gehaald, en opgeboend door onder andere Jonas Govaerts met ‘Welp’, of Veerle Baetens in ‘Tabula Rasa’. Het is in dat rijtje dat we ook ‘Memento Mori’ kunnen plaatsen, al haalt de kleinschalige productie uiteraard nog niet datzelfde niveau. Maar de intentie is er zeker: met vaginisme, puberale angsten en drugs als centrale thema’s, zochten ook Sonck en Vermaercke het verder én beter dan de klassieke zombiefilm.

De film draait rond Fleur, een tienermeisje die het ideale leventje lijkt te leiden: ze is mooi, populair en heeft een knap vriendje van goeie afkomst. Ze draagt echter een persoonlijk geheim met zich mee, waardoor haar leven en relatie een donker kantje krijgt. Wanneer zij en haar vrienden worden gedrogeerd op een house party, proberen mysterieuze krachten haar geheim bloot te leggen. Wat begon als een modern sprookje, slaat om in een schriktrip waarbij zelfs David Lynch zou zeggen: Gaat dit er niet een beetje over?

Extra bijzonder is uiteraard dat de makers van ‘Memento Mori’ die ambitieuze plannen moesten waarmaken met een quasi-onbestaand budget. Zowel in de cast als de crew stroomt bijgevolg enkel jong bloed. Het leidde tot creatieve oplossingen: in amper 17 draaidagen stond de film erop, en er werd bewust gekozen voor een relatief rechtlijnig verhaal.

“Als je geen steun krijgt, kan je bij de pakken blijven neerzitten, maar dan gebeurt er niets. Of je kan er gewoon voor gaan, en mensen bij elkaar zoeken die er een passieproject van maken”, vertelt producer Piet Sonck over de financiering. Horrorfilms staan er sowieso om bekend gemakkelijk publiek te lokken, zonder grote productiebedragen te vereisen. “Of het ons gelukt is, zal het publiek wel beoordelen. Maar voor ons was het een boeiend experiment. Ook de cast ging mee in die flow. Van sommigen ben ik trouwens serieus verschoten: de jongste van de bende is 19, maar speelde de scènes wel nagenoeg perfect. Wie weet hebben we hier wel de nieuwe Koen De Graeve of Clara Cleymans onder ons.”

Dat hoeft niet te verbazen, want wie naar het palmares van de acteurs kijkt, ziet meer dan wat onervaren debutanten. Zo brainstormden hoofdrolspelers Charlotte De Wulf (Café Derby, Rang 1, Yes) en Felix Meyer (Vermist, Professor T, Cordon) zelf actief mee op de set. “Het is enorm spannend, maar voor mij gaat het wel echt vooral om het amusement hier”, reageert Felix Meyer. “We willen iets moois maken, maar kijken ook naar hoe iedereen zich als acteur wil profileren. Er zijn wel dingen in het scenario die ik zelf anders zou doen, maar ik heb er alle vertrouwen in dat dat nog rechtgetrokken wordt in de postproductie.”

Ook Charlotte De Wulf stapte met alle vertrouwen in het project, ondanks de atypische aanpak. “Ik zat wel met vragen, vooral door het kleine budget en het scenario. Maar toen ik zag hoe goed al die mensen dat deden, heb ik me ook helemaal gesmeten. Het was echt plezant, we zijn op korte tijd enorm naar elkaar toegegroeid. Zeker met Felix klikte het meteen, en  Michaël deed dat super.”

Of deze horrorfilm effectief het stigma voorbijgaat, kan je zelf ontdekken op 31/10 en 2/11 in Studio Skoop