Cinevox Le cinéma vu par les belges
Twee weken lang staan we stil bij de jaarovergang, en dat doen we in goed gezelschap. Elke dag blikt een regisseur waar we in 2019 nog veel van zullen horen even voor- en achteruit. Op de laatste dag van het jaar geven we het woord aan Gust Van den Berghe: in 2018 werkte hij zijn langspeler ‘Wees blij dat het regent’ af, die we met een beetje geluk in 2019 nog te zien krijgen.
Wat was het meest onvergetelijke moment van 2018?
Dat zal ik pas volgend jaar weten, 2018 zit er nog niet op en grote momenten kan ik nog niet beschouwen, dat komt altijd achteraf. Laat dit jaar maar even bezinken. Ik zit momenteel in montage en probeer het jaar zo goed en zo kwaad als ik kan te lijmen. Ik wil eigenlijk het liefst van al zwijgen en verdwijnen. Nu, ik zag gisteren uit mijn raam een meisje van ongeveer 3 naar haar papa toe lopen, struikelen, in een plas vallen, wenen, opgetild worden en langzaam terug glimlachen. Het klinkt misschien triviaal, maar ik vond dat best groots. Het grootste moment van een dag. Daar kunnen wij grote mensen in een heel jaar niet aan tippen.
Naar wie heb je het afgelopen jaar opgekeken?
Iedereen die op mijn set stond, en in het bijzonder de acteurs.
In hoeverre was het een goed jaar voor de Belgische film?
Ik denk dat het een goed jaar was voor de films die hier gemaakt en verschenen zijn. Er zijn nieuwe namen bijgekomen, er zijn mooie prijzen gewonnen er is veel volk in de cinema naar Belgische films gaan kijken. Het lijkt een droomjaar. Ik hoop dat mensen die onze films mee ondersteunen dit beseffen. Dit is de goede richting.
Wat was de beste Belgische film van het jaar?
Ik heb ze niet allemaal gezien. Maar ik vond ‘Ce Magnifique Gâteau’ (van Emma de Swaef en Marc James Roels) schitterend. Wat een lef had deze film, zo’n slechte moppen combineren met een groot thema als de kolonies. Humor met gitzwarte gordijnen. Heerlijke personages in een verhaal over onze Belgische non-heldhaftigheid. Al onze tragische zwaktes en twijfels, onze dromen en fantasieën vervat in een surreële poppenwereld die, die van onze voortuinkabouters overstijgt. Zelfs de lengte van de film is hilarisch. Hij speelt nu nog in de zalen, alleen al daarom: mensen ga kijken. Je weet niet wat je ziet.
Wie zal er doorbreken volgend jaar?
Ik beken, daar ben ik minder mee bezig. Ik vindt de obsessie van de filmwereld en pers ten opzichte van succes vaak pervers. Succes staat los van kwaliteit. Ik hoop dat mensen die films maken hun angsten doorbreken.
Wat zijn verder jouw (film-)plannen voor 2019?
Ik ga monteren, dubben, souffleren, bruiteren, mixen, masteren, luisteren en exporteren.
Wat is het beste dat je in 2019 kan overkomen?
Twee goede ideeën, dan kan ik kiezen.
Anderen die de vragen beantwoordden:
#1: Michael Van Ostade
