Vlaams scenarist schrijft ‘Hazes’

Vorige week viel in Nederlandse en Vlaamse kranten te lezen dat er een film komt over het leven van André Hazes, de Nederlandse volkszanger die het levenslied hip een vooral razend populair maakte. Toen hij op 53^ste veel te vroeg overleed, woonden maar liefst 48.000. mensen zijn begrafenis bij in de Amsterdamse ArenA.  Nederland heeft weinig volkshelden van die orde voortgebracht.  Het is dan ook enigszins logisch dat zijn leven wordt verfilmd.  Maar dat het verhaal van zijn leven wordt geschreven door een Belg is dan wel weer zeer verrassend.  De man heet Christophe Dirickx en in het Vlaamse filmmilieu is hij een vertrouwde naam, ook al woont hij al enkele decennia niet meer in de streek. Hoe vertrouwd hij wel is, weet u meteen wanneer we enkele filmtitels opsommen waarvoor hij het scenario heeft geschreven : ‘Manneke Pis’, ‘Villa Des Roses’, ‘Linkeroever’ en vooral ‘De Helaasheid der Dingen’.  We zijn hem al een tijd kwijt aan het buitenland, maar dat heeft meer met de liefde te maken, dan met zijn professionele successen.  Gelukkig kregen we hem toch aan de lijn.

 

Christophe Dirickx : “Ik ben aangezocht door de regisseur, Joram Lürsen, die in Nederland onder andere ‘Alles is Liefde’ heeft gemaakt, en het productiehuis Lemming Film, en die zijn bij mij terechtgekomen omwille van het scenario van ‘De Helaasheid der Dingen’, dat ze heel mooi vonden.  En ook omdat ze van mijn pitch hielden.  Ze hadden aan verschillende scenaristen gevraagd om een pitch te doen, en ze vonden mijn benadering van het verhaal het leukst.”

 

En wat is dan jouw benadering?  Hoe zie je het verhaal van de Amsterdamse volkszanger?

 

Christophe Dirickx : “Intussen zijn we al een drietal maanden verder, en mijn benadering is geëvolueerd. Want het is niet zo eenvoudig om het leven van André Hazes in één film te brengen.  De laatste piste die we bedacht hebben, waar iedereen nu enthousiast over is, is dat we zijn levensverhaal zullen vertellen als een soort van Grieks heldenepos.  We volgen echt de mythologische structuur, van iemand die op het eerste zicht weinig kansen heeft om te slagen in het leven – hij heeft een afschuwelijke jeugd gehad – maar dan ontdekt wordt.  Hij is in feite drie keer ontdekt geweest. En de laatste keer was het succes enorm.  Daarnaast hebben we ook het verhaal van zijn leven met Rachel, de enige vrouw die hem echt beschermde en ook echt van hem hield.  We zijn nu bezig met het scenario te schrijven…”

 

We? Schrijf je samen met de regisseur?

 

Christophe Dierickx : “Nee, ik schrijf het scenario alleen, maar ik doe de ontwikkeling van het verhaal wel met Joram.  We skypen heel veel, hij leest alle versies en geeft dan feedback.  Bedoeling is dat ik alleen schrijf aan het script.”

 

André Hazes is een Amsterdamse straatjongen.  Jij bent een Vlaams scenarist en je woont dan nog eens in Londen.  Lijkt me niet makkelijk om hem de juiste taal te laten spreken?

 

Christophe Dierickx : “Dat klopt, we zijn van plan om in het laatste stadium samen met een Amsterdamse schrijver, een vriend van de regisseur, door de dialogen te gaan. Om er zeker van te zijn dat hij echt wel spreekt zoals Hazes dat deed. Die Amsterdamse volkstaal ken ik zelf natuurlijk niet. De bedoeling is dat ik de dialogen schrijf en dat die andere schrijver ze dan, samen met mij, in het Amsterdamse dialect omzet. Soms gebruik ik ook een Vlaamse uitdrukking die ze in Nederland niet kennen.  Dus puur op het vlak van de taal krijg ik wel hulp van mensen van ter plekke.  Maar nu werk ik dus vooral aan het verhaal.”

 

Heb jij iets met de figuur van André Hazes? Of is het puur toeval dat je in dit project verzeild bent geraakt?

 

Christophe Dirickx : “Nee, toen de producent uit Nederland me belde of ik mijn ideeën wou pitchen, was ik supercontent. Ik ben al fan van André sinds de jaren ’80.  Een enorm boeiende figuur, altijd gevonden, en ik hou ook erg van zijn muziek. Sindsdien heb ik ook het geluk gehad om Rachel verschillende keren te mogen ontmoeten, en ik ben in het huis geweest van André en heb op zijn stoel gezeten. En ik ook al lang kunnen spreken met Theo, zijn jongere broer, die mij vertelde over de verschrikkelijke jeugd die ze gehad hebben. Ja, het is een boeiend avontuur. Ik heb al veel interessante mensen ontmoet.”

 

Jij bent een rasechte Vlaming maar je woont in Engeland.

 

Christophe Dirickx : “Ik woon al 20 jaar in Londen, ja.  Begin de jaren ’90 ben ik hier komen studeren aan de National Film & Television School in Beaconsfield als scenarist.  En daar heb ik mijn eerste script geschreven, ‘Manneke Pis’, verfilmd door Frank Van Passel. Dat was mijn afstudeerproject.  En daarna ben ik hier blijven hangen.  De liefde.”

 

Werk jij dan ook aan Engelse projecten?

 

Christophe Dirickx : “Ik heb een aantal spec scripts (nvdr : speculative scripts, zelf ingediende scenario’s, geschreven op eigen initiatief) die hier de ronde doen, ik heb hier een agent.  Maar ik heb tot nu toe nog niets verkocht in Engeland.”

 

En heeft een film als ‘De Helaasheid der Dingen’ jouw internationale faam dan geen duwtje gegeven?

 

Christophe Dirickx : “Via de ‘Helaasheid’ heb ik heel veel werk in Nederland en ook in Wallonië en Duitsland.  Dus ja, die film heeft veel teweeg gebracht voor mij.  Maar in Engeland is ‘De Helaasheid’ nooit uitgekomen.  Heel spijtig voor mij.  En sowieso is de Engelstalige markt heel moeilijk om er door te breken.”

 

Waar ben je momenteel voor de rest mee bezig?

 

Christophe Dirickx : “In Nederland ben ik een boek aan het bewerken, ‘Ik Houd van U’ van Nicole Van Nierop. En ik ben ook met een aantal projecten bezig die nog niet zijn aangekondigd, dus daar kan ik moeilijk over praten.  Daarnaast werk ik aan enkele verhalen met een vriend van mij, een Engelse scenarist.  Zo zijn we onder meer bezig aan een thriller voor een Nederlandse productiefirma ook.  In Wallonië werk ik samen met regisseur Frederic Fonteyne op een project dat ik schrijf met Paul Pourveur, een Vlaamse scenarist ook.  Ik heb het heel druk.”