GuillaumeSenezCinevox

Guillaume Senez wil films maken en er zijn voor zijn kinderen

Op het Filmfestival van Cannes werd eerder ook ‘Nos Batailles’ voorgesteld, de tweede langspeler van Guillaume Senez, Franstalige Belg die met zijn debuut ‘Keeper’ meteen indruk maakte. In zijn debuutfilm, die net als nu opnieuw mede mogelijk gemaakt werd door het Vlaamse Savage film van Bart Van Langendonck, heeft de Vlaming Kris Cuppens, die we ook geregeld zien opduiken bij Joachim Lafosse, een bijrol.  De colorgrading was trouwens in handen van Peter Bernaers, iemand via wiens palet heel veel Vlaamse films gepasseerd zijn. ‘Nos Batailles’ zit in de selectie van la Semaine de la Critique. Nadat in ‘Keeper’ een tienerjongen zijn liefje zwanger had gemaakt en hij zich vragen stelde bij het vaderschap, stelt Senez in zijn nieuwe film andere vragen bij het vaderschap. Dit keer spitst hij zich toe op het verhaal van Olivier, een veertiger die er opeens alleen komt voor te staan met zijn twee kinderen, en daar absoluut niet klaar voor blijkt te zijn. Des te meer omdat men er op zijn werk van uitgaat dat hij komt als men roept. Onze Franstalige collega Aurore Engelen had een lang gesprek met Senez en wij plukten daar enkele passages uit.

Hoe is dit project tot stand gekomen?

Senez: “Vijf jaar geleden ben ik gescheiden van de moeder van mijn kinderen. De weken dat de kinderen bij mij waren, werd ik plots met allerlei vragen geconfronteerd. Opeens moest ik naar hen leren luisteren, ze aankijken, hen begrijpen. Dat was moeilijk en tegelijk mooi. Ik heb heel veel bijgeleerd. Ik zat nog in de voorbereiding van ‘Keeper’, ik wist niet eens of ik de film zou kunnen afmaken of niet. Opeens stond alles op losse schroeven. Was mijn grootste vraag voordien of ik mijn debuutfilm wel gemaakt zou krijgen, opeens werd ik geconfronteerd met de vraag of ik mijn appartement zou kunnen behouden. En zo kwam het dat ik me begon af te vragen wat er zou gebeuren als de kinderen met de moeder naar Quebec zouden vertrekken om er een nieuw leven te beginnen. Of wat ik zou doen als er een echt ongeluk zou gebeuren. Ik dacht dat ik er nooit zou in slagen om films te maken en tegelijk voor de kineren te zorgen. Daar vloeit het idee voor de film uit voort: het evenwicht vinden tussen het professionele en het familiale engagement.”

Kortom: hoe om te gaan met het moderne leven.

Senez: “Ook al gaat de film niet meteen over werk, we hebben het wel over de impact van het professionele op het familiale. Ik ken veel koppels uit mijn omgeving waar de twee ouders werken en die het moeilijk hebben om hun gezinsleven georganiseerd te krijgen. Soms hebben ze ook moeite om aan het eind van de maand de eindjes aan elkaar te knopen. Maar wat gebeurt er als dat wankele evenwicht verbroken wordt?  Het is al moeilijk met zijn tweetjes. We zien in de moderne wereld hoe het werk alsmaar meer binnendringt in het persoonlijke leven.  Je kunt de stress van op het werk niet meer van je afleggen als je thuiskomt. Je zou kunnen zeggen dat de film ook de vraag stelt hoe het gezin van tegenwoordig omgaat met het kapitalisme 2.0.”

Of hoe Olivier behoort tot een scharniergeneratie.  Gedrongen tussen zijn rol als vader en zijn lot als zoon. Zijn opvoeding heeft hem zelf niet meegegeven wat tegenwoordig van het vaderschap wordt verwacht. 

Senez: “Hij doet wat zijn vader met hem gedaan heeft, terwijl hij weet dat dit niet de juiste methode is. Maar het vaderschap kan men niet aanleren.  Hetzelfde geldt voor het moederschap. Heel vaak zien we dat iemand ofwel kopieert wat hij heeft meegekregen, of compleet het tegenovergestelde doet. Hier zien we inderdaad hoe Olivier zijn ouders imiteert, terwijl zijn zus Betty precies het tegenovergestelde doet. Dat is ook wat ik zo leuk vind aan hun discussies.  Ieder stelt het leven van de ander in vraag.”

Uiteindelijk stelt de film de vraag wat het betekent om er te zijn voor zijn kinderen. 

Senez: “Het is een vraag waarmee we vaak geworsteld hebben tijdens het schrijven van het scenario: wat is er het allerbelangrijkste, de kwaliteit van de tijd die men met zijn kinderen doorbrengt of de kwantiteit? Er zijn tenslotte verschillende manieren om er te zijn. En ieder heeft er zijn mening over.

Ik wou ook tonen hoe moeilijk het soms is voor mensen om degenen te helpen van wie ze houden. Ikzelf bijvoorbeeld heb me er al vaker op betrapt dat het me als vader kost  om mijn kind gerust te stellen als het op zijn ongemak is bij de dokter. Terwijl ik er zeker van ben dat ik met een ander kind wel de juiste woorden zou vinden.  En je ziet in de film ook bij Olivier, het  personage van Romain Duris, dat hij niet in staat is om de mensen te helpen van wie hij houdt.  Hij slaagt er niet in zijn vrouw te steunen, hij kan niet met haar praten. Met zijn kinderen is het aanvankelijk niet anders.  Maar beetje per beetje leert hij met hen omgaan, leert hij om vader te worden.  Eigenlijk wankelt hij voortdurend tussen verantwoordelijkheid en onmacht.”

Nos-batailles-Guillaume-Senez-6

 

Het verhaal speelt zich af in twee arena’s die sterk aan het veranderen zijn : werk en familie.

“Ja, in Frankrijk zijn nog 8% van de werknemers gesyndiceerd, in België zijn slechts de helft zoveel mensen lid van de vakbond.  Amazon, Uber, dat zijn werelden waar werkzekerheid niet bestaat.  Of het nu op het werk is of in zijn gezin, Olivier moet zich altijd maar meer engageren.  Het is niet meer de wereld van zijn ouders waarin hij leeft.”

Eén van de grote uitdagingen van de film is hoe om te gaan met de afwezige moeder. 

“Ja, precies, we moesten Laura op de ene of andere manier laten bestaan zonder dat ze er was. Het was niet nodig om dat personage te veroordelen, terwijl het natuurlijk nog altijd een taboe blijft dat een vrouw haar gezin laat zitten. Terwijl er geen haan naar kraait als een man zijn vrouw en kinderen achterlaat.  Ik wilde iets anders tonen.  Olivier veroordeelt nooit, en blijft zijn vrouw graag zien.”

De film komt in België uit op 3 oktober.

Nos-batailles-Guillaume-Senez-1

Check Also

‘Skunk’ scoort!

Wat een vliegende start voor SKUNK in zijn openingsweek! De film heeft meer dan 10.460 toeschouwers …