IKL – Pieter Goethals over ‘The Boy who Ate an Oakwood Chair’

Pieter Goethals heeft een Hollywoodfilm gemaakt in het kort.  En zonder steun. En met des te meer passie.  Tijdens het maken kreeg hij al veel mensen warm voor zijn project, en hij blijft het in al zijn enthousiasme uitschreeuwen.  Onvermoeibaar lijkt de man.  Gedrevenheid.

 

 

1) Waarom hebt u deze kortfilm gemaakt? Wat wilde u vertellen?
We hebben een lange weg afgelegd met deze “korte speelfilm”! Ja, zo beschrijf ik hem liefst, omdat 28 minuten geen klein bier is. En al zeker niet met alle period locations, acteurs en soms zelfs 50 figuranten op de set. Maar,… de film is er! Toch was er altijd wel een reden waarom er niet werd in geloofd (we hebben bvb. geen subsidies kregen). Watte,… dit soort film, in België? Allez, veel te Spielberg, ge zijt zot! Of,… da gaat ge nooit van de grond krijgen, veel te ambitieus. Maar iedereen is wél steeds geïntrigeerd geweest door dat verhaal over een jongen die een stoel opeet. Los gebaseerd op een kinderboekje van Edward Van de Vendel en Gerda Dendooven, maar… met een twist. Ik wou de achterliggende reden achterhalen, wat iemand tot zoiets absurds zou bewegen. Geen film voor kids meer, maar een grappig, ontroerend en surrealistisch verhaal over je doel bereiken en erbij horen. Over liefde en geliefd worden. En over een beslissing van een jong ventje, die zijn leven voorgoed zal veranderen. En dan was er natuurlijk de manier hoe ik de film wou aanpakken. Een beetje à la Hollywood, I plead guilty. Ook dat intrigeerde iedereen, al was het maar of ik het klaar zou spelen al dan niet. Dat, het verhaal, onze locaties én de cast zijn de triggers geweest over de hele wereld om onze crowdfunding campagne te ondersteunen. En natuurlijk onze klassieke score, die werd geschreven door Hannes De Maeyer (bekend van “Black” & “Image”, de fantastische films van Adil El Arbi & Billal Fallah) en werd uitgevoerd door een 50 koppig orkest. Iedereen was op de duur zo nieuwsgierig naar het beloofde resultaat. Ik moest het gewoon doen, die film maken. Mijn motto al die tijd: “keep believing, until you finally get it done!”.

2) Wat is de synopsis/pitch van uw film?
Deze korte speelfilm vertelt het wonderlijke – maar ook zonderlijke – verhaal van Gerard, die tot over zijn oren verliefd is op zijn buurmeisje, maar niet de moed heeft om dat te zeggen. Op een dag echter, doet hij iets wat niemand hem ooit heeft voorgedaan: hij eet een stoel op. Om Gerlinde te imponeren. De stoel waarop hij altijd naar buiten stond te kijken op zolder, naar de spelende kids op straat. Vanaf dat moment neemt zijn leven een dramatische wending. Gerard slaagt er niet alleen in om het hart van Gerlinde te veroveren, zijn leven wordt ondersteboven gekeerd. Maar ook dat van de mensen om hem heen. Gerard wordt beroemd en zelfs een Hollywood ster: “Woodman”! Een icoon uit een horrorfilm, een man van hout. Maar,… of dat hem gelukkig maakt? Is dit het leven dat hij altijd heeft gewild,… of net niet?

3) Hoe hebt u uw cast en crew gevonden?
Ik wou er pas aan beginnen als alles juist zat. Het heeft jaren geduurd om alles bij mekaar te krijgen. De cast vinden was eigenlijk niet eens zo moeilijk. Ja, we hebben een “all star” cast van bijna 20 man, ook dat klonk voor velen ietwat bizar. Maar sommige acteurs heb ik niet eens het scenario moeten sturen. Gewoon afspreken op café, mijn verhaal doen en… klaar was kees. Natuurlijk hebben ze ’t script wel gelezen achteraf, maar quasi allemaal waren ze meteen overtuigd. Uiteindelijk is alles pas in gang geschoten nadat ik de kids had gevonden. Gauthier ben ik op restaurant tegengekomen met z’n familie. Ik zat daar eveneens, met een hele compagnie. Ze verklaarden me zot dat ik zomaar iemand wilde aanspreken, maar ik had iets gezien in Gauthier dat uniek was volgens mij. Dus stapte ik op de familie toe, toen ze wilden afrekenen aan de kassa. Zijn ouders waren fantastisch: vraag ’t hem zelf! En dan deed ik alles uit de doeken, kort: ge zijt verliefd, ge gaat een stoel opeten en,… iemand een kus moeten geven als iedereen van de crew erop staat te kijken. “Awel, mmmmmmmm,… ja, ik zie da zitten!”, zei Gauthier toen met een Gentse tongval. En na zijn auditie was ik 100 % overtuigd. Toen we in Cannes onze film voorstelden, waren er al casting directors die Gauthier wilden boeken. Super toch! De crew vinden, dat verliep een beetje gelijkaardig. Iedereen zag ’t meteen zitten, maar ze vroegen zich wel allemaal af hoe we alles in godsnaam zouden klaarspelen op 7 dagen.

4) Hoe bent u er in geslaagd uw film te financieren? (u mag eventueel uw budget vermelden, maar dat hoeft uiteraard niet)
Dat was een huzarenstukje, die financiering. Zonder subsidies is het bij-zon-der moeilijk om een film te maken. Als producer heb ik ook steeds iedereen correct willen vergoeden. Als je getalenteerde mensen wil, dan moet je hen willen en kunnen betalen! Ik ben zelf al jaren freelancer en weet hoe moeilijk het is om in onze sector je brood te verdienen. We hadden natuurlijk wat budget opgehaald via crowdfunding, wat veel werk en avant la lettre making of’s had gevraagd. IndieGoGo neemt een fee, afhankelijk of je “jouw goal” haalt of niet. Het voordeel is echter dat je alle centen mag houden, min die “fee”. Da’s zéker niet zo voor alle crowdfunding platforms. Maar niet alle crowdfunding is via IndieGoGo gegaan. Uiteindelijk zijn er heel wat mensen die me rechtsreeks hebben gecontacteerd, omdat ze in de film geloofden. Naast onze crowdfunding hebben we ook gebruik gemaakt van Tax Shelter en zijn we partnerships aangegaan. En een heel pak centen kwam ook van het productiehuis, Creative Genes. Hopelijk een goeie investering in de toekomst, maar zéker niets om elk jaar opnieuw te doen. Dat zegt waarschijnlijk genoeg.

5) Waar hebt u gedraaid?
De locaties voor “Oakwood Chair” waren hyper belangrijk! In één van onze eerste crowdfunding filmpjes over de locaties stel ik zelfs: “if we wouldn’t have been able to find them, I would have skipped the whole project!”. Ikzelf ben heel lang op zoek geweest naar locaties, zelfs tijdens het schrijven van ’t scenario! Alle locaties lagen vast nog voor er aan de productie is begonnen. Ze lagen verspreid over Brussel, Gent en Middelkerke, wat het logistiek niet makkelijk maakte. Het Legermuseum in de Leopoldswijk hebben we als vlieghaven ingepalmd, exterieur straat / huis Gerard draaiden we in Watermael Bosvoorde en interieur in Villa Les Zéphyrs, Middelkerke. In Gent lieten we het miljoenenkwartier afzetten voor het huis van Gerard én ’t kabinet van Dr. Semmelweis, maar ook de St. Pietersnieuwstraat voor een hele dag (een belangrijke verkeersader in de Gentse binnenstad) en ’s nachts de Nieuwe Wandeling, voor de Hollywood set. Met de huidige verkeerssituatie in Gent was dat niet vanzelfsprekend. Ik ben best wel fier dat we dit voor mekaar hebben gekregen. En dan heb ik ’t nog niet over de aankleding, de jaren ’40 decors, cars, props en kostuums. De film is echt een feest voor het oog, mede dankzij Bjorn Charpentier, onze D.O.P.!

6) Wat betekent voor u de selectie voor het IKL?
Echt bijzondere dank aan IKL, want nu kunnen we eindelijk in Belgische première gaan! We hebben er al wat festivals in de U.S. opzitten, maar deze selectie doet extra deugd. Na zoveel likes op onze FB page én mensen die bleven vragen wanneer ze de film konden zien, kunnen we zeggen: kom naar Leuven! Tot 3 keer toe zelfs. Dat is écht wel uitzonderlijk voor filmfestivals over de hele wereld, die drie vertoningen. Dat zegt iets over hoe IKL hun filmmakers naar waarde weet te schatten. Chapeau!

7) Is er eerder een film van u geselecteerd voor het festival in Leuven?
Nope, first time officieel vertoond in België!

8) Waarom moeten mensen uw film zien?
Het is een ontroerend en universeel verhaal, dat je mee op sleeptouw neemt voor bijna een half uur. Na een screening krijgen we soms de reactie dat het zo herkenbaar is allemaal, zelfs al gaat het over iemand die een stoel opeet. Dat betekent dat het verhaal mensen aangrijpt, omwille van de emoties van de personages. What more do you want als regisseur?

9) Wat is voor u het droomparcours voor uw film? Waar wilt u hem nog vertoond zien?
Ik zou ’t fantastisch vinden mocht de film in 2017 op Canvas te zien zijn, maar eerst nog enkele festivals aandoen. En wie weet komt de film op één van de fantastische DVD’s van IKL? We denken er ook over om de film in beperkte oplage uit te brengen op dvd, net als de soundtrack. Die vraag krijgen we heel vaak en misschien kunnen we daardoor zelfs nog wat kosten recupereren. Jawel, we blijven een independent productie, ookal ziet de film er misschien niet zo uit. Er bestaat geen echte handleiding om te volgen qua parcours. En hoe meer verwachtingen, hoe groter de teleurstelling. So, let’s wait and see what happens…

10) Is het maken van een kortfilm een stap in de richting van het langere werk? Of wat is uw uiteindelijke ambitie?
Natuurlijk, maar de taart is niet zo groot. Iedereen een langspeelfilm laten draaien in België is onmogelijk, denk ik. Nu wordt quasi alles geproduceerd, toch redelijk high end, via de gekende productiehuizen. Quasi exclusief! Zelf blijf ik geloven in een independent markt, waarin méér producties voor minder centen kunnen worden gemaakt. Niet alleen langspeelfilms dus, die zogezegd veel moeten opbrengen of anders “falen” aan de kassa. Er is zoveel talent in Vlaanderen! Wel,… laten we hen een kans geven. Ik hoop dat binnenkort de mogelijkheid wordt gegeven om talent een stem te laten ontwikkelen buiten dat high end circuit en er dus iets meer diversiteit komt. Een aantal TV-films (bvb. à la VPRO, zoals vroeger) met een mini of medio budget, gefinancierd via o.m. Tax Shelter, al dan niet gesteund door het VAF. Veel regisseurs zouden er dankbaar voor zijn, inclusief mezelf! Kortfilms laten zien wie iets in zijn mars heeft, maar zijn – volgens sommigen – de investering niet meer waard. Wel, laten we voor die filmmakers een ander én financieel haalbaar platform creëren, dat een veel groter publiek bereikt. Ik geloof daar sterk in en wil daar op inzetten met ons productiehuis: een soort independent markt. Een vraag tot dialoog met alle betrokken filmmakers, producers, instanties…

11) Hebt u een site? Een facebookpagina? Zo ja, welke?
https://www.facebook.com/oakwoodchair/
https://twitter.com/Creative_Genes_
http://creativegenes.be