Jan Bultheel en zijn overpeinzingen bij de overgang (2016 – 2017)

Jan Bultheel neemt een heel aparte positie in in het Vlaamse filmlandschap.  Straf hoe hij erin slaagde om met heel weinig middelen en in een heel eigen krachtige en snedige stijl een animatielangspeler te maken en vervolgens uit te brengen, terwijl lange animatiefilms doorgaans het werk zijn van grote studio’s die daar jaren met immense ploegen aan werken. Zo ongewoon was zijn ambitieuze en prachtige project dat zijn ‘Cafard’ enige moeite had om een plek te vinden op de filmmarkt.  Maar dat heeft er de ambitie van Jan Bultheel niet op verminderd, zo leren we uit zijn antwoorden op onze nieuwjaarsvragen.

1) Was 2016 een goed filmjaar voor u en voor de Belgische film en waarom of waarom niet? (hoogtepunten, laagtepunten…)

Heel zeker. ‘Cafard’, mijn eerste langspeelanimatiefilm, werd uitgebracht in verschillende landen, werd vertoond op een hele resem festivals en won een ’grand prix’ op het HAFF. Direct na de release van ‘Cafard’ ben ik begonnen aan mijn tweede filmproject: ‘Canaan’ en nu kan ik al het goed nieuws melden dat we als eerste volop productiesteun hebben gekregen van het VAF binnen hun nieuw initiatief om Vlaamse animatie langspeelfilms te stimuleren. Verder blijf ik het jammer vinden dat nog steeds zo weinig Vlaamse animatiefilmregisseurs de weg vinden naar een eigen volwaardig TV- of langspeelfilm project. De stap naar eigen content en eigen financiering blijkt dikwijls toch onoverkomelijk. Maar de uitzonderingen bevestigen de regel.

2) Wat zijn uw filmplannen voor 2017?

Als de financiering rond geraakt zou ik graag in het najaar de mocap-opnames beginnen voor ‘Canaan’ met onder andere Eliza Stuyck en Hilde De Baerdemaeker, om de productie te kunnen opstarten tegen het einde van 2017 en verder gedurende 2018. Moest dat lukken …
3) Wie waren voor u de figuren van het jaar op filmvlak (Vlaanderen, België…)? 

Zonder twijfel Joeri Christiaen, die op de valreep van 2016 ’My Knight and Me’ zijn tweede animatiefilmreeks heeft uitgebracht: 52 afleveringen van 12 minuten geproduceerd in Frankrijk en in Gent en nu reeds verkocht aan meer dan 100 landen worldwide waaronder een mega ’kids entertainment’ zender in Amerika. Dit is de bewuste uitzondering die de regel bevestigt.


4) Wie worden voor u de figuren van volgend jaar? Wie moeten we in de gaten houden?

Ik hoop volgend jaar wat meer uitzonderingen te zien te krijgen!

 
5) Welke vraag zou u zelf gesteld willen krijgen aan het eind van 2016 en/of het begin van 2017 en wat zou u er op antwoorden?

Waarom ik niet meer schilder? Omdat films maken zoveel leuker is.


6) Is er een vraag die je aan iemand uit de Vlaamse filmwereld gesteld zou willen zien? Zo ja, welke?

Ik was op verschillende debatten, masterclasses en seminaries dit jaar en de grote vraag die iedereen bezighoudt is de toekomst van de filmdistributie. De oude ’windows’ van weleer hinken steeds verderop achter de realiteit. Een film als ‘Cafard’- die toch zijn verdiensten heeft – overleeft dit soort ouderwetse distributiesysteem niet. Dus richt ik mij tot de distributeurs: Hoe lang moet het nog duren om eindelijk een coherent en toekomstgericht systeem van filmdistributie op poten te zetten dat rekening houdt met de noden en wensen van ons publiek in plaats van met het in standhouden van een niet langer relevant systeem dat alleen Amerikaanse blockbusters goed uitkomt. De wereld is veranderd! Verander mee!

Zie ook : 

Anderen die ook onze nieuwjaarsvragen beantwoordden

Jan over de stijl van Cafard

Jan over de mocaptechniek

Jan en animatie voor volwassenen

Jan heeft een acteursfilm gemaakt

Jan over het Oostends in Cafard

Jan en de lange pitch

Jan en waarom een langspeelfilm

Jan en de aanpak van zijn acteurs

Jan en het verhaal van Cafard

Jan maakte Cafard met een kleine ploeg

de making-of van Cafard

 

 

 

Check Also

Luc Vrydaghs over ‘Thank God For The Gift’!

In zijn documentairefilm ‘Thank God For The Gift’ gunt Luc Vrydaghs ons via een geweldige …