Joke Schauvliege schenkt prijs aan Jan Decleir

Vlaams cultuurminister Joke Schauvliege heeft dit keer voor een naam gekozen die ze kon uitspreken, toen ze besloot om deze namiddag in het Kortrijkse kunstencentrum Buda levende legende Jan Decleir met de vlaamse prijs voor Algemene Culturele Verdienste te bedenken. Ze deed dat met mooie woorden die vast iemand voor haar had neergepend : ‘Karakterkop en karaktermens, altijd voluit, grenzeloos, en bovenal, een rasacteur, subliem in woord en gebaar.’ Wij spreken haar niet tegen. Ook al omdat wij niet in mooie woorden spreken, maar in zinnen. We waren al lang blij dat ze hem niet Jan Eclair noemde.

Algemene Culturele Verdienste, inderdaad. Is hij voor sommigen vooral een theateracteur, kennen anderen hem van de televisie, voor ons is hij uiteraard één van onze allergrootste filmacteurs. Jan (Amanda Gustaaf) Decleir werd geboren op 14 februari 1946 in Niel. Enkele van zijn films zijn ‘Man Zkt Vrouw’, ‘Firmin’, ‘Blind’, ‘Verlengd Weekend’, ‘De Zaak Alzheimer’, ‘Karakter’, ‘Daens’, ‘Het Sacrament’, ‘De Loteling’ en ‘Mira’.

De Vlaamse regering schenkt die prijs voor Algemene Culturele Verdienste ieder jaar aan een persoon wiens kunstenaarschap zich op een positieve manier laat gevoelen in tal van geledingen van onze maatschappij. Dit jaar was choreografe Anne Teresa De Keersmaeker, die vorig jaar nog zelf de prijs mocht in ontvangst nemen, de voorzitster van de jury. ‘Dank voor de grote nobele kunst en om die door te geven aan een groot publiek,’ zei De Keersmaeker. Ons klonk haar zin wat gekunsteld in de oren, maar als het om kunst gaat, moeten de zinnen zo klinken dat je er al eens twee keer over moet nadenken. Over wat Joke Schauvliege zegt moeten we zelden twee keer nadenken, tenzij ze zich verspreekt. Maar goed, ze prees Decleir omwille van zijn bezieling en we kunnen haar daar moeilijk in tegenspreken. Ze noemde hem ook nog een rasacteur. Dat hadden wij ook kunnen bedenken. Hij kreeg er 20.000. euro bovenop, een kunstig beeldje van Philip Aguirre en een staande ovatie van een publiek waar wij helaas geen deel van mochten uitmaken. Het klapvee was van een verhevener soort. Uit berichten van Belga die ons hier en daar voorbijwaaiden, meenden we te kunnen opmaken dat heerschappen als Peter Van den Begin, Tom Van Dyck, Tom Lenaerts en andere zwaargewichten de handen op mekaar sloegen om het gebaar van mevrouw de Minister met de nodige klank hun goedkeuring te geven. Roland Van Campenhout, muzikant, klapte ook. In karige berichtjes in de kranten lazen we dat Decleir ook iets mocht zeggen op het podium. ‘Meer doen!’ zou hij gezegd hebben tegen de minister. Werkt ze niet hard genoeg? Of moet ze meer doen voor de culturele sector? Het zal wel dat laatste geweest zijn. Al kan het ook zijn dat hij ‘meedoen’ gezegd heeft. Al zouden we niet weten waarmee.

Jan Decleir gaf zelf nog een reactie voor het journaal en zei dat hij blij was. Blij met het beeldje en nog blijer met het geld. En toen ging hij nog op de foto voor de regionale pers, want die was wel uitgenodigd. Bravo Jan Decleir. Blij dat u blij bent. Dan zijn wij ook tevreden. Al mag u wat ons betreft wat meer meedoen in films. Meer doen. Een goeie Decleir kan in elke Vlaamse film gebruikt worden.