Maaike Cafmeyer herinnert zich ‘Er was eens in december’ (1978)

“Dat is een film met Marijn De Valck en met Gilda De Bal, waarschijnlijk in één van haar eerste rolletjes, want de film dateert van 1978 en ik ben van ’73, dus ik moet die film waarschijnlijk in ’80 of daaromtrent hebben gezien.  Maar ik heb hem sindsdien nooit meer teruggezien.  Ik moet hem op tv gezien hebben, want mijn ouders gingen nooit naar de cinema met ons.  Dat was toen precies geen mode.  De eerste film die ik gezien heb in de bioscoop was ‘Sneeuwwitje’, en de eerste met ondertitels was ‘Annie’.  Toen zat ik al in het derde leerjaar.  En toen had ik zo’n hoofdpijn van die ondertitels te lezen dat ik de volgende dag gewoon ziek was.  Vandaar dat ik zo’n groot liefhebber van Vlaamse films was (lacht).  Mijn oma had een hele grote televisie.  Ze was alleen en eigenlijk wel een beetje eenzaam en bij haar mocht ik heel vaak naar tv en naar films kijken.  Ik heb veel van mijn kennis van de Vlaamse film aan mijn oma te danken.”

“Ik weet nog dat ik het fantastisch vond dat Marijn De Valck, die toentertijd ook al bekend was voor zijn komische rollen – hij speelde toen Brozie in De Paradijsvogels’ –, in deze een film een triestige rol speelde.  Zijn naam was Johnny.  En die vent had echt problemen in zijn relatie, in zijn werk, in alles. Wat ik aan die film overgehouden heb, is dat ik het altijd leuk gevonden heb om mensen aan het werk te zien die tegen hun natuur of hun imago in gecast zijn. Het moet rond diezelfde periode geweest zijn dat ik Gaston Berghmans in de ernstige tv-film een aftakelende grootvader zag vertolken die voor zijn kleindochter Sinterklaas wou spelen.  Dat vond ik zo mooi.  Ik juich al gedurfde castings toe.”

“‘Er was eens in December’ was dus een drama, maar er zaten gelukkig ook enkele opgewektere momenten in de film.  Eigenlijk was het een kerstdrama, een soort moderne versie van het verhaal van Maria en Jozef.  Een os en een ezel kwamen er bij mijn weten niet in.  Maar over ezels gesproken, de film was geregisseerd door Jean-Pierre Dedecker, de man die ook Springen’ gemaakt heeft.  Ik heb hem later ook mogen leren kennen als toneelregisseur.  Ik heb meegedaan in ‘Peter Pan’, en juist voor hij stierf zou ik samen met Wouter Van Lierde en Daan Hugaert in een stuk spelen dat hij zou regisseren.  Het decor was al klaar.  Hij is gestorven zonder dat hij ooit geweten heeft dat ‘Er was eens in December’ mijn favoriete film was.  Ik wist totaal niet dat hij die film geregisseerd had.  Bij mij blijft een film bij omdat ik er speciale herinneringen aan heb, niet omwille van de namen.  Zoals aan ‘De Witte’, omdat mijn meetje, toen zij jong was, die film al had bekeken.  Nand Buyl zat daar ook al in en was toen een jongetje van een jaar of zeven.  Als je dat kereltje ziet, hij is geen haar veranderd.  Hoe een kwajongen toch kan blijven zitten in een grote mens.”

“Ik hou van de Kleine Verhalen.  Films als ‘De Komst van Joachim Stiller’ en ‘De Man die Zijn Haar Kort Liet Knippen’ vond ik heel moeilijk.  Soms een beetje te ver gezocht ook.  Ik vind het gewoon fijn om ook in de kleine dingen een groter verhaal te zien.  Daar hou ik enorm veel van.   Zoals ‘Iedereen Beroemd’, ‘Dagen Zonder Lief’, ‘Aanrijding in Moscou’, dat zijn wel dingen die ik graag zie.  Maar mijn ideale filmavond zou ik niet vullen met Vlaamse films.  Nee, dan zit ik in een gezellige cinema of nog leuker zou zijn dat ik zo’n beamer heb in mijn living en dat ik in mijn zetel kan liggen genieten, met Dolby Surround System vollen bak, dat je de paarden langs de trap hoort komen.  En mijn absolute lievelingsfilm is ‘Magnolia’. Ik heb die nu waarschijnlijk al tien keer gezien, en ik vind die nog altijd even goed.  Dat overkomt me niet zo vaak.  Vorig jaar heb ik ook nog zo’n ervaring gehad met een Deense film, ‘After The Weddding’, dat vond ik ook zo mooi.  Een film is voor mij mooi als hij me op de ene of andere manier achteroverslaat, ontroert en als ik hem opnieuw wil zien.  Want dat overkomt me niet zo vaak.   Je hebt veel mensen die twintig keer naar de zelfde film kunnen kijken.  Dat heb ik niet.  Maar bij ‘Magnolia’ is dat altijd opnieuw anders.”

 

De favorieten van Wim Opbrouck, Bert Anciaux, Warre Borgmans en Martin Heylen

Check Also

Thibaud Dooms over zijn hoofdrol in ‘Skunk’!

Niet alleen werd ‘Skunk’, met Thibaud Dooms in de hoofdrol, na de première op Filmfestival …