Nieuw Gents kortfilmfestival: ‘Cut to: Gent’

Er bestaan al flink wat kortfilmfestivals.  Maar er kunnen er nog bij. Want er zijn ook alsmaar meer kortfilms. En wie een kortfilm maakt, wil die ergens vertoond zien. Er moet dus wel  Een nieuw kortfilmfestival op de vooravond van de Gentse Feesten: op vrijdag 13 juli 2018 vindt de eerste editie plaats van ‘Cut to: Gent’. Aan volk in de stad geen gebrek, maar zal de massa dat soort verkoeling kunnen appreciëren in dit warme weer?  De feiten zullen het uitwijzen. Naast de verkoeling van films die voor een frisse wind zullen zorgen, zijn er lekkere drankjes te vinden en ook veel gezelligheid in ‘het lynchiaans theater’ van de Oude Gentse stadsbibliotheek aan het Zuid.

 

Hoe massaler het publiek opdaagt, hoe meer er voor de filmmakers te winnen valt.  Want de organisatoren keren maar liefst 70% uit alle ticketverkoop uit aan de winnaar. Wie dat wordt? Dat beslist het publiek. Voor tickets en info kan je terecht op http://www.gentsefeestjes.be/cuttogent

Maar ook hier kunnen we wel wat info geven. Zoals een kort overzicht van de vijf films die vrijdag worden vertoond in Gent.

‘Circular encounters’, van Sakis Brönnimann is een 15 minuten durende documentaire, die haar première beleeft op ‘Cut to: Gent’. De filmmaker trok daarvoor naar de Cantalstreek en volgt er enkele boerinnen die op artisanale manier in de voedselvoorziening trachten te voorzien. Een intens en tijdrovend proces.  De film is Frans gesproken en Engels ondertiteld.

 

‘Bunny Neuktijger’ van Pol De Plecker is een film waarbij de regisseur/scenarist zich liet inspireren door ‘De dood van Bunny Munro’, een boek van Nick Cave. De Plecker wou eenzelfde universum creëren, met gelijkaardige karakters, eenzelfde tristesse en een soortgelijke humor. En zo zette hij Sieber Marly, Musia Mwankumi, Recep Yagizoglu, en Isabelle Van Hecke voor zijn camera. En hij vertelt een verhaal over hoe een dronken vanuit zijn motelkamer naar zijn vrouw belt.  Ondertussen wordt de stad geterroriseerd door een man verkleed als de duivel. De lijn tussen realiteit en verbeelding wordt dun.

 

 

‘Les homards immortels’ van Kate Voet is een film waarin een koppel mekaar terugvindt nadat ze kort van elkaar gescheiden waren. Ze merken dat ze ook een heel andere manier terugkijken op wat geweest is. Een verhaal waarin Voet de eenzaamheid tracht weer te geven die we kunnen ervaren in het samenzijn.  Of hoe we als mens continu balanceren op een dunne lijn tussen vereenzamen en verbinding.Jill Verhaeghe & Jan Bijvoet spelen de hoofdrollen.  En dat Senjan Jansen zorgt voor geluid en muziek kan voor sommige liefhebbers volstaan om deze film niet te willen missen.

‘But What Exactly Are Daddy Long-Legs?’ van Jolke Van Aerde vertelt het verhaal van hoe drie vriendjes samen de tijd verdrijven. Een zonovergoten vlucht van toeslaande verveling drijft hen ver van huis. De uren glijden voorbij…  Van Aerde tracht met de camera de kindse tijdservaring en de zinderende verveling te vangen.

‘Compared to Me’ van Simon van der Zande met in de hoofdrol Léa Vinette toont een intiem portret van een jonge vrouw op zoek naar haar identiteit als professionele danser.

 

Check Also

DOCVILLE viert 20e editie met ScienceVille, speeddates en Sundance winnaars!

Vanavond start DOCVILLE 2024 met een feesteditie om u tegen te zeggen. Openen gebeurt met …