Simon Van Buyten geeft zich bloot

Een gesprek met de Vlaamse hoofdrolspeler van ‘Mixed Kebab’.

Er is een nieuwe film van Guy Lee Thys uit en het zou geen film van Guy Lee Thys zijn als hij geen opschudding veroorzaakt. De regisseur van ‘De Potloodmoorden’, ‘Cruel Horizon’ en ‘Kassablanka’ moet schenen vinden om tegen te stampen, anders begint hij er gewoon niet aan. Pas op, hij weet intussen goed genoeg waarmee hij bezig is. Guy Lee Thys draait al jaren mee. Heeft een tijd in Los Angeles gewoond en sommige van zijn scenario’s zijn ook in het Engels verfilmd.  De Antwerpse filmmaker heeft onderhand een eigen oeuvre, een palmares en veel blauwe plekken.  Maar hij is natuurlijk ook een dagje ouder.  Onvoorstelbaar, maar de man wordt dit jaar 60.  En nog altijd durven sommigen hem bestempelen als een ‘enfant terrible’.  Noem hem liever een onverbeterlijk woelwater.  Hij heeft gewoon controverse nodig zoals een vis water en een mens lucht nodig heeft.  Dat kon Simon Van Buyten niet weten, toen hij gevraagd werd om de mannelijke hoofdrol te spelen in ‘Mixed Kebab’.

 

 

Iedere acteur zou een gat in de lucht springen wanneer hij een hoofdrol in een film krijgt aangeboden, maar de jonge Simon, die nog maar net volwassen is, had natuurlijk wel een aantal redenen om te twijfelen. Zijn personage, ‘De Kevin’ , is een jongen die een eethuisje uitbaat met zijn moeder.  Tot zover geen probleem. Maar de jongen begint een affaire met een Turkse jongeman die door zijn familie al beloofd is aan een meisje in Turkije.   Met dit gegeven weet je dat er moeilijkheden kunnen komen.  En als je dan nog eens geregisseerd wordt door Guy Lee Thys, dan ben je er eigenlijk zeker van dat er moeilijkheden zullen komen.  By the way, Simon Van Buyten trekt behoorlijk zijn streng in deze film.  Net als zijn tegenspelers.   Maar daarover heb je het natuurlijk niet als je met acteurs praat die net met Guy Lee Thys hebben gewerkt. Waarover dan wel?  Dat leest u hier.

Heb je getwijfeld of je het zou doen?

Simon Van Buyten : “Ik heb lang getwijfeld. Allez, niet lang, want daar kreeg ik niet de tijd voor.  Maar toch een avond, omdat ik moest beslissen, terwijl ik volgens Guy al beslist had.  Want Guy is overtuigd van de handshake. Als je mekaar de hand schudt, dan heb je volgens hem een deal.  Maar ik heb lang getwijfeld en er met flink wat mensen over gepraat. En op de duur kwam het er alleen nog op neer dat je moet werken en dat het een interessant project was.  Ik had ook nog nooit een film gedaan.  Ik wist niet wat me te wachten stond. Met Guy weet je sowieso nooit wat je te wachten staat. En ik dacht : ‘Ik doe het gewoon, ik moet werken.’  Ik wil heel graag als acteur werken.  En dit was gewoon een jobaanbieding.”

Controverse gegarandeerd

 

Ik versta dat je moet werken.  Maar had je het script toen al gezien?

Simon Van Buyten : “Ik had “een” script gezien. Dat is achteraf nog erg veranderd.  En dat was ook goed.  Want ik had er in het begin een paar vragen bij. Maar hij zelf ook.  Zeker bij de gebruikte taal. Guy schrijft eerst in het Engels en dan vertaalt hij zijn eigen zinnen in het Nederlands. Maar ik wist waar we naartoe gingen.  Het feit dat het om een man met homoseksuele gevoelens ging, was niet echt een drempel.  Ik ben heel blij dat Cem Akkanat en ik allebei hetero’s zijn.  Dat hielp om met elkaar om te gaan in de intieme scènes.  Ik speel wel een homo, maar in heel veel scènes doe ik niets anders dan wat een hetero zou doen. Als je iemand een goeiedag zegt op café, dan doe je dat niet anders wanneer je homo, hetero of lesbisch bent.  Het is eigenlijk echt alleen in die intieme scènes dat je voelt dat het om die liefde tussen twee mannen gaat.  Maar dat is nooit een probleem geweest.”

 

 

 

 

Waarom twijfelde je dan?

Simon Van Buyten : “Niet omwille van het feit dat om een film van Guy Lee Thys ging en dat het mogelijk een controversiële prent zou worden. Maar gewoon omdat de stap naar film een grote stap is.  Ik zit in het theater.  Je hebt daar een publiek en je hebt daar een paar voorstellingen gemaakt, maar film is natuurlijk plots het grote werk. Dat is een heel andere wereld en je bereikt een heel ander publiek. Ik wist gewoon niet of ik al interessant genoeg was om zo’n grote rol te spelen in een film, en of ik dat al kon, durfde of wou. Maar eens je aan het draaien bent, ben je niet meer bezig met wie dat allemaal te zien krijgt.  Het is pas nu weer, nu de film zal uitkomen, dat al die vragen weer naar boven komen.  Nu krijg ik ook berichten van mensen die ik in jaren niet meer heb gehoord dat ze me in een trailer gezien hebben en dat ze benieuwd zijn naar de film.  En van die jeannette-mopjes ook natuurlijk.  Maar dat was dus de grootste vraag : of ik de stap wel wou zetten. Ik heb ook met Roy Aernouts gebabbeld, die in ‘Kassablanka’ had gespeeld en je hoort langs alle kanten verhalen over ‘de Guy’.  En ik heb toen op een gegeven moment besloten om me daar niet op te baseren.  Intussen weet ik waarover ik praat en kan ik het zelf zeggen : het is een interessante man en zijn project is interessant.  Het is iemand met een mening en een visie.  Ik weet niet of zijn films iedere keer perfect zijn visies weergeven, maar het is wel interessant dat hij ze kan blijven maken. Want Guy is iemand met een eigen discours die het verdient om gehoord te worden. Ja, en je weet dat je niet in de grootste blockbuster meespeelt.  Dat is juist interessant. Het was heel leuk om zo wat verdoken te kunnen werken.  We waren in de luwte bezig en er werd niet meteen veel van ons verwacht. Er was ook niet veel heisa tijdens het draaien.”

 

Dat gaat nu allemaal komen hé.  Want je weet dat je iets mag verwachten.

Simon Van Buyten : “Sowieso. Guy mikt daar ook wat op. En als er niet genoeg reacties zullen zijn, zal hij ze nog wel uitlokken. Dat weet ik. Heb ik al gemerkt. En je voelt ook dat anderen hem pushen om reactie te krijgen.  Overal wordt olie op het vuur gegooid. Nu ik al die reacties kan plaatsen, kan ik er ook wel mee om.  Maar als je van niets weet, dan lijkt het allemaal pure stemmingmakerij en kan je de indruk krijgen dat Guy een ordinaire oproerkraaier is.  Onterecht.  Want ik snap wat hij wil zeggen, maar de vraag is : zal hij ook door anderen begrepen worden?  Die heisa zal er sowieso komen.  En die zal voor de helft niet over de film zelf gaan. Het zal over het thema gaan. Dat is een evenwaardige discussie.”

 

Schrikt de mogelijke heisa je af?  En was de angst voor de gevolgen ook één van de redenen waarom je twijfelde om de film te doen?

Simon Van Buyten : “Als je erin stapt, stap je erin. En dan moet je er voluit voor gaan. Dat weet je op voorhand.  Dat doe ik nog altijd.  En schrik?  Ik weet dat er van alles zal komen. Hoe zich dat zal uiten weet ik niet.  Maar ik denk dat die controverse wel nodig zal zijn om ooit een debat op gang te brengen. En ik wil me voluit in dat debat storten.  Maar ik wil niemand op voorhand met de vinger wijzen.  Want niet alleen de moslimgemeenschap of de andere allochtonen zijn schuldig aan de mistoestanden die in de film aan bod komen, ook de holebi-gemeenschap maakt fouten.  We zijn allemaal verantwoordelijk.  Ook de modale Vlaming.  En dat zie je in de film. In die zin is het een heel goeie situatieschets die als platform kan dienen voor een discussie.  In de film krijgt niemand de schuld.  Het is allemaal heel helder gemonteerd.  Ieder personage is voldoende uitgewerkt opdat je zijn of haar motieven zou begrijpen. En ze hebben allemaal hun redenen om te doen wat ze doen.  Maar je ziet ook dat je een explosief verhaal krijgt door de afzonderlijke verhalen te mengen. Ik hoop in ieder geval dat de openheid van het verhaal ook een open debat kan scheppen.”

Een film voor homo’s en allochtonen

Jij woont zelf in Antwerpen.  In een allochtone buurt?

Simon Van Buyten : “De buurt van de Paleisstraat.  Ik kom daar volop in contact met allochtonen. Heel graag.”

 

Is die thematiek herkenbaar voor jou?

Simon Van Buyten : “Ik denk dat ik meer Turken of Marokkanen ken dan homo’s die met het probleem kampen om met hun geaardheid naar buiten te komen.  Door mijn contacten in het theater en de film en in het nachtleven, ken ik natuurlijk heel veel holebi’s. Maar het coming-out-probleem ken ik niet.  Ik ken weinig of geen homoseksuele allochtonen.  Maar toen ik met Marokkanen of Turken op de set sprak, voelde je dat het een gevoelig punt was.  Zij konden ermee leven, zolang het maar film was.  Maar als je naar de werkelijkheid verwees, naar gevallen van een man die verliefd werd op een man, dan konden ze daar niet mee om.  En zij niet alleen.  Ik denk dat er onder de autochtonen ook nog veel mensen zijn die het er moeilijk mee zouden hebben, mocht hun zoon hen komen vertellen dat hij homo is.  Ik denk dat het vaak wel een beetje onderschat wordt hoe moeilijk het voor sommige mensen is om homofilie te aanvaarden, vanuit hun religie of hun opvoeding.”

‘Mixed Kebab’ is een goed gemaakte en onderhoudende film en ook een maatschappelijk relevante film.  In scholen zal er zeker over gedebatteerd worden. Maar wie zal er uit vrije wil naar gaan kijken?

Simon Van Buyten : “Ik weet het niet.  Het verhaal spreekt de voyeur in de mens aan.  Mijn zus heeft een paar Marokkaanse vrienden die ervan uitgaan dat homofilie in hun wereld niet bestaat, maar toch willen ze stiekem gaan kijken. Ik denk dat eigenlijk iedereen er naartoe kan.  Niet iedereen gaat dat doen.  Maar ik denk wel dat hij een breed publiek kan aanspreken. Zal hij dat doen?  Misschien zal het niet het cinemapubliek zijn dat doorgaans alle Vlaamse films gaat bekijken, maar weet hij een ander publiek aan te spreken. Het is een nieuw soort film.”

Die de problemen die er zijn tenminste eens durft aan te kaarten.

Simon Van Buyten : “Ja, en die alle lagen van de bevolking kan aanspreken.  Die Kevin is een jongen die als Vlaming tussen de allochtonen woont.  Hij heeft nauwelijks contact met andere Vlamingen. En zo moeten er nog mensen zijn. Die zullen zich ook aangesproken voelen. Er zijn ook heel veel homo’s die heel blij zijn dat er eindelijk eens een echte jeanettenfilm uitkomt (lacht).

De verschijning Guy Lee Thys

Wist je voor je deze rol kreeg aangeboden van het bestaan van Guy Lee Thys af?

Simon Van Buyten : “Ik wist van zijn bestaan af, ja.  Ik had ‘Kassablanka’ gezien en ‘De Potloodmoorden’.  Al wist ik toentertijd niet dat hij de regisseur daarvan was. Ik kende ‘de Guy’ van zien, uit het café-en nachtleven.  En soms was hij inderdaad ver heen (lacht). Maar als je hem niet kent, is hij wel iemand met een uitstraling.  Hij heeft een kop.  Een stem.  Een mening.  Het is echt een verschijning. Terwijl, als je hem kent, weet je natuurlijk hoe hij in mekaar steekt. Dan zeg je al eens : ‘Ja goed, Guy, ’t is nu genoeg.  We zijn weg.’  Hij heeft nu ook iets van ‘den bompa’.  Ik verwarde hem vroeger met een theaterregisseur van Theater aan de Stroom. En die heet ook zo. Of het is gewoon Guy Thys.”

Die heeft de kortfilm ‘Tanghi Argentini’ gemaakt, een kortfilm die ook voor de Oscars was genomineerd.

Simon Van Buyten : “O ja? Dat wist ik niet. Ik ben niet zo’n fan van zijn theaterwerk. In de mate dat ik het ken natuurlijk.  Maar goed, ik verwarde hem dus met die man. Toen ik Guy Lee Thys echt leerde kennen, zag ik al snel dat hij met niemand anders te verwarren viel. Hoewel, vroeger gingen er verhalen over hoe fel het er soms op zijn sets toeging.  Misschien is hij oud aan het worden.  Hij werkte trouwens met een heel jonge crew.  Allemaal jonge mensen die zo blij waren met de kans om aan een film mee te werken dat ze ook alles wilden geven om die film af te maken. Wat er ook mocht gebeuren, de film moest er komen.  De Guy was degene die het allemaal mogelijk maakte, die ervoor zorgde dat wij allemaal op een set stonden, zijn ploeg was er om ervoor te zorgen dat er een film kwam. Er werd heel veel van hem getolereerd.  Het gebeurde dat hij even wegging en dat wij rustig verder draaiden.  Maar hij was een belangrijke aanwezigheid op de set. Al was het maar voor de sfeer.”

En voor de drank.

Simon Van Buyten : “En voor de drank. Precies. Maar je weet toch dat er water zit in die wodkafles?  Dat is geen wodka hé!”

Zie ook : Guy Lee Thys verlangt naar erkenning

Check Also

Luc Vrydaghs over ‘Thank God For The Gift’!

In zijn documentairefilm ‘Thank God For The Gift’ gunt Luc Vrydaghs ons via een geweldige …