Speeddate met… Caroline Strubbe!

Caroline Strubbe kennen we als de regiseusse van de films Lost Persons Area & I’m The Same, I’m No Other. Recent schreef ze ook een boek ‘Polaroid’ en nu treffen we haar bij de openingsfilm op het JEFfestival. Marona van Anca Damian is een prachtige animatiefilm over de lotgevallen van een gelijknamig hondje. Voor de Nederlandstalige versie regisseerde zij de stemmen.

Had je al eerder stemmenregie gedaan en hoe ging je te werk?
Voor mij was het de eerste keer dat ik onderdeel was van een groter geheel. Dat vond ik een fantastische ervaring. Toen Anca mij vroeg om de stemmen te regisseren ben ik er ook gelijk bovenop gesprongen. Ik hou ervan om met acteurs te werken en daar de tijd voor te nemen. Maar als je een scenario hebt geschreven en daarna als regisseur op de set staat met je cameraman en je geluidsman en een voltallig filmploeg, heb je meestal niet echt de tijd om de aandacht aan je acteurs te schenken die je zou willen. Daarom vond ik het fijn om nu extra tijd te krijgen voor enkel de stemmen. Je kan veel bijbrengen door details toe te voegen. Een stem is enorm bepalend voor het karakter van een personage.

Bestond er al een andere versie waarop je je kon of moest baseren?
Ik heb me gebaseerd op de Franse versie. Anca Damian is Roemeense maar werkt in Parijs. Net zoals Brecht Evens, de Belgische illustrator die de personages in Marona heeft vormgegeven. Daar hebben ze elkaar leren kennen. Wel wilde de Belgische distributeur graag een ietsje speelsere versie en dat heb ik ter harte genomen. Temperamenten verschillen van land tot land en daar wilde ik graag rekening mee houden. Dat is het leuke aan de animatiewereld: met één scenario kan je hetzelfde verhaal per land met andere stemmen in een andere vorm uitbrengen. Je bent minder gebonden aan één streek.

Hoe kwam Anca Damian bij jou terecht?
Anca heb ik leren kennen op een filmfestival waar zij mijn films heeft gezien, die ze dan in Boekarest heeft geprogrammeerd. Later is ze voor een coproductie bij ons productiehuis Minds Meet terechtgekomen. Zo is die wisselwerking ontstaan. Een coproductie die met name tot stand kon komen omdat Brecht Evens in Gent heeft gestudeerd. Dat is de reden waarom het VAF (Vlaams Audiovisueel Fonds) steun gaf aan deze internationale productie.

Hoe kwam zij in contact met Brecht Evens?
Op het ogenblik dat ze het scenario voor Marona klaar had, ontdekte ze in een Parijse boekhandel een strip van Brecht Evens, ‘Het Amusement’. En ze wist meteen dat dit het universum was waar ze mee wilde werken. Het hondje Marona is speels en verbindt mensen maar leidt tegelijk een hondenleven. Het werk van Brecht Evens  heeft iets donker en rauw en is tegelijk speels met een vuurwerk aan kleuren.