Veerle Baetens in ‘Code 37 : De Film’ :

“Ik kan de film het best omschrijven als een vettige Big Mac!”

Waarom Baetens, kaars en bril, als den uil niet zienen wil? Er mag al eens een spreekwoord verbasterd worden wanneer je moet duidelijk maken dat Veerle Baetens een verschijning is voor mensen die de ogen in hun kop ook wensen te gebruiken. Niet alleen een bekoorlijke dame, maar als actrice altijd goed, zelfs als de films of de series waarin ze te zien is, iets minder zijn. Fans van Baetens zullen de komende weken en maanden ruimschoots de kans krijgen om hun favoriete actrice aan het werk te zien. Eerst is er ‘Code 37 – De film’, begin volgend jaar speelt ze de hoofdrol in ‘The Broken Circle Breakdown’ van Felix Van Groeningen. De filmversie van ‘Code 37’, de VTM-serie die zich bij de zedensectie van de Gentse politie afspeelt, is eindelijk klaar. Verfilmd door Jakob Verbruggen met Ruben Impens achter de camera. De film ziet er indrukwekkend uit, de personages worden uitgediept en komen daardoor menselijker over dan in de serie en het verhaal gaat vooruit met razende rotvaart. Er gebeurt veel, misschien te veel. Een schrijver wordt vermoord in een pornobioscoop en jonge Gentse studentes nemen het blijkbaar ook niet zo nauw met de zeden om de zware kosten van hun studies wat lichter te maken. En dan is er nog Hannah Maes, die haar persoonlijke demonen confronteert en dat blijkt ook geen simpele strijd. Gelukkig is er nog de warme buurman die graag zijn troostende schouders verleent. Geert Van Rampelberg is er weer bij, maar ook haar trouwe companen, die vertolkt worden Michael Pas, Marc Lauwreijs en Gilles De Schrijver, zijn van de partij. U zult hier de komende dagen gesprekken kunnen lezen met alle betrokkenen. Ze mogen ons met zijn allen uitleggen hoe ‘Code 37 – De Film’ in mekaar zit. Want soms is het een beetje veel. Vooral als je niet vertrouwd bent met de serie. Of hadden wij alleen maar de indruk dat we af en toe iets gemist hadden?

VB : “We hebben aan het scenario zitten sleutelen, ik vond de spanningsboog niet echt goed zitten, maar ik vind nog altijd dat het meer had mogen zijn.”

DUN VERHAAL

Cinevox : Het ligt dus niet aan ons gebrek aan voorkennis?

VB : “Voor een deel wellicht wel, maar ik vind nog altijd dat je er als kijker van de serie  wellicht meer aan hebt omdat je die personages al kent, je moet al niet meer in hun verleden instappen. Als frisse kijker moet je heel veel moeite doen : je moet al de personages leren kennen en je moet tegelijkertijd verschillende verhalen volgen.  Dat zal zeker meespelen, maar het probleem ligt eerst en vooral bij de case.  Dat is een dun verhaal, omdat er zoveel moet uitgelegd voor wie het gegeven en de personages niet kent. Het gaat met andere woorden te snel omdat er te veel moet verteld worden. Maar ik heb de laatste montage nog niet gezien en blijkbaar is die veel meer toegespitst op het personage van Hannah Maes en zou dat voor meer diepgang zorgen.  Maar bon, het is een genre en het is absoluut niet mijn genre.  Als kijker hé, niet als speler. Als speler is het fantastisch om te doen. Van mijn part mag het zelfs een horrorfilm zijn. Maar als kijker gaat mijn voorkeur veeleer uit naar iets als ‘The Broken Circle Breakdown’.”

Cinevox : Als het dan niet helemaal je genre is, waarom wil je dat dan doen?  Je zit nu toch al een tijdje in de huid van het personage van Hannah Maes.

VB : “Ja, drie jaar. Ik heb op voorhand gezegd : dit wil ik drie jaar doen. En ik vind dat we als politieserie heel toffe dingen doen. De regisseur, Jakob Verbruggen heeft zijn eigen stempel gedrukt, heeft een eigen sfeer aan de reeks gegeven. Hij heeft de lat van meet af aan heel hoog gelegd.  En ik vind ook de casting, het viertal waar alles om draait, met Ben Segers daarbij, heel goed werken.  De positieve elementen overwegen. Maar door tijdsdruk en financiële beperkingen is het soms moeilijk om het niveau nog op te tillen. Als je iets als ‘The Killing’ of ‘Mad Men’ wilt  maken, moet je nog meer energie in de scenario’s en de verfilming ervan kunnen stoppen.”

HET BESTE VAN HET BESTE

Cinevox : Het is natuurlijk entertainment.  Misschien ben jij te streng voor jezelf?

VB : “Ik ben erg streng voor mezelf en ook voor anderen.  En mensen kunnen me daar soms om verwensen. Als je iets doet, moet je het gewoon goed doen.  In ‘Code 37’ zat er heel veel potentieel en we hebben met zijn allen het onderste uit de kan gehaald. Dat is zeker niet alleen mijn verdienste. Ik ben nu degene die naar de eindmeet een beetje de neiging heb om me te laten uitbollen.  Of niet.  Ik heb de lat tot een bepaalde hoogte getild en probeer niet om ze nog hoger te tillen.  Omdat ik het personage intussen door en door ken, laat dat duidelijk zijn.  Maar als je helemaal van nul begint met een personage, dan moet je gewoon gaan voor het beste van het beste.  En dan nog zullen er mensen zijn die dat niet goed genoeg vinden.  Ik kan niet goed doen voor iedereen.  Terwijl dat misschien wel mijn betrachting is.”

EEN CREATIEVE REGISSEUR

Cinevox : Waarom werk je graag met Jakob?

VB : “Jakob heeft enorm veel kwaliteiten. Hij is een enthousiasteling, hij is een enfant… Niet terrible.  Hij is een spelend kind.  Hij is altijd even energiek.  Op het vermoeiende af.  Hij is een zeer goeie beeldregisseur en kan ook de vinger leggen op wat hij niet goed vinden in het acteerwerk.  Er zijn zaken waar ik andere regisseurs beter in vind, maar niemand is over de hele lijn de beste.  Maar ik werk heel graag met hem.  Hij heeft echt wel de sfeer van ‘Code 37’ neergezet.  En dat moet je kunnen. Dus hij is eigenlijk een ‘creative director’ voor mij. Hij is degene die heeft gezegd : ‘Die kleren, die acteurs, die setting, dat decor…” Hij heeft gewoon een western in Vlaanderen neergezet.  Een andere western dan ‘The Broken Circle Breakdown’ – ik zit tegenwoordig alleen maar in westerns – maar hij is zeer goed in sferen scheppen.  Hij kan een heel eigen wereld creëren.  Soms vind ik hem wat te rap door de bocht gaan qua verhaal, maar hij staat ook nog maar aan het begin van zijn carrière hé.  Hij zal alleen maar beter worden.”

KLEINE MANNEN

Cinevox : Het feit dat je omringd wordt door drie mannen die kleiner zijn dan jou…

VB : “Dat is iets tussen mij en Jakob (lacht),…”

Cinevox : Dat doet een beetje denken aan Sarkozy die alleen wil omringd worden door mannen die nog kleiner zijn dan hem.

VB : “Het is ook zo. Ik had gezegd tegen Jakob : “Ik ben klein, het zou fantastisch zijn, mochten die mannen kleiner zijn dan ik.”  Ik draag hoge hakken, ik moet het machtige personage zijn.  Dat gaat niet over mij, dat gaat over mijn personage.  En gewoon dat trio – ze hebben elk hun functie – dat werkt gewoon.  Het is the comic relief op zich. Vandaar dat het ook kleine acteurs zijn.”

VEERLE INTERNATIONAAL

Cinevox : Begin je er ook niet naar te verlangen om zoals Matthias Schoenaerts over de grenzen aan de slag te kunnen?

VB : “Ik heb daar al echt over nagedacht, maar niet meer dan dat.  Je kiest niet zelf voor een internationale carrière.  Wat Matthias in ‘Rundskop’ toont, had hij nog nooit laten zien.  Maar dat is het juist : je moet eerst die kans krijgen en dan pas zullen er mensen naar je toekomen. Ik denk niet dat Matthias ooit een internationale carrière heeft nagestreefd. Hij heeft nooit gezegd : ik ga deze film doen en dan zal ik naar Los Angeles kunnen en vervolgens naar Frankrijk.  Als je er echt op hoopt om in het buitenland te kunnen werken, kan je alleen maar ongelukkig worden, denk ik.  Ik heb geen zin om in de ene of andere B-film te gaan staan in Amerika of in Frankrijk, terwijl ik heel mooie dingen krijg aangeboden.  ‘The Broken Circle Breakdown’ is voor mij de droomrol.  Dat is mijn ‘Rundskop’.  Wat dat dan ook moge opleveren!  Je m’en fous pas, mais je m’en fous.  Het is niet van levensbelang.  Hoe langer ik in dit vak sta, hoe langer ik denk : sommige dingen zijn wat ze zijn en voor andere dingen moet je gewoon keihard gaan. Je moet je scènes kiezen en je moet je projecten kiezen. Ik kan kiezen en ik besef wel dat ik daarmee in een luxepositie zit.”

Cinevox : Ja en neen.  Je hebt jezelf in die positie gemanoeuvreerd.  Je beseft het of je beseft het niet, maar in het buitenland houdt men je in de gaten.  Op internationale film-en tv-beurzen vragen buitenlandse aankopers naar projecten waarin jij te zien bent.  Je bent naast Matthias Schoenaerts wellicht de meeste bankable ster van de Vlaamse beeldindustrie. Iemand die Erik van Looy goed kent, zei onlangs nog dat jij wellicht in ‘The Loft’ zou gezeten hebben, mocht je deze zomer niet bezig geweest zijn met ‘The Broken Circle Breakdown’.

 

VB : “Ik geloof dat niet en dat is een groot compliment mocht dat zo zijn.  Maar hij heeft wel een heel andere griet gekozen om het rolletje te spelen dat ik in ‘Loft’ speelde.  Echt een Amerikaanse stoot! Echt iemand die heel anders is dan ik.”

Cinevox : Felix Van Groeningen is natuurlijk ook een naam die je in het buitenland kan lanceren.  In Frankrijk en Duitsland kennen ze hem na ‘De Helaasheid der Dingen’.

 

VB : “Er waren veel mensen die verwonderd waren dat hij met me wou werken, omdat ik tot hier tot vooral commerciële dingen had gedaan.  Hoewel, met zijn faam zijn z’n films ook commercieel geworden.  Mensen willen zien wat hij maakt.”

 

Cinevox : De Vlaamse film wordt internationaal in de gaten gehouden.

VB : “Ik heb dat gevoel ook.”

Cinevox : Dus zit er toch een internationale carrière aan te komen.

VB : “(Lacht). Maar wil ik dat wel?  Dat vraag ik me af.  Je kunt pas weten of je zou toehappen als er een aanbieding komt. Een Lars Von Trier mag altijd bellen, al is hij naar het schijnt verschrikkelijk om mee samen te werken. Mocht hij plotseling aan de lijn hangen, ik zou niet weten wat te zeggen. Ik zou verschrikkelijk verlegen en zenuwachtig zijn, omdat ik toch altijd op de ene of andere manier mezelf voortdurend onderuit haal.  Ik denk altijd : kan ik dat wel? We zullen zien hé.  Het is niet dat ik me verveel. Ik ben nu ook volop met mijn muziek bezig.”

Cinevox : Maar eerst moet ‘Code 37 – de film’ nog een grote hit worden.

VB : “Ik ben er zeker van dat de fans massaal zullen komen kijken.  Maar ik ga niet zeggen tegen mijn vrienden : ‘Deze film moet je echt gaan zien.’  Omdat het mijn genre niet is.   Jakob zegt het altijd heel mooi : ‘Het is een Big Mac! En een goeie, vettige Big Mac!” Voila.  En laat dat lekker zijn en laat het je smaken, maar als je uit de cinema komt, zal je wellicht niet het gevoel hebben dat je een film hebt gezien die je leven heeft veranderd.  Dat niet.”

 

Zie ook :

Veerle Baetens over ‘The Broken Circle Breakdown’

Veerle Baetens  en Johan Heldenbergh zijn fans van elkaar

Veerle Baetens  en haar droomrol

Check Also

‘Skunk’ scoort!

Wat een vliegende start voor SKUNK in zijn openingsweek! De film heeft meer dan 10.460 toeschouwers …