Cinevox Le cinéma vu par les belges
Er zijn van die kortfilms die hier kort carrière hebben gemaakt, maar sindsdien de makers van de films naar tal van festivals over de hele aardbol blijven voeren. Britt Raes zag het gebeuren met ‘Catherine’, een animatiekortfilm over een meisje dat opgroeit tot een cat lady. Een film waarvan de originele versie in het Engels is opgenomen, omdat Raes van meet af aan zag dat de charme van haar verhaal niet aan de grens stopte. Intussen was ‘Catherine’ te zien op meer dan 150 festivals over de hele wereld. En wint de film overal prijzen. Britt Raes kon vorige week niet zelf de publieksprijs voor haar film op het Amerikaanse Cinequest ophalen, omdat ze in Tokio zat waar ze haar Award of Excellence moest oppikken op het Tokyo Anime Award Festival. Voor Steffen Geypens loopt het nog niet zo’n vaart, maar zijn ‘Silent Campine’ lijkt ook nog maar aan het begin van een lang parcours te staan.
De kleine Catherine houdt van dieren. Maar boven alles houdt ze van haar eigen kat. Wanneer ze opgroeit, vindt ze niet zo makkelijk aansluiting bij andere mensen en blijft haar kat het centrum van haar leven. Zal ze uiteindelijk een gek oud kattenvrouwtje worden? Dat is het verhaal van ‘Catherine’, de korte en zeer geliefde animatiefilm van Britt Raes.
Steffen Geypens zag zijn ‘Silent Campine’ dan weer een ‘Special Mention of the Jury’ krijgen in het Castiliaanse Medina Del Campo, waar zijn film, met Jurgen Delnaet in de hoofdrol, het moest opnemen tegen de concurrenten die eerder de Gouden Leeuw in Venetië en de Gouden Palm in Cannes wonnen. Het was opnieuw die laatste film, ‘A Gentle Night’, die ook op het Medina Festival met de hoofdvogel aan de haal ging. Maar Steffen Geypens kreeg dus wel een eervolle vermelding. Eerder al legde hij met zijn professioneel debuut, ‘Hold Back’ een mooi internationaal parcours af. Deze week trekt Geypens met zijn ‘Silent Campine’ naar het Film Festival van Aubagne.
‘Silent Campine’ ging in ons land in première op het Internationaal Kortfilmfestival van Leuven en speelt zich af vlak na ‘WO I’ waar een getraumatiseerde oorlogsveteraan en z’n volgzame zoon iedere dag gaan jagen om te overleven, terwijl de doodzieke moeder alleen thuis blijft. De zoon heeft voor zichzelf besloten om amper nog te praten tegen zijn vader, eerst als een soort verzet, later uit zelfverdediging: niets wat hij zegt of doet, lijkt toch goed te zijn. Dagelijks worden ze tot het uiterste gedreven, tot er geen weg terug meer is.
