David Verdurme en zijn overpeinzingen bij de overgang (2016-2017)

Nog altijd behoort David Verdurme tot de jonge lichting monteurs die de Vlaamse films knippen en plakken, zij het tegenwoordig zonder dat er een schaar aan te pas komt, maar in al zijn jeugdigheid is hij tegelijk een heel ervaren man. In de 6 jaar dat hij als professioneel monteur aan de slag is, heeft hij een tiental langspelers gemonteerd en een half dozijn kortfilms.  Als hij aan dat tempo blijft voortgaan, willen we eens zien waar hij binnen 36 jaar staat.  Om er een beter idee van te krijgen waar hij zoal mee bezig is, misschien gewoon even een blik werpen op zijn antwoorden op onze nieuwjaarsvragen.

 

1) Was 2016 een goed filmjaar voor u en voor de Belgische film en waarom of waarom niet? (hoogtepunten, laagtepunten…)

Voor mezelf was het een jaar met uitéénlopende projecten en filmmakers, elk met hun eigen persoonlijkheid en unieke situatie in de montage kamer.

Het begon in Amsterdam, met een mooie kinderfilm ‘When my father became a bush’ van Nicole van Kilsdonk, die we mochten tonen op het filmfestival van Toronto.
Ondertussen monteerde ik in Gent verder met Peter Brosens en Jessica Woodworth aan ‘King of the Belgians’.  Zeer vereerd waren we dan ook met de selectie op het filmfestival van Venetië.

Daarna stonden er twee debuut films van zeer interessante filmmakers op het menu.
Namelijk ‘Blue Silence’ van Bülent Öztürk en ‘Resurrection’ van Kristof Hoornaert.

Ook ben ik blij dat Kevin Meul met zijn filmMy First Highway’ op heel wat aandacht kon rekenen internationaal.

Naast eigen lof was ik vooral onder de indruk van ‘Home’ en ‘Le Ciel Flamand’.
Twee pareltjes van eigen bodem!

Het niet binnenhalen van een oscarnominatie voor ‘D’Ardennen’ was dan het mindere nieuws, maar het kan niet altijd feest zijn.
Dat er minder mensen naar de film gingen dit jaar, kan je ook als een laagtepunt zien.
Maar elke persoon die we vandaag de dag door cinema via een lach of traan kunnen ontroeren, zie ik als een geslaagde missie.


2) Wat zijn uw filmplannen voor 2017?

Zoals in 2016 start ik in Amsterdam, met het monteren van een kinderfilm, namelijk ‘Dikkertje Dap’ van Barbara Bredero.

Voor de rest liggen er een paar uitdagende fictie/docu projecten op de stapel, maar of die in 2017 de montage kamer zullen halen is nog even afwachten.

Daarnaast wacht ik altijd op dat onverwachte telefoontje met de vraag, heb je zin om mee op de trein te stappen?
Waar je zonder nadenken ‘ja’ op moet antwoorden.

 
3) Wie waren voor u de figuren van het jaar op filmvlak (Vlaanderen, België…)? (dat kunnen acteurs, producers, regisseurs, scenaristen, D.O.P’s, gaffers of om het even wie zijn uit de filmwereld)

Over onverwachte telefoontjes gesproken, was dit het geval met Peter Brosens en Jessica Woodworth.
De passie die ze geven aan een film en delen met de mensen die er aan meewerken, voel je uiteindelijk in hun films. Hoe ze dan ook ‘King of the Belgians’ zelf distribueren, heb ik enorm veel respect voor.

Fien Troch en Nico Leunen met hun film ‘Home’, die terecht op alle festivals prijzen wint.

Peter Monsaert, die opnieuw zijn talent bewijst met ‘Le Ciel Flamand’.

DE figuren keer op keer zijn de mensen achter de schermen.
Al die personen die elke dag hun beroep met passie uitvoeren, denk dan maar aan al die assistenten, post-productiemensen en nog vele andere.

4) Wie worden voor u de figuren van volgend jaar? Wie moeten we in de gaten houden?

Peter Van den Begin, Johan Leysen en Bruno Georis zijn acteurs die mijn hart gestolen hebben en ik wens hun alle erkenning toe.

Kristof Hoornaert, iemand die op een zeer pure manier verhalen vertelt, dus hou hem in het oog.

Bülent Öztürk, een man die op zijn unieke manier de mens wil en kan raken om zo te gaan reflecteren.

Michel Bisceglia, een componist die een ziel aan een film kan geven.

Jules Debrock, een man met een plan.

Earlybirds Films, een jong filmhuis die aan het groeien is.

Elk jaar val ik in herhaling, maar opnieuw Tomas Leyers en Minds Meet. De risico’s die ze durven nemen, dat verdient een pluim.

Het is ook altijd spannend afwachten wat Gust Van den Berghe zal doen, maar als hij iets doet, is dat zeker de moeite om in de gaten te houden!

Last but not least, Lukas Dhont.
Een jonge regisseur met een enorm talent.

 

5) Welke vraag zou u zelf gesteld willen krijgen aan het eind van 2016 en/of het begin van 2017 en wat zou u er op antwoorden?

VR: David, nog een glas whisky?

A : Graag! Of nee doe maar een Irish Coffee.
6) Is er een vraag die je aan iemand uit de Vlaamse filmwereld gesteld zou willen zien? Zo ja, welke?

Aan Caroline Strubbe : ‘Wanneer beginnen we?”

Aan Marc Goyens : “Rematch Fifa?”

Aan Jan Verheyen : “De volgende Kampioenen film, wat denk je?”

Aan onze Koning : ‘Sire, wat vond je nu eigenlijk van ‘King of the Belgians’?’

Zie ook :

Anderen die onze nieuwjaarsvraagjes beantwoordden

 

 

Check Also

Luc Vrydaghs over ‘Thank God For The Gift’!

In zijn documentairefilm ‘Thank God For The Gift’ gunt Luc Vrydaghs ons via een geweldige …