Cinevox Le cinéma vu par les belges
Tegen de 200 Vlaamse regisseurs zijn er die wij in staat achten tot het regisseren van een fictie langspeler. De hele lijst van namen (klik hier om ze nog eens te bekijken) maakten we al eerder bekend, maar nu gaan we in de diepte kijken. Wie is wie en waarom staat hij of zij op de lijst? We zijn bij de letter C beland. En daar vinden we 10 regisseurs, waaronder 3 vijftigers en opnieuw slechts 2 vrouwen. Ook getallen om eens bij stil te staan.
Meikeminne Clinckspoor : is momenteel in Scandinavië haar eerste langspeler aan het draaien, de de jeugdfilm ‘Cloudboy’. Regisseur Meikeminne Clinckspoor en producent Katleen Goossens maken samen een avontuurlijke jeugdfilm in de stijl van de klassieke Scandinavische jeugdfilms. ’Cloudboy’ moet de film gaan heten. “Het scenario is af en we willen het graag samen met jullie lezen, naspelen, bespreken, …”, zo laten ze de wereld weten.
Vincent Coen : liet zich opmerken met de heel geslaagde documentaire ‘Cinéma Inch’Allah’ die hij samen met Guillaume Vandenberghe draaide. Die film werd geproduceerd door Savage Film, en ook zijn nieuwste project, dat een fictiefilm moet opleveren en dat hij alleen wil gaan draaien wordt door datzelfde productiehuis gesteund. Dat project moet ‘Choco’ heten. Dat klinkt als iets voor tussen de boterham. Maar is het niet. De film vertelt het verhaal van een jongen van Afrikaanse origine, die geadopteerd is door conservatieve christelijke ouders. Hij komt in botsing met die ouders wanneer hij ontdekt dat ze hem belogen hebben over zijn adoptie.
Carl Colpaert : Weinig Vlamingen die al zoveel gepresteerd hebben als deze Vlaamse Amerikaan die in Kortrijk geboren werd en opgroeide, maar na zijn filmstudies in ons land naar Amerika verkaste, waar hij een eigen productiehuis oprichtte, Cinéville, waarmee hij al enkele decennia films van anderen produceert en ook eigen werk maakt. Colpaert heeft onderhand acht langspelers geregisseerd, maar geen daarvan werd ooit op een Belgisch publiek losgelaten. Sommige van zijn films werden wel op de festivals van Gent en Oostende vertoond. Momenteel is hij aan drie langspelers tegelijk aan het werken. Als producer heeft hij een kleine dertigtal langspelers op zijn naam.
Jules Comes : Deze jongeman won met ‘Dit is Ronald’, zijn afstudeerproject aan het Brusselse Sint-Lukas, onder meer de grote nationale prijs op het Brussels Shortfilm Festival van 2013 en zag diezelfde film de toer van de wereld doen. Bij het VAF zijn ze overtuigd van zijn kunnen, want zijn volgende kortfilm ‘Saint Hubert’ haalde inmiddels de volle pot van 60.000. euro subsidie binnen. En dus gaat Comes deze zomer aan het draaien.
Stijn Coninx : de baron onder onze filmmakers hoeven we u niet meer voor te stellen. Lang zag het er naar uit dat hij altijd vooral met ‘Daens’ zou geassocieerd blijven, maar sinds hij uitpakte met de Rocco-verfilming ‘Marina’, is hij helemaal terug. Ook zijn Sinterklaas-film ‘Ay Ramon!‘ ging vlot over de 100.000. bezoekers. Zijn volgende grote project wordt een langspeler over de Bende van Nijvel. ‘Niet schieten!’ zal hij heten, en het scenario is opnieuw van Rik D’hiet.
Eva Cools : de regisseuse van ‘Las Meninas’ is al drie jaar lang aan het werken aan haar eerste langspeler die ‘Cleo’ zal heten en door het productiehuis Lunanime geproduceerd zal worden. De ontwikkelingssteun van het VAF is binnen. Eva Cools is een Gentse jongedame die naast Vlaams ook Spaans bloed door de aderen heeft lopen. Vandaar dat ze haar inspiratie nogal eens durft te zoeken daar waar mensen Spaans spreken. Eva heeft verschillende kortfilms op haar naam, draait geregeld ook videoclips voor tal van bands, je kan haar ook boeken voor reclamefilms, ze is ook aan het werken aan een documentaire en ze hoopt ook om ooit een vrouwelijke serie te schrijven.
Bram Coppens : voorlopig nog altijd beter bekend als mijnheer Bryan. Of anders gezegd, de andere helft van Astrid Bryan. Maar de man heeft heus zelf wel iets te vertellen. Coppens woont al jaren in L.A. waar hij zichzelf een zeer gevestigde waarde mag noemen als regisseur van de heel ambitieuze commercials. En intussen heeft hij daar ook de langspeler ‘Broken Vows’ gedraaid. Een psychologische thriller waarin Wes Bentley (‘The Hunger Games’, ’Interstellar’ en ‘American Beauty’) en Jaimie Alexander (’Thor’, ‘London Fields’) de hoofdrollen vertolken. Waar en of we die te zien krijgen, valt af te wachten. Maar laat het duidelijk wezen, deze man wil langspeelfilms draaien.
Gilles Coulier : Nadat hij met twee van zijn drie kortfilms het Filmfestival van Cannes haalde, oogstte hij vorig jaar furore met de tv-serie ‘Bevergem’, die uitgroeide tot een regelrecht fenomeen. Het gaat allemaal heel snel voor de getalenteerde en hyperambitieuze Coulier, die intussen ook een eigen productiehuis heeft samen met acteur Gilles De Schryver en ene Wouter Sap. Het is onder de vlag van dat productiehuis, De Wereldvrede, dat hij recent ook zijn eerste langspeler draaide. Daarin spelen Sam Louwyck, Wim Willaert en Sebastien Dewaele de hoofdrollen. Zou ons niet verwonderen mocht die film in Cannes in première gaan. Intussen is hij samen met Dries Vos de serie ‘De Dag’ aan het draaien voor Woestijnvis.
Stany Crets : bekend als acteur natuurlijk, maar hij regisseerde in het verleden ook al vaak in het theater en voor tv. Hij wou een langspeelfilm maken voor zijn 50ste, en begon aan de opnamen van ‘Lee & Cindy C.’ voor hij een halve eeuw oud was. Een dik half jaar later was de film uit. Een denderend succes werd het niet, maar het was dan ook pas zijn eerste. Benieuwd of er een tweede komt. Crets staat binnenkort als acteur voor de camera van Hilde Van Mieghem. ‘Sprakeloos’ wordt de tweede verfilming van Tom Lanoye waarin hij de hoofdrol vertolkt.
Raphaël Crombez : We hebben maar één kortfilm van deze man gezien, maar ‘Perdition County’ oogde dan ook zo internationaal, groots, episch en gedurfd, dat je eigenlijk hoopte dat zijn kortfilm een lange was. Je zag er invloeden in uit ‘There Will Be Blood’, ‘The Road’,’Miller’s Crossing’ of ‘No Country for Old Men’, terwijl Raphaël Crombez een gewone jongen uit Elewijt is. Nee, toch niet. Hij woonde met zijn familie vier jaar in Zuid-Afrika, waar hij onder meer 3D studeerde. Terug in België volgde hij filmstudies aan Sint-Lucas. ‘Perdition County’ was zijn eindwerk.
Zie ook :
